79. De sancta Cordula.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Ave, virgo speciosa,
clarior sideribus,
Cuius vultum et decorem

concupivit Dominus,
Funde preces creatori
pro tais supplicibus.

R. O martyr laureata,

mundo fer munera grata,
Iam potens virtutibus

lucis tu filia clara,
Posce dona miseris,

indignis sis tu benigna,
Piis tuis precibus
Placa regem supplicibus,

Reorum facta patrona,
V. O quam feliciter

inhaeres caelestibus,
Regnas cum angelis

laetabunda.

Ad Magnificat.

A. Adest namque sacratissima

dies Cordulae,
Quam gloriosus martyrum

sanguis exornat,
Dum ad mortem, quam fagerat,

ultimo se offerrebat,
Quae animam moribus castis

intulit astris,
Quam sacer angelicus

deduxit ad aethera coetus,
Cuius pio adiuti suffragio
Aeterno perfruamur gaudio.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Haee (est) virgo celebris
merito fidei specialis
Ut iubar in tenebris

(mundo) refulsit actibus
claris.

2. Haec dominum caeli

complectens mente fideli
Respuit errorem

et mundi labentis amorem.

3. Saeviunt tyranni iacula
Virginem trucidando,
Gaudet caeli curia
Ipsam praestolando.

4. Sponsa Christi generosa,
Caritate vulnerata,
Tendens ad caelestia,
Gaudet inter verbera,
Nulla terrent hanc supplicia,
Benedicit Deum in saecula.

5. Laudate Dominum de caelis,
Cuius gratia virgo illustris
Post triumphatum saeculum
Sortem subiit beatorum,
Pulchra canens cantica
Angelorum iam socia.

Ad Benedictus.

A. O Cordula beata,
Dum telo trucidata

Ab Attila fuisti,
Cum virginali grege
Aeternam pari lege

Coronam meruisti,
Fer opem iam tristibus
Patrocinio tuo derelictis
Et post huius vitae tristia
Impende suffragia grata.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Virgo caesa gaudet laesa

Pro te, Domine,
Stat invicta, quando assata

Cruciamine,
Iam de valle miseriae
Cum palma victoriae
Adivit regnum laetitiae,
Cuius pia intercessio
Nos servet a supplicio.