81. De ss. Cosma et Damiano.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

1. Laeta salutaris

impetret turba medelas,
Quae te, Cosma, refert
te, Damiane, sonat.

2. Sola sonans reliquos

nunc lingua redimat artus,
Et populus fratres
noscat adesse pios.

3. Blanda triumphali

citharizent guttura laude,

Debitus his sanctis

nec sileatur honor.
4. O medici, nostris

infundite pharmaca plagis,
Et manui cedant

vulnera nostra sacrae.
5. Cosma pater, nostris

clemens clamoribus assis
Teque doce terris

non habuisse parem.

Ad Magnificat.

A. Multis sanctorum

speciales vincere morbos
Dat Deus, ast nobis

vincere, quidquid obest.
Particulas alii,

vos totum corpus habetis
Pellere trans morbos

seu rapuisse neci.

In Completorio.
Ad Nunc dimittis.

A. Sublimes facti

vos carnis morte cadendo,
Clara triumphali

premitis qui sidera gressu,
Sacros in terras

oculos deflectite, vestra
Ut qui festa colunt,

iam laudis lucra reportent.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Nunc adoremus,

quo Cosmas quo Damianus
Aegris salvificas

imposuere manus.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Nunc pia sanctorum

resonent sollemnia fratrum,
Quorum corporeus
vincitur angor ope.

2. Ne sua sacrilego

frustrarent pectora nummo,
Dant gratis, gratis

quod genus artis habent.
3. Iam sua divitibus

nil prosunt munera, pauper
Languidus absque stipis
munere sanus abit.

Responsoria.

1. Theodora, felix

et splendida pariter mater,
[Hymnos] ad altisonos
assis cum prole beata,
V. Tu tibi cum natis

communes suscipe laudes.
2. Per te corporeo

surgit medicina dolori,
Vincit Arabs Cosmas

aegrum Damianus et orbem ;
V. Vanescunt pulchro

victi certamine morbi.
3. Hi doctore Deo

fulgescunt arte medendi,
Cur et philosophos
et terrea dogmata vincunt,
V. Pravos ingenti

mores virtute retrudunt.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Hos natura colit

querulo subiecta dolore,
Humanumque sonet
anxia vota genus.

2. Quisquis eris, morbos

qui suffers, organa laxans
Sacris harmonicum
fratribus ede melos.
3. Fessa malis curant

non tantum corpora, verum
Labentes animas

cana sub ima stygis.

Responsoria.

1. Palladiam curans

morbi gravitate iacentem,
Fers prece devictus

[munus], Damiane, pusillum,
V. Tunc renuit Cosmas

tecum dormire sepulcro.
2. Impatiens Lysias

sanctorum excrescere famam
Vult, referant aris
falsorum tura deorum,
V. Idola contemnunt,

furit acrior angue tyrannus.
3. Cumque pii fratres,

diro in certamine fortes,
Artati vinclis

cum carcere vincula rident,
V. Iniecti in pelagus

pervincunt aequoris ima.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Qui de ventre viri

trahis amplum, Cosma, colu-
brum,
Fac, ne nos Stygias
toxicet ore draco.
2. Qui vitas dederant,

gladio cecidere cruento,
Sic male respondent
facta scelesta piis.
3. Supplicis, o fratres,

animas et corpora plebis
Desuper in vestra
semper habete manu.

Responsoria.

1. Divini Lysiam

blasphemi nominis ultro
In faciem caedunt

Satanae mortisque ministri,
V. Orat opem praeses,

quam tu non, Cosma, negasti.
2. O quicunque simul

ferro cecidistis eodem,

Ardua iam summo

venistis ad astra triumpho,
V. Victores eadem

vos mors et gloria iungit.

6. Qui mare vicistis,

vastum vicistis et ignem
Nec non dira crucis

Vobis tormenta parata;
V. Ingentes poenas

superat patientia fratrum.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Ad nova tu nostrum

laedentia vulnera pectus
Cum Cosma antidotum
des, Damiane, novum.
2. Tu duplicem servis

impetres, Cosma, salutem
Corporis atque animae,
sic miserere, pater.
3. Iam pereant plagae

pereant et vulnera, languor
A facie fratrum

cunctus in orbe ruat.
4. Non satis est linguis
fratres laudare beatos,
Auxiliis quorum

cetera membra valent.
5. Pessima per facies

sanetur laesio, fratres,
Pectoris introrsus
scilicet atque foris.

Ad Benedictus.

A. Caelica terrenis

infundite pharmaca plagis,
Nunc caeli medici, et

terris donate relictis,
Quam nunc orat opem

sceleris gens saucia telo,
Ut sibi speratas

valeant cognoscere vires.

In 2. Vesperis.
Antiphonae.

1. Tartarei teli

qui volnera saeva metieris,
Huc ades et plebis
suscipe, Cosma, preces.

2. O spes languentem,

Cosma et Damiane, virorum,
Mittite de sursum,

quam rogitamus, opem.

3. Cito potens medica

de fratribus unus et alter
Sordida sperantum

tergere membra potest.

4. Praemia tam dignis

non possumus aequa referre
Hospitibus caeli,

spem quibus orbis habet.

5. Innumeris iustum est

medicos iam flectere fratres
Laudibus, ex quorum
munere turba valet.

Ad Magnificat.
A. Impositi caelo

fratres iam morte decori,
Pro terrae populis

adcumuletis opes,
Per quas morborum

longe vanescat et absit
Impetus et mentis
turbida noxa ruat.

In Completorio.
Ad Nunc dimittis.
A. Humanas audire preces
clementia vestra
Artis opisque simul
iam relevare velit.