90. De sancta Elisabeth.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Laetare, Germania,
Claro felix germine
Nascentis Elisabeth
Ex regali semine.
2. Quae nexu coniugii
Data viro socia,
Suave iugum Domini
Tulit ab infantia.

3. Apta tandem viri votis
Sicut crevit viribus,
Ita prius sic devotis
Excrevit virtutibus.

4. Sic fulgebat in aspectu
Exculta decentius,

Paupertatem in affectu
Colebat attentius.

5. Quanto sese deprimebat

Humilis nobilitas,

Tanto magis elucebat

Nobilis humilitas.

R. Benedictus sit Dominus,

Deus omnis gratiae,
Qui coronavit ad portam

Paradisi hodie
Pauperculam, sed exortam

Regum de progenie.
V. Mulieres opulentae,

Audite et facite
Secundum hanc, ex divite

Factam voluntarie.

Ad Magnificat.

A. Gaude, caelum, terra, plaude,
Dies adest digna laude,

Plena dies gloria,
Qua Elisabeth antiquum
Castitatis inimicum

Elisit victoria ;
Pia mater et matrona,

Tuis sanctis precibus
Interventrix et patrona

Sis pro nobis omnibus.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Regi Deo iubilantes
Laudum per insignia

Exsultemus venerantes
Elisabeth sollemnia.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Ex ore lactentium

Laudem Deo perficit,
Infantes egentium

Dum quasi nutrix reficit.
2. A calore caritatis

Calefacti pauperes,
Iuxta prunas nuditatis
Laetantur immemores.
3. Inquinari manus sorde
Reputans delicias
Infirmorum mundo corde
Tractat immunditias.

Responsoria.

1. De paupertatis palea

Dum quasi granum germinat

Elisabeth insignis,
Haereses ab area
Fidei disterminat
Meritis et signis ;
V. Aures surdis reserat,
Claudis gressum reparat
Et caecis incessum.

2. Ista regis filia
Haec contemptibilia
Mundi non elegit,
Sed se ipsa fortior
Seseque sublimior
Se sibi subegit,
V. Spiritum ieiunio,
Carnem sub cilicio
Iugiter castigans.

3. O mirandam mulieris
Huius fortitudinem,
Qua in se vitae veteris
Sic occidit hominem,
Et potestates aeris
Vertit in formidinem ;
V. Hoc pugnatura stadio
Mente virum induit
Femur cingens gladio.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Ab intus regis filiae
Omnis decor gloriae,
Nihil foris appetit
Laudis et honoris.

2. Omnium refugio

Fortiter adhaeret,
Dum viri solatio
Vidua careret.

3. Habens caelo fundamentum
Aurum super et argentum
Prudenter aedificat,
Dum pauperes laetificat.

Responsoria.

1. Aspernata saeculum
Generosi sanguinis
Parvipendet titulum,
Apprehendens enim fusum

Manuum consilio
Victus quaerit usum,
V. In gazophylacium
Vidua cura vidua
Totum mittens pretium.

2. Egens egenis largiens
Sibi nil retinnit,
Caeleste regnum ambiens
Haec praesens omne respuit ;
V. Fide grandis, spe secura
Manum mittit ad futura.
3. Oaeco nato, cui nec sedes
Erant oculorum,
Instrumenta lucis dedit,
Et naturae decus redit
Per momenta temporum,
V. Novum hoc spectaculum
Idem isti vetus Christi
Renovat miraculum.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Deo decantent omnia,

Qui vitam reddit mortuis

Elisabeth suffragiis

Eflugat daemonia.
2. Iustae lux orta gratiae

Late spargens radium

Rectis corde studium

Ingerit laetitiae.

3. Deus palam omnibus
Revelans iustitiam
Salutarem gentibus

Per hanc infudit gratiam.

Responsoria.
1. Famulis se famulam
fecit haec beata,
Coquinae squaloribus
gaudens deturpata
Et cor gerens indefessum

Debiles debilior
Portat ad secessum,
V. Sic sedula paupercula

Lavit istos, illis stravit.
2. Aman in patibulo

cum Esther appendit,
Holofernis dexteram
in caput extendit
Et suum periculo
populum defendit ;

V. Manum mittens ad fortia

Sic vincit innocentia.
3. O lampas ecclesiae
Rivos fundens olei,
Medicina gratiae,

Nutrimentum fidei,
Tutelam praesta pavidis,
Calorem minus fervidis
Languidis medelam.
V. Tu Dei saturitas,
Oliva fructifera,
Cuius lucet puritas
Et resplendent opera.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Dominus Elisabeth
induit decore
Cuius iam parata est
sedes in honore.

2. Deo cum laetitia
serviens puella
Sub magistri manibus
sustinet flagella.
3. Haec ad Deum sitiens
Et currens in siti
Carnis desideriis
didicit reniti.
4. Domo, rebus dum ablatis
Mendicat hospitium,
In camino paupertatis
Benedicit Dominum.
5. In tantis virtutibus
Famulae fidelis
Laudet omnis spiritus
Dominum de caelis.

Ad Benedictus.

A. Cornu salutis hodie
In turribus ecdesiae

Dominus erexit,
Quo de manu Philistaei
Castra protexit fidei
Ac in viam gratiae

Plurimos direxit.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Exsultet vox ecclesiae,
Nam caput superbiae

Elisabeth contrivit,
Quae non exaudivit

Vocem exactoris,
Cuius intercessio
Revertentes societ

Angelorum choris.

AdminBookmark

O beata sponsa Christi,
Elisabeth, quae meruisti
Apud regem angelorum
Suscitatrix mortuorum

Fieri quam plurium,
Felix tui depressio
Superbis fit repressio

Et robur humilium;
Tu pro nobis, mater pia,

Roga regem omnium,

Ut post hoc exsilium
Nobis det vera gaudia.

AdminBookmark