98. De sancto Erasmo.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. O Sion eximia,

Personando plaude,
Erasmi sollemnia
Digna colens laude.
2. O Erasme, fidei

Pugil, per te gentes
Meruerunt provehi
Ad caelos gaudentes.
3. O qui pellis citharam
Das poenis plagarum,
Sic evertens Sisaram,
Ducem tenebrarum.
4. O martyr et pontifex,
Obsta multa prece,
Ne nos.vilis artifex
Culpae fuscet faece.
5. O decus ecclesiae,
O norma virtutis,
Duc nos via gratiae
Ad fora salutis.
R. Ecce, granum moritur
Terrae clausum palea,
Erasmus occiditur

Regis quando framea,
Agalma ingreditur
Mira fulgens trabea ;
V. Vitae fretus galea

Mortis trucem fugat ducem
Fidei de vinea.

Ad Magnificat.

A. O mater ecclesia
Omni digna gloria,

Gaude iubilando,
Erasmi praeconium
Praesulis eximium

Canens exorando,
Soluti a reatu
Sanctis cum christicolis
Iungamur caelicolis
Ut eius precatu.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Adoremus Dominum,
Deum, patrem luminum,
Ut salvemur meritis
Erasmi antistitis.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Fructum suo tempore
Erasmus donavit,
Talentum cum foenore
Quando reportavit.

2. Quare cum insania
Fremuerunt gentes
Verba per inania
In sanctum rigentes?

3. Dominus mirificat

Sanctum suum hodie,
Quem polo laetificat
Laurea cum gloriae.

Responsoria.

1. Cum a Diocletiano,
Imperatore profano,

Damnatur ecclesia,
In fide Christi constantes
Idolis non immolantes
Sufferunt supplicia ;
V. Deo grates referunt
Christiani mente sani
Tura cordis offerunt.

2. Eremi silentia

A Deo vocatus
Expetit industria

Erasmus beatus,
Ubi corvo gerulo
Ut Elias epulo

Degens est cibatus ;
V. Spretis mundi noxiis
Angelorum beatorum
Fruitur alloquiis.

3. Tribunali sistitur,
Iurgiis discutitur,
Minis fatigatur,
Offerat ut idolis
Tura, verbis subdolis
Praesul invitatur ;
V. Cum sprevisset idola,

Multa fuste, sed non iuste,
Pravis fit parabola.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Domine, non habitat
Iuxta te malignus,
Sed, qui se nobilitat
Ut Erasmus dignus.

2. Omnia sub pedibus
Eius subiecisti,
Iesu, caeli civibus
Eum tu iunxisti.
3. Sicut passer volitat

Erasmus ad montem,
Virtute se excitat
Vitae gustans fontem.

Responsoria.

1. Erasmus, vir lepidus,
Effatur intrepidus,

Omnis expers mali,
Fideles aedifieat,
Christum Iesum praedicat
Astans tribunali ;
V. Vera fides rutilat,

Hic athleta mente laeta
Deo laudes iubilat.

2. Carcere includitur,
Multo ferro premitur

Rege ordinante,
A ferro et carcere
Solvebatur propere
Angelo praestante,
V. Dei transit gratia

Mox pusillam in favillam
Ferrea materia.

3. Offero non sculptili
Neque Deo fictili,

Verum Christo soli,
Auras maculantia
Spargere eloquia
Tu, rex, ergo noli;
V. Colere sculptilia

Non est aptus, nisi captus
Caecae mentis furia.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Operans iustitiam
Mali fugit pestem,
Erasmus in patriam
Graditur caelestem.
2. Erasmi in capite,
Deus gloriose,
Coronam de lapide
Ponis pretiose.

3. Portas vestras tollite,
Principes superni,
Militem suscipite
Iam regis aeterni.

Responsoria.

1. Erasmus cum rege Iovis
Templum intrat bellis novis

Gemitu et precibus,
Idolum mox fractum ruit
Et incineratum fuit
Gentibus stupentibus,
V. Ex quo statim proruit
Draco dirus, spargens virus
Viros multos necuit.
2. Confregere subdola
Mox gentiles idola

Miris visis tantis,
Et baptismi gratia
Currunt ad praesidia
Summi dominantis ;
V. Exsultat ecclesia,

Dum gementes volant gentes
Ad Dei obsequia.

3. Tyranni imperio
Cum Erasmus gladio
Triumphans finitur,
Omni dignus gloria
In caelesti curia
Gaudio potitur ;
V. Victrix ridet veritas,
Dum confusa et delusa
Regis luget feritas.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Regnans Deus induit
Erasmum decore,
Nam in mundo claruit
Praesulis honore.

2. Cum Erasmo Domino
Una iubilemus,
Caeli sancti termino
Regnum ut intremus.

3. Sprevit transitoriam
Erasmus salutem,
Ut videret gloriam
Dei et virtutem.

4. Hic cum sacerdotibus
Sanctis benedicit
Deum in caelestibus,
Mundum quia vicit.

5. Erasmum divinitus
Foventem in zelis
Omnis laudet spiritus
Dominum de caelis.

Ad Benedictus.

A. Cordis nostri lora spasmi

Iesu, dulcis Domine,
Sacri dissolve Erasmi

Devoto oramine,
Ne ut noctua e erremus

Mortis in caligine,
Sed ut aquilae ovemas

Vitae verae lumine.

Per Horas.

Ad Primam.

A. Morti se impendit iste
Pro amore tuo, Christe,
Plus quam ad conviviao
Volans ad supplicia.

Ad Tertiam.

A. Erasmus vi rapuit

Caelum dignus Deo,
Poenarum hoc meruit
Insigni trophaeo.

Ad Sextam.

A. De virtute iugiter
Ibat ad virtutem
Erasmus feliciter
Lucrando salutem.

Ad Nonam.

A. Erasmi praesentia
Fructu meritorum
Cumulavit gaudia
Incolis polorum.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Erasmo coniubilant

Astra matutina,
Cuius gesta rutilant

Hora vespertina,
Erasmo sagacitas

Data serpentina
A Deo simplicitas

Est et columbina.
Blandimenta spuria

Erasmus spernendo
Superna palatia

Subit patiendo,
Excedens aromata

Odore virtutis,
Migrat ad agalmata

Aeternae salutis.

AdminBookmark

[O] martyr egregie,
Pugil regis gloriae

Triumphans agone,
Erasme, viriliter
Stabas et feliciter

Spe vitae coronae.

AdminBookmark

R. Vox audita est de caelis
Ad Erasmum tam fidelis:
Christus iubet, ut tu velis

Civitatem ingredi.
Qui surrexit in aurora,
Non neglexit, missae hora(s)

Portas vidit oppidi.
Illi claudi occurrebant
Et obsessi, qui regebant

Vultu tamquam pallidi,
V. Imponebat cui manum,
Claudum vero vel vesanum

Potestate validi.

AdminBookmark

Magnificent Dominum,
Amatorem hominum,

Omnes mundo corde,
Erasmi supplicibus
Diluamur precibus,

Ut ab omni sorde
Liberemur.

AdminBookmark