76. De sancto Geminiano.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Gaude, felix Italia,

Christi novis oraculis,
Sacra fulgent solemnia
Geminiani praesulis.

2. Ex Mutinensi gremio

Carnis foedus bunc genuit,
Cujus vitae perfectio
Praesulatum promeruit.

3. Praecinctus continentia

Lumbis mansit in saeculo,
Exempla radiantia

Salutis praebens populo.

4. Sibi talenta credita
Duplicata restituit
Et ratione posita

Scandere caelum meruit.
5. Hujus, o Christe, precibus
Nos duc ad vitae lumina,
Quem hac luce degentibus
Caeli sumpserunt agmina.

Ad Magnificat.
A. O gemma fulgens praesulum,
Fons vivus sanctitatis,
Geminiane, speculum
Divinae caritatis,
Duc te colentem populum
Ad regnum claritatis.

Ad Matutinum.
Imitatorium.

Regem caelestis curiae
Collaudent omnes populi,

Qui dat coronam gloriae
Geminiano praesuli.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Praesulatus postquam datur
Geminianus nomini,
Jam in lege meditatur
Nocte dieque Domini.

2. Sion monte constitutus

Dei praeceptum praedicat.
Satan fugans ope tutus
Grucisque signis emicat.
3. Mox Augusti Joviani,
Quo sic vexatur filia,
Quibus erat Deus sani
Cordis salus et gloria.

Responsoria.

1. Luce solis occidentis
Oriens splendescit,
Dum in praesulis absentis

Daemon sic expressit:
Omnis actus erit vanus
Ne de sui servire,
V. Ni praesens Geminianus
Me cogat exire.

2. Jovianus regionem

Nominati nesciens,
Per mundum legationem

Quaeri mittit inquiens,
Tandem hujus mansionem,

Quae gaudet reperiens.
V. Sed Augusti laesionem

Natae praesul audiens,
Spondet sequi visionem

Mox iter arripiens.

3. Ululatus et ploratus

Vox in Rama personuit,
Mutinensis plebs immensis
Gemitibus tunc affluit,

Cum ad mare properare
Praesul iter arripuit ;
V. Sed deflentes consolatur
Benedicens et hortatur,
Nam redire statuit.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Cum invocaret Dominum
Procellis in discriminum

Daemonio commotis,
Mox mare fit pacificum,
Portum capit salvificum

Classis optatis votis.
2. Suo conspectu Dominus
Direxit viam protinus

Beati confessoris,
Ut mox intrat Bizantium,
Aulae confertur gaudium

Ingens imperatoris.
3. Honore, laude, gloria,
Felici Dei gratia

Hic praesul coronatur,
Puella jam saevissima
Fit mox mansuetissima,

Dum sancto praesentalur.

Responsoria.

1. Ut praesentatur
Beato praesuli
Furens puella,
Daemon fugatur,
Tristis periculi
Cedit procella,
Sic operatur
Crucis signaculi
Salatis stella ;
V. Patri sunt gaudia,
Matri solatia,
Plebi tripudia,
Hosti flagella.
2. Coetus currit languentium
Ad patrem pietatis,
Qui dat cunctis solatium
Quaesitae sospitatis,

Ritum exstirpans gentium
Dat fidem trinitatis
Doctrina veritatis ;
V. Ad unum sic Bizantium
Ovile ducit ovium
Pastor fidelitatis.

3. Praesul dehinc post discessit

Rediens ad propria,

Maris fluctus mansuescit,

Grata parans invia,
Qui fert sacra, quae porrexit
Augustus, exennia ;
V. Mutinensis hilarescit
Jubilisque plebs florescit
De patris praesentia.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Tandem transit gens Hunno-
rum
Montes Appannoniae,
Cujus votum labiorum
Non fraudat rex gloriae.
2. Hac quassatur Germanorum
Et Gallorum regio,
Desolatur Italorum

Gens potens in proelio.

3. Mutinam mox invadentes

Cedunt salvis omnibus,

Quo nobiscum omnes gentes

Plaudant Deo manibus.

Responsovia.

1. Harum Attila gentium
Rex videns in excidium

Obsessae civitatis,
Geminiano praesuli
Fatur: flagellum saeculi

Sum nuto deitatis ;
Flagellum ne respueris,
Cujus te servum asseris
Sermone veritatis.
V. Mox jussu praesulis
Apertis foribus
Intrat exercitus,

Qui salvis singulis
Rebus ac gentibus
Tendunt ad exitus.

2. Carnis foedus dum jam tendit

Ad ejus primordia,
Vere Christus huic descendit

Voce ferens propria:
Serve meus, et praetendit:

Veni, tolle praemia;
V. Christi praesul sic exspirat

Septus caeli curia,
Cursu vitae non delirat

Scandens ad caelestia.

3. Granum fert dum moritur

Copiam frumenti,
Alabastrum frangitur,

Fragrat vis unguenti,
Sospitas dum traditur

Omni patienti,
Ubi corpus clauditur

Arca monumenti.
Caelestis militia,

Decor firmamenti,
Surgit ad tripudia

Praesuli scandenti,
Laureato gloria

Nunquam decidenti.
Patri laus, clementia

Sit omnipotenti,
Virtus et victoria

Nato resurgenti,
Ab utroque gloria

Flamini procedenti ;
V. Praesul Christi dum vocatur

Ad regna caelestia,
Voce melos modulatur

Omnis caeli curia,
Paradisus gloriatur

Vitae reddens praemia.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Regnans filius virginis,
Splendor paterni luminis,
Induit se decorem,

Geminiani praesulis
Ornans diem miraculis
Per laticum liquorem.

2. Quod Deus ipse Dominus
Sit, plebs cognovit protinus,

Dum festo Mutinensis
Exsistens in basilica,
Quam mox invadit latica
Procella tam immensis.

3. Confiteantur populi

Tibi, Deus, dans praesuli

Signorum claritatem,
Dum aquae fluxibilitas
Stat ut muri stabilitas

Non intrans civitatem.

4. Benedicite, flumina,
Deum, caelique numina,

Qui dat vobis virtutem,
Ut non possitis fluere,
Sed quisque vos assumere

Possit ad servitutem.

5. In sanctis ejus Dominum
Coetus laudet fidelium,

Qui prece confessoris
Vertit metum discriminum
Aquarum inundantium

In jubilum amoris.

Ad Benedictus.

A. Stella fulget in nebula,

Dum fugit Ungarorum
Gens furens visa cellula,

Flos in qua confessorum
Geminianus parvula

Lux humatur qui morum,
Sic mox illaesa singula

Liquit gens perfidorum.

I n 2. V esperis.
Antiphonae.

1. Huic proli, dux alme poli,
succurre precanti,
Optatum praebere statum
dignare vaganti.

2. Pace frui nos urbe tui
fac Geminiani,
Maeroris stet quaeque foris
discordia vani.

3. Mordaces prosterne faces
omnes vitiorum,
Lustrari virtute pari
da corda virorum.

4. Qui coram te, Christe, moram
trahit, ille beatus,
Praesul, ibi sit cura tibi
nostri famulatus.

5. Felices ut in orbe vices
sine lite sequamur,
Cui grato mox fine dato
super astra feramur.

Ad Magnificat.

A. Ave, sidus, nauta fidus,
Navis, portus laetitiae,
Per hoc magnum saecli stag-
num
A pirata nequitiae
Nos tuere, consors verae,

Geminiane, gloriae,
Postque mortem duc ad sortem
Regni caelestis curiae.