REPORTATA PARISIENSIA LIBER QUARTUS.
QUAESTIO IV. Utrem hoc Sacramentum possit iterari?
QUAESTIO I. Utrum transubstantiatio sit possibilis
QUAESTIO II. Utrum infusio gratiae, et remissio vel expulsio culpae sit tantum una simplex mutatio?
QUAESTIO UNICA. Utrum affinitas impediat matrimonium?
Tertia propositio, scilicet quod anima non remaneat perpetuo separata a corpore, probatur sic:
QUAESTIO V. Utrum resurrectio fiat in instanti ?
QUAESTIO II. Utrum in Deo sit justitia
QUAESTIO II. Utrum mundus purgabitur per ignem ?
Sed inter istas duas opiniones oppositas potest mediari sic:
Respondeo, hic supponendum est quod fuit declaratum in primo libro, distinctione prima* de frui,
Scholium.
Ad quaestionem distinctionis 40. explicat triplicem cognationem, consanguinitatis, affinitatis et spiritualis propinquitatis; item, graduum lineam. Et ponit regulas perspicuas ad rem hanc clare intelligendam, quarum quarta est, matrimonium nunquam licuisse in primo gradu lineae rectae ex Levit. 18. modo in linea transversa licet ultra quartum gradum, cap. non debet, de consanguin.
Circa solutionem quaestionis propositae circa distinctionem quadragesimam, sciendum est quod praeter impedimenta supradicta matrimonii, quae sunt ex parte contractus, sunt alia tria impedimenta ex parte personarum contrahentium, quae dicuntur impedimenta propinquitatis. Propinquitatum autem, quae impediunt matrimonium, quaedam est propinquitas carnalis proprie dicta, quae dicitur consanguinitas, quaedam minus proprie dicta, et vocatur affinitas. Tertia est propinquitas spiritualis, et non carnalis per Sacramentorum dispensationem vel collationem contracta, et haec dicitur cognatio spiritualis. Circa primam propinquitatem, quae dicitur consanguinitas, et de qua mota fuit quaestio dist. 40. tria declaro:
Primo, pono definitionem consanguinitatis, quae breviter est quoddam vinculum personarum ab eadem persona, vel stipite descendentium carnali propagine contractum.
Secundo, dico quod prima persona in isto processu carnali vocatur stipes, respectu cujus est consanguinitas, et linea graduum ascendentium ad primum, vel ab ipso descendentium. Pater enim in linea descendente est truncus, et filius additur ei, et distat ab eo in primo gradu, et nepos in secundo gradu. In linea ascendente filius est truncus, et pater additur ei, et distat abeo in primo gradu, avus in secundo, et sic de aliis.
Tertio dico, quod linea consanguinitatis est ordinata collectio personarum consanguinitate vinctarum, procedentium ab eodem stipite, habens diversos gradus, et eos ab unitate stipitis secundum numerum distinguens. Haec autem linea posset tripliciter dividi, nam quaedam est linea personarum descendentium a prima persona, et a stirpe directe. Quaedam autem est linea directe ascendentium ad primum, et quaedam est linea transversalis personarum inter se, sed non absolute, sed in comparatione ad eum, a quo aequaliter distant et attinent.
Secundum autem lineam ascendentem a propagato ad propagatem computatur, sicut pater et mater, avus et avia, proavus et proavia, atavus et atavia. Secundum lineam descendentem, a propagante ad propagatum computatur, sicut filius et filia, nepos et neptis, pronepos et proneptis, abnepos et abneptis, et eadem est linea ascendentium et descendentium, quia inter eadem extrema, sicut eadem est via ab Athenis ad Thebas, et e converso. Alia tamen et alia est habitudo inter personas ascendentes et descendentes, quia aliae et aliae sont personae, et tam in linea ascendente quam descendente potest computari ad propagatum, vel e converso immediate vel mediate. Immediate in linea ascendente a propagato ad propagantem, pater, avus, abavus, mediate avus, abavus. Similiter in linea descendente a propagante ad propagatum potest computari immediate vel mediate. Immediate sicut filius, nepos, pronepos, etc. mediate, nepos, etc.
Secundum vero lineam transversalem computantur personae propagatae, sic filii duorum fratrum, nepotes duorum fratrum, et hoc potest fieri immediate et mediate, sicut in linea ascendente et descendente, sicut patebit. Linea autem transversalis dicitur, quando neutra personarum est ab alia, sed ambae a tertia, ut a stipite communi; et hoc vel immediate, et sic sunt in eadem linea transversali aequaliter duo fratres, vel frater et soror, vel filii duorum fratrum, quia aequaliter distant, et sunt ab eodem patre, vel aequaliter, licet non immediate, et sic sunt in linea transversali duo nepotes respectu unius avi; vel procedunt ab eodem stipite inaequaliter, et sic sunt in ista linea inaequaliter, ut filius et consanguineus germanus.
Quarto, dico quod gradus est determinata propinquitas personae ad personam procedentem ab eadem persona ex carnali propagatione proveniens, quia determinata propinquitate cognoscitur quanta generationis distantia duae personae distent inter se. Unde proprie accipiendo grarfum , non est nisi inter illos de linea ascendente et descendente, propagatum et propagantem, inferiorem et superiorem, et e converso, quantum ad situm rectum in linea recta. Tamen generaliter accipiendo gradum, licet iste, qui est propinquus alteri in linea transversali, proprie non sit inferior eo, qui non descendit ab eo, tamen est ab aliquo alio, qui est ejusdem situs cum illo, quando scilicet iste est in simili gradu vel situ in illa linea, in quali gradu est alius in illa linea.
Et ex hoc sequitur quoddam corollarium, scilicet quod gradus in linea recta virtuosior sit, quam in linea transversali. Patet de fratre et sorore, qui sunt ejusdem gradus in linea recta ad patrem, quia aequaliter distant a patre; propinquius tamen se habet frater ad patrem quam ad sororem, quia primo consideratur idem gradus in linea re?ta; secundo, idem gradus in linea transversali. Et ex hac majori propinquitate filii ad patrem vel matrem, quam ad sororem, propter virtuositatem gradus in linea recta majorem, quam in linea transversali, sequitur quod in lege naturae potuit esse, et fuit necessario contractus cum sorore, non autem cum matre.
Secundum corollarium est, quod in linea ascendente et descendente tot sunt gradus quot personae, una minus. Ratio hujus est, quia tot sunt generationes, quot sunt personae, una generatione minus, quia prima persona supponitur ingenita; igitur si Enoch fuit septimus ab Adam, non sunt nisi sex generationes ab Adam usque ad Enoch, quia Adam supponitur primus et ingenitus; igitur cum gradus sit propinquitas determinata inter personas procedentes a prima, tot erunt quot personae, una minus. In linea autem transversali, si duo aequaliter se habeant ad stipitem, tunc idem est judicium de gradu illorum, sicut de gradu in linea recta, quia aequaliter distant a stipite, et a tertio, et neuter est alio propinquior. Si autem non aequaliter se habeant ad tertium et ad stipitem, verbi gratia, una persona in quarto gradu, alia in secundo, vel primo gradu consanguinitatis, tunc computatur gradus ille inter illos, qui sunt in tali linea, per respectum ad remotiorem a stipite. Et ratio ejus est, quia ex quo non habent gradus nec attinentiam, nisi per respectum ad stipitem, quia scilicet per stipitem conjungitur, et ille plus distat a stipite, ideo tantum distant ab illo; de hoc habetur extra de sanguinitate cap. ul timo. Tertium corollarium vel regula est talis, quod quoto gradu remotior distat a stipite, tanto distat a quolibet alio in linea transversali non magis remoto, vel magis distanti, et ratio hujus apparet ex regula praecedente, quia sibi invicem non attinet. nec conjunguntur nisi per stipitem.
Quartum corollarium vel regula est de potentibus contrahere matrimonium in his gradibus. Nimia propinquitas in consanguinitate impedit matrimonium, etiam ex dictamine Juris naturae, aliqua ex dictamine legis divinae, aliqua ex dictamine Ecclesiae Ex dictamine legis naturae prohibetur matrimonium filii cum matre, et filiae cum patre; unde in lege naturae dictum est Genes. Relinquet homo patrem et matrem, et adhaerebit uxori suoe, ubi sa tis expresse dat intelligere, quod nec patris ad filiam, nec matris ad filium debet esse conjugium, quia si sic, tunc non relinqueret homo patrem et matrem celebrando vel contrahendo matrimonium.
Jus etiam naturale dictat majorem reverentiam parentibus quam conjugibus exhiberi, et non ita turpiter tractare parentes, ut conjuges. Magis tamen esset contra jus naturale, quod filius contraheret cum matre, quam filia cum patre, nam uxor naturaliter debet esse viro subjecta, mater nullo modo debet esse filio subjecta, licet filia posset patri subjici, filii igitur cum matre matrimonium est contra legem naturae. Unde animalia bruta abhorrent, et indignantur cognoscere matres suas, sicut dicitur, lib. ?8. de Animalibus de Camelo, qui cum saltasset super matrem suam coopertam, postquam cognovit eam esse matrem suam, interfecit ingeniatorem. Similiter narrat ibi de equo, qui cum cognosceret matrem suam coopertam, et postquam recognovisset quod esset mater ejus, fugit et projecit se de alto, et mortuus est. Ex lege etiam divina prohibentur consanguinei in primo gradu et secundo, ex una parte tantum matrimonialiter copulari, sicut patet Levit. 18. cujus ratio est, ne si tales personae possent matrimonialiter copulari, facilius daretur incentivum luxuriae, eo quod tales personae frequenter solent in eadem domo cohabitare.
Ex statuto autem Ecclesiae prohibentur modo consanguinei contrahere etiam in tertio et in quarto gradu, quia usque ad illum gradum satis convenit durare vinculum amicitiae ex natura consanguinitatis. In aliis autem gradibus usque ad septimum olim prohibebantur nubere; sed Innocentius
III. restrinxit usque ad quartum gradum, et extra illum concessit matrimonia posse celebrari. De hoc habetur extra de consanguin. cap. Non debet.