Index Analyticus Operum Sancti Damasi.

A

1235C Acacius Beroeae in Syria episcopus a Damasi communione excidit, 196. Adest synodo quartae sub Damaso, et quam ob causam, et a quo missus, ibid. et 238.

Acacius Caesareae deponitur a Semiarianis, 299, 300. Auctor intrusionis Felicis adversus Liberium, 115, 300, ob quam causam Basilium Ancyranum deponi curat, 299.

Acholius S. episcopus Thessalonicensis Damasi vicarius 1236C per Illyricum, 214. Ejus ad Damasum litterae adversus Maximum Cynicum, 212. Ejus frequentes in Italiam excursus, et quam ob causam, 214. Vocatur a Theodosio ad conc. Const. I, et quando, 368, not. e. An Damasi Legatus ad illud fuerit, 213. Damasi ad eum litterae, 365, 369. An Maximo Cynico adversus Nazianzenum suffragatus sit, 221.

Agatha S. virgo et martyr a Damaso laudata, 403. Flagris, non colaphis caesa, 405, not. a.

Aginathius vicarius P.U. scribit Valentiniano pro Damaso, 1237A 127. Ad eum Valentiniani rescripta, ibid.

Agnes S. sub Diocletiano martyr, 277. Acta ex Damasi carmine vindicantur, et illustrantur, 278, 402.

Ambrosius episcopus a Damaso confirmatur, 171. Adest quartae sub eo synodo, 201, 208. Auctor epistolae ejusdem synodi ad Gratianum, 201. Priscillianum exemplo Damasi a suo conspectu ejicit, 233. Ejus vices agit apud imperatorem in causa senatorum christianorum adversus Symmachum, 234. Adest Romanae S. synodo sub Damaso, 240. Non videtur auctor epistolae cujusdam a Sirmondo editae Italici Concilii nomine, 331, 332. Contra alterius est auctor, et quam ob causam eam scripserit, 337. Priores ejus in eadem causa ad Theodosium litterae memorantur, 339.

Ampelius P. U. post Olybrium Ursinianos ab exsilio solvit, copiamque facit habitandi ubi velint, Urbe, et suburbicariis regionibus exceptis, 141. Ei mittitur Valentiniani adversus Manichaeos rescriptum, 155.

Antiocheni, can. 5 Const. concilii I, ad communionem recepti, qui sint, 218.

Apollinarius Damaso delatus ab Orientalibus ut haereticus, 174. Catholicos calumniatur, quod duos Filios statuant, 359, not. c. Damnatus a Damaso, et quo anno, 176. Ejus haeresis quo primum anno erupit, 344, 345. Ejus inconstantia et argutiae, 355, not. d, e; 356, not. g.

Apollinaristae accedunt ad quartam sub Damaso synodum, 197. Catholicos incusant, quod Nicaeno Symbolo nova dogmata adderent, 257. An de iis tractatum iterum in quinta synodo sub Damaso, 243. Vocem Dominicus homo a Catholicis adhibitam respuunt, ibid. Eorum temeritas et audacia a Theodosio compressa, 254, 341, 342. Fraudulentae fidei expositiones, 167, 353, not. b.

Aquileiensis. Vid. Concilium.

Aquae ad atria basilicarum olim derivari solitae, et quem in usum, 410, not. g.

Arsenius missus Arcadio praeceptor a Damaso, Romanus diaconus, 254.

Arelatensis II concilii can. 17, 18, de Bonosiacis explicatur, 263.

Athanasius S. Damasi familiaris, 114. Ejus ad Afros et Epictetum epistolae afferuntur, et explicantur, 132. Quo anno scriptae videri possint, 155. Epistola ad Aegypti et Libiae episcopos quo anno scripta, 321. Duplex ex ea locus affertur, et illustratur, ibid. Quo anno ejus mors contigit, 161.

Aurelius Novatianorum in Urbe episcopus pelli jussus, 165.

Auxentius Mediolanensis pseudo-episcopus cur sepultus, antequam mortuus a Hieronymo dicitur, 128. Ejus in promovenda Ariana haeresi doli et fallaciae, 129, 130, 348. Adversus illum Catholicorum episcoporum ad Damasum litterae, 130, 131. In prima Synodo sub Damaso damnatur, et damnatio promulgatur, 133, 134.

B

Baptismum Donatistae, Novatiani, ac Luciferiani iterabant, 165, 166.

Baptizandi, antequam ad gratiam admitterentur, probati, 187.

Baluzius rejicitur, 125, 186, 213.

Baronius defenditur, 140, 156, 171, 214, 258, ac alibi.

Basilica S. Agnetis ab Schismaticis occupata, rescripto Valentiniani Damaso restituitur, 127.

Basilica Julii, p. 13.

Basilica S. Laurentii ad Theatrum Pompeii; titulus ante aetatem Damasi; ab eo restaurata et consecrata; quid illi collato titulo dignitatis accesserit, 280 et seq.

Basilica Liberiana celebris ante Damasi aetatem, 122.

Basilii Samosateni ad Athanasium litterae, ut opem Orientali Ecclesiae ab Romano Pontifice Damaso imploret, 143. Ut Meletium eidem commendet, 144, 146. Ut Marcellum Ancyranum ab Ecclesia ejiciat, 146. Ejus deinde ad eumdem Damasum litterae, quae illustrantur ad Romanorum Pontificum auctoritatem asserendam, 145. Cum iis Dorotheum diaconum Romam mittit, 150. Alias ab eodem Basilio Sabinus diaconus Mediolanensis Romam redux Damaso affert quae illustrantur, 151. Quo anno scriptae, 152. Hae litterae Damaso non placent et cur, 159, 160, 161. Scribit iterum per Dorotheum Presbyterum Antiochenum; litterae illustrantur, 162, 163. Scribit alias, easque iterum Romam affert idem Dorotheus presbyter, quibus Eustathium Sebastenum et Apollinarium haereticos defert, et damnari petit, 173, 174. Ejus etiam ad Terentium ducem litterae illustrantur, 169.

Basilium inter et Damasum litterarum ordo et series, 175.

Basilii mors quo anno inciderit, 192. Marcellianos ante obitum pro vere Catholicis habet, 191.

Basilius Ancyranus a sua synodo ad Constantium legatus mittitur, et quam ob causam, et quo anno et mense, 1238 292, 297, 298. Ab imperatore obtinet Sirmiensem Blasphemiam revocari, et promulgari ubique Ancyranam ecthesim, 297. Liberium ab exsilio revocari, et suae Sedi restitui, 298. Ob eum Sedi suae restitutum ab Acacianis deponitur, 299.

Basnagius refellitur, 325.

Beausobrius notatur, 260.

Benedictus XIV feliciter, 120, 360, not.

Bonosus an Pauli Samosateni, et Photini haeresim pro fessus sit, 263.

Bonosiaci cur non iterum baptizati, ibid.

Bossuetius, seu defensor Gallicanarum Propositionum refellitur, 217. Annotator ad eumdem rejicitur et notatur, 312 et seq. Sic ejus interpres Gallicus, 315.

C

Carne quam assumpserat, cur Deum ad dexteram Patris sedentem definiat Damasus, 362, not. c.

Cecropius episcopus a synodo depositus a Valentiniano mulctatur ob appellationem ad P. U., 164.

Chrisanthi et Dariae acta Damasi carmine confirmata, 276, 401.

Christianorum laus sub Symmacho P. U., 259.

Cynici habitu et indumento exprimebant Herculem; et quam ob causam, 365.

Cyrillus S. Hierosolymitanus laudatus ab episcopis Constantinopolitani concilii, 239. A Romana S. synodo sub Damaso, ibid.

Claudianus ex Africa Romam mittitur ab Donatistis, ut quasi episcopus Montensibus praesit, 203. Moratur in Urbe contra edicta imperatoris, ibid. et 227. Ejici iterum jubetur, ibid.

Communio duplex, 175. A Papa concessa, ubique pro lege habetur, 164. Sacrorum communione cum Romano Pontifice qui carent, haereticos esse, 179.

Concilium Arianorum nullum Sirmii congregatum ante annum 351 qui secus sentiunt, rejiciuntur, 287, 288.

Concilium nullum sub Damaso in Urbe ante annum 369, 125, 131.

— Ancyranum sub Basilio, quo anno et mense congregatum, et quam ob causam, 292-297. Ab eo legatur Basilius, Eustathius, et Eleusius cum actis ad Constantium Imperatorem, 298. Ejus fidei ecthesis Liberio exponitur, ibid.

— Antiochenum adversus Paulum Samosatenum an rejecerit homousium, 303. Ad hoc pertinet quaedam fidei expositio in Ephesino concilio recitata, 258.

— Antiochenum sub Meletio quo anno congregatum, quidve definitum in eo fuerit, 190, 191. Ejus acta ad Damasum a Meletio transmissa, 192. Quis ea tulerit, 196.

— Aquileiense. Ejus annus et acta, 224. Gratiano imperatori ejus pro Damaso litterae, ibid. et 225. Alia ejus ad Theodosium epistola illustratur, 229, 230. Eidem cognita jam, quae in Constantinopolitano concilio decreta fuerant, atque ea non probat, 231. Cur iterum tractatum in Aquileiensi fuerit de iis, de quibus in Romana quarta sub Damaso synodo actum fuerat, 207, 208.

— Arelatensis II can. 17, 18, de Bonosiacis explicatur, 263.

— Ariminensis decreta a Liberio et Damaso cassata, 315, 350 et seq. Ejus ex epistola ad Constantium imperatorem locus affertur, et illustratur, 315. Alter ab Hilario in fragmentis memoratus explicatur, 319.

— Chalcedonensis concilii Graecae epistolae a Marciano scriptae fragmenta quae deerant, afferuntur, 364.

— Capuanum de Flaviani cum Evagrio causa deliberat, 339. Ad eam causam, atque ad hoc concilium pertinet epistola ad Theodosium scripta et a Sirmondo Italici Concilii nomine edita, non ad Maximi Cynici causam, atque appellationem, 340. Argumenta afferuntur et illustrantur, ibid. Quis auctor ejusdem epistolae, 341. In eodem concilio actum de Vitali Antiocheno Apollinaristarum pseudoepiscopo ad alterius ejusdem epistolae loci explicationem, 343.

— Constantinopolitanum I, a quo convocatum, 216, 217, 368. Decreta de fide a Damaso jam promulgata sequuntur, 217, 368. Canon. 5 affertur et illustratur, 217. Ut etiam adversus Maximum Cynicum sententia, 221. Ejus Canones Romana Ecclesia non recipit, 247. Ejus olim pictura in basilica S. Laurentii in Damaso, 243. Constantinopolitanae alterius synodi habitae subsequenti anno a priore ad Damasum litterae, quae afferuntur et examinantur, 335, 336. Ex duobus conciliis in unum confusis Constantinopolitanum I compostum, 223.

— Illyricanum quo anno habitum, 136. Ejus ad Asianos episcopos legatus Elpidius cum litteris, quae explicantur et illustrantur, 137 et seq.

— Italicum nullum olim a Romano separatum, 329. Italicum in causa Maximi Cynici concilium, cujus nomine 1239 epistolam Sirmondus edidit, supposititium, 328. Sic ipsa quoque epistola, 237, 327 et seq. Ambrosio numquam tribui potest, aut debet, 333. Quis ejus auctor videri possit, 338.

— Romanum I, sub Damaso adversus Auxentium, 129. Quo anno habitum, 131. Quid in eo actum, 135, 347 et seqq. Synodica ad Illyricos episcopos ab eo scripta illustratur, 134, 135. Latina ab Holstenio edita primi genius Damasi foetus, ibid. Argumentum inde ductum ad confirmandam supremam sedis apostolicae auctoritatem, 135, 154.

— Romanum II, sub Damaso quo anno congregatum, quidve in eo gestum, 164.

— Romanum III, sub eodem, quam ob causam, quo anno, quinam adfuerint, quidve in eo definitum, 175, 176.

— Romanum IV, quo item anno congregatum, et quinam episcopi adfuerint, 194, 195. Scribit Gratiano imperatori, et epistola illustratur, 202 et seqq. Scribit etiam Theodosio, et quam ob causam, 197, 231. Pactum concordiamque de episcopatu Autiocheno Meletium inter et Paulinum ratum habet, 197, 213, 231. Ex eodem Damasi confessio fidei promulgata, 198.

— Romanum V, a Damaso explorata imperatorum sententia convocatum, 234. Ad hoc evocantur Orientales, 235. Qui tres legatos episcopos mittunt, 237. Causae ob quas convocatum fuit, 236. Qui ad illud convenerunt episcopi, 240. Constantinopolitanum I confirmat in iis quae ad fidem attinent, 243. An decretum de sedium patriarchalium ordine ac de libris recipiendis et rejiciendis huic attribui debeat, 246. Quid de aliis fragmentis ab Holstenio editis, 244, 245. Nectarii ordinationem ratam habet, Flaviani non recipit, 247. Priscillianum damnat, 248. Acta synodi Orientalium Legatis communicantur, ibid.

Constans imperator aras et idola destrui jubet, 188.

Constantius imperator Arianorum dogmata per Magistratus promulgari et recipi jubet, 294. An Mediolanum iterum venerit, postquam Roma atque ex Italia discesserat, 292. Eudoxium, Aetium, aliosque Anomoeos elici et in exsilium pelli jubet, 296. Ejus l. 14 Cod. Theod. de Episc., et lex 9 de Curs. publ. ubi datae, 292.

D

Damasus Romae ortus, 113. Lector in Basilica S. Laurentii in puerili aetate colligit acta Ss. MM. Petri et Marcellini, ibid. Fit diaconus a Julio papa, 114. Cum Athanasio Alexandrino amicitiam jungit, 114. Diaconus Liberium euntem in exsilium sequitur, ibid. Vindicatur a calumnia schismaticorum Faustini et Marcellini, ibid. An ipse auctor, ut Felix eligeretur Liberio exsule, 115. Fit presbyter, a quo, ibid. An adesset, cum clerus juraret non permissurum se, ut alter absente Liberio Pontifex eligeretur, 116. Adhaeret Liberio reduci; quo loco praeterea apud illum fuerit, 117.

Eligitur Pontifex, 118. Ordinatur, 122. Ejus electio a calumniis vindicatur, 118 et seqq.

Reus caedis et tumultus agitur apud Valentinianum imperatorem, et innocens pronuntiatur, 127, 204, 205, 208, 209. An Nolam voti causa accesserit, 128, 273.

Basilio S. in iis, quae postulaverat, morem gerit, 150. Petro Alexandrino scribit, 161. Eum deinde Romae benigne excipit, ibid. Evagrium Antiochenum presbyterum mittit ad Basilium, et quam ob causam, 158. Ambrosii ordinationem confirmat, 172. Suum in causa Meletium inter et Paulinum agitata judicium suspendit, 160. Vitalem Antiochenum Romam vocat de haeresi delatum, 167. Paulino Antiochenum episcopatum adjudicat, 169. Basilii et Orientalium litteris respondet, 175. Ejus in Meletii et Paulini negotio prudens agendi ratio, et aequum judicium, 178. Initam inter illos concordiam confirmat, ibid. An hypostasis voce usus unquam fuerit, 184. Petrum Alexandrinum in episcopatu confirmat, 186. Promulgat Confessionem Fidei, inscriptam Paulino Antiocheno, 197. Haec ab altera ad Paulinum epistola diversa, 200. Maximi Cynici ordinationem rejicit scriptis Acholio litteris, quae illustrantur, 211 et seq., 322. Nectarii ordinationem ratam habet, 240. Adulterii accusatio adversus eum falsa, et commentitia, 205, 208. Priscillianum a suo conspectu rejicit, 232. Respondet Orientalibus, ejusque litterae illustrantur, 257, 369. Statuam Victoriae dejici curat, ejusque ad Ambrosium ea de re litterae, 233. Ejus pro Symmacho testimonium ad Valentinianum imperatorem, 259. Helvidium ab Ecclesia ejicit, 263. Ejus in sacras litteras amor et studium, ibid. Multa illius carmina martyribus inscripta deperdita, 267. Obit, 260. Ejus laudes, 262. Sepulturae detectae ut putatur locus, 261.

Damasi concilia: vide Concilia.

Demophilus an secta Arianus fuerit, an Semiarianus, 288. An adfuerit concilio Ariminensi, ab eoque damnatus sit, 289. Ejus ex S. Basilio ingenium, 289 et seq. Ejus 1240 verba quaedam afferuntur, ex quibus ejus in fide sententia colligitur, 290. Anomoeos persequitur, ibid. Liberio apud se exsuli exponit Ancyranam ecthesim, 297.

Deum passum et crucifixum cur Damasus dici vetet, 361, not.

Donatistae in Urbe, 204. Ex Africa Claudianum Romam mittunt, ut sectae in ea Urbe praesit, ibid. Sacrilegi per excellentiam dicti, ibid. S. Silvestrum apud Constantium accusant, ibid.

Dorotheus diaconus ad Damasum a Basilio, et Orientalibus episcopis mittitur, 150. Cum Sabino Legato Damasi in Orientem redit, 151.

Dorotheus presbyter Antiochenus ab eodem Basilio Romam mittitur cum litteris, quae illustrantur, 162. Adest synodo a Damaso convocatae, quidve actum et quo anno, 163. In Orientem redit cum litteris ad Basilium, 167. Cogitat de iterato Romano itinere, 170. Illud aggreditur cum sanctissimo presbytero pariter Antiocheno, 172. Litteras affert Damaso a Basilio, quae illustrantur, 173. Adest tertiae synodo sub Damaso, 175. Meletii causam coram Damaso non sine vehementia tuetur, et a Petro Alexandrino retunditur, 178.

Dorotheus Ss. MM. Petri et Marcellini percussor, Christo dat nomen, 262, 396.

E

Ecclesiae defensorum officium, 126.

Edicta imperatorum in Ecclesiis haud legi solita, 140.

Ephesius pseudoepiscopus Schismaticorum ab Urbe pellitur, 251.

Episcopi cum ordinabantur soliti accipere ab ordinatore Canonum codicem, 172. Qui per Italiam et Gallias Romani pontificis judicium diffugiunt, jubentur ab imperatore Romam mitti, 228. In solemnioribus festivitatibus fausta regibus per litteras apprecari soliti, 268. Damnati, qui fuerant ad communionem haud recepti ante papae sententiam, 334. Episcopis in synodo depositis aut interea defunctis successor ab eadem synodo datus, 221.

Evagrius Antiochenus presbyter in Italiam venit cum Eusebio Vercellensi, 128. Damasi innocentiam tuetur apud imperatorem Valentinianum, ibid. Ad S. Basilium a Damaso mittitur, quo anno, et quam ob causam, 157 et seq. Ad eum ejusdem Basilii litterae illustrantur, 159. Ejus cum Flaviano de Antiocheno episcopatu causa in Capuano concilio agitata, 339 et seq.

Eudoxius ab Semiarianis ad puros Arianos transit, 288. Occidentales calumniatur, quod Sirmiensem blasphemiam recepissent, 302. An depositus in concilio Ariminensi fuerit, 289. A sede Antiochena, quam occupaverat, ejici jubetur ab imperatore Constantio, 296.

Eunomii adversus Spiritum sanctum blasphema verba, 358, not. e; 362, not. d.

Eusebius papa a Damaso laudatus, 270, 311, 385. Ob eamdem ob quam Marcellus papa causam, in exsilium sub Maxentio truditur in Siciliam, 271. Ibi exsul moritur, et mortis locus conjectura indicatur, 271, 272, 385, not. g. Ei dicatus S. Eusebii titulus, 315. Eusebius episcopus tituli conditor, 385, not. g.

Eusebii presbyteri et martyris, quae circumferuntur acta, prorsus commentitia, et ex sinceris Eusebii papae actis forte conficta, 272, 310 et seq. Anonymus annotator ad Bossuetium refellitur et notatur, 311.

Exceptoris officium, et gradus, 409.

F

Faustini et Marcellini calumniae adversus Damasum refelluntur, 114, 124, 245 et seq., 251. Sic adversus Liberium, 310. An Luciferiani fuerint presbyteri illi, an potius Ursiciani, 249, 250. Eorum preces quo anno compositae et Theodosio oblatae, 252.

Felix Nolanus Romae etiam clarus: an Damasus ad ejus sepulcrum voti causa Nolam accesserit, 128, 129, 388.

Felix papa intruditur post Liberii exsilium, 115. Ejicitur, ac secedit, 310.

Fermentum etiam ante aetatem Melchiadis transmissum ad coemeteria, et suburbanas aedes sacras, 275.

Flaviani Antiocheni juramentum de Episcopatu Antiocheno, 190, 221, 230. Constantinopolim cum Meletio ad synodum accedit, 221. Ordinatur in eadem synodo episcopus Antiochiae, 222, 223, 238, 335. Ob ejus ordinationem ortae in Ecclesia scissiones, 230. Occidentalium communione excidit, 335. Capuanum concilium, quo vocatus fuerat, refugit, 339. Theophili Alexandrini judicium cui ea causa commissa fuerat, etiam declinat, 340. Ob eam rem Ambrosii, seu Siricii ad Theodosium litterae, ibid.

Florentius Puteolanus episcopus a Damaso depositus et quo anno, 203.

Fortunatianus Aquileiensis quo anno obiit, 347, not. a.

Fontes a Damaso in Vaticanam Basilicam derivati, 281. 1241 A Longiniano P. U. ampliati, et ornati, 412, not. a: ad Basilicam etiam S. Laurentii deducti, 410, not. g.

G

Georgii Alexandrini duplex in eam sedem tyrannica irruptio, 318.

Gorgonius martyr, de quo Damasus, alius a Gorgonio, de quo Eusebius, 276.

Gracchus P. U. quo anno, 187. Mithrae spelaeum destruit, 187, 188. Leges illi inscriptae, earumque lectio varia, 187.

Gratianus imperator Novatianos, Donatistas, Luciferianos, et cum iis junctos Ursinianos ejici ab Urbe jubet, 166. Liberam sectis religionem permittit, Eunomianis, Photinianis, et Manichaeis exceptis, sed eam deinde permissionem revocat, 189. Episcopos sub Valente pro Fide exsules restituit, ibid. Romani IV sub Damaso concilii ad eum litterae, 202. Item concilii Aquileiensis eadem de re, 224. Ejus ad Aquilinum Vicarium rescriptum in gratiam Damasi, 226. A Damaso habitus loco filii, 259, 369. Ejus l. 2 Cod. Theod. ne Sanct. Baptism. explicatur, 204. Ursinum exsulem in Galliis ad se accedentem audit, 225.

Gregorius Nazianzenus erga Paulinum propendet adversus Flavianum, anno 222. Quo anno Constantinopolim accesserit, 199. Abdicat, et quo tempore, 223. Locus ex orat. 5 explicatur, 199. Item ex orat. 14,190. Alter ex orat. 13, 220. Quo tempore, quave occasione utraque haec oratio dicta, ibid. Flaviani ordinationem improbat, 220, 221. Ejus pro religione studium post abdicatum episcopatum regiae urbis, 255. Ejus ad Cledonium epistolae quo anno scriptae, 344. Ejus ex secunda locus affertur et illustratur, 359, not. c.

Gregorius Nyssenus Romanum iter declinat, 171, 172. Cum Marcellianis velut Catholicis communicat, et se ob eam causam defendit, 148, 149.

H

Helvidius a Damaso ab Ecclesia ejectus, 263.

Heraclius P. U. sub Maxentio, 271.

Haereticorum duces ad Ecclesiam redeuntes sic recepti, si eos, quos ab ea divulserant, secum reducerent, 355, not. d.

Hieronymus quo anno in Orientem profectus, 158. Ejus de hypostasibus ad Damasum quo anno scriptae: afferuntur et illustrantur, 180. Antiqua in priori ex iis lectio retinetur, 184. Cur ea quaestio adversus illum tunc agitata, 181. Romam redit, et a Damaso retinetur, 241. Ejus opuscula suadente Damaso, 263. Ejus ex Chronico locus de Liberii lapsu dubius, 309. Idem in ea quaestione in lib. de Script. Eccl. sibi varius, 310. Paulini communionem eligit, 182, 183. An Vitalem Antiochenum pro Catholico habuerit, 183.

Hilarii testimonia, quae Liberium ab haeresi vindicant, 284. Perfidia Ariana, quam ille huic pontifici exprobrat, aliud nihil quam Sirmiensis ecthesis, contra Photinum, 285, 286, 287. Hilarii locus de Syn., n. 3 et n. 28, affertur et illustratur, 291 et seq. Alter ejusdem locus ex eodem libro et ex lib. contr. Const., 304, 305, 306. Sirmiensem fidem sive ecthesim habet pro vere catholica, 307. Cur in Fragmentis illam velut perfidiam rejicit; rationes aliquot afferuntur, et alia ut videtur, verior proponitur, 307, 308.

Hilarius diaconus an sit auctor Commentarii in S. Pauli Epistolas: et an a Luciferianis ad Ecclesiam sub Damaso redierit, 253.

Homo Dominicus, 243, 355, not. f.

Homousium an synodus Antiochena adversus Paulum Samosatenum rejecerit, 304. Homousii et Homoeusii una, eademque aliquando apud Catholicos et puros Arianos vocis vis, 302, 304, 305, 322. Hypostasis quaestio pridem antea definita cur iterum postea adversus Hieronymum Antiochiae agitata, 183. Cur recruduit etiam in Constantinopolitano concilio I, ibid. Vox ea a Theodoreto Damasi et synodi Illyricanae epistolis assuta, 184.

I

Irenem virginem sacram Damasi sororem Hispani nullo jure sibi asserunt, 278, 405.

J

Jericho sacerdotum tuba collapsa, figura haeresis voce episcoporum eorumque in synodo congregatorum eversae, 350.

L

Lapsorum contumacia sub Marcello et Eusebio Pp., 270, 271, 385.

Laurentius S. M. Romae ortus, et Romanus civis, 114, 280, 281.

Lectores pueri, 113.

Liberius numquam pontificatum dimisit, 115. In exsilium mittitur, 116. Eo abeunte Romani de non alio eligendo pontifice juraut, 115. Meletio Antiocheno communicat, 146. 1242 An umquam damnatus a Damaso, 252, 253, 311, 312. Sirmiensem Fidem a se susceptam scribit et quae ea sit, 282, 284. Athanasii, Hilarii et Hieronymi ea de re testimonia afferuntur, et expenduntur, 283, 307, 308. Anno 357 exeunte nondum Beroeam reliquerat, 292. Ejus exsulis ad Basilium Ancyranum, Ursacium, et Valentem litterae memorantur, 297. Revocatur ab exsilio ejusdem Basilii Ancyrani opera, 298. Constantio imperatore praesente Anomoeos damnat, 302. An novae fidei formulae tunc subscripserit, an potius uni Ancyranae ecthesi, ibid. Romam redit, eoque venit in Augusto mense, 298. Rei totius series exponitur, ibid. Ejus in Urbem ingressus exponitur, et Anastasii commenta exploduntur, 310, 311. Homousium an umquam damnaverit, 301. A calumniis annotatoris Anonymi ad Bossuetium vindicatur, 312. Non adfuit Ariminensi concilio, et quam ob causam: interpres Gallicus Bossuetii notatur et refellitur, 315. Ariminensis concilii decreta cassat, 319. Secedere iterum et latitare cogitur, 319, 320. An vere ab Athanasii communione discesserit, 316.

Luciferi locus ex lib. adv. Const. affertur et explicatur, 320.

Luciferianorum secta nulla civili lege vetita, si non rebaptizarent, 166, 249.

M

Macarius presbyter Urbanus ex factione Ursini Roma ejicitur, 249, 250.

Macedoniana haeresis, quae sub Liberio coeperat, sub Damaso palam erumpit, et comprimitur, 199.

Macedonianorum duplex genus, 359, not. a. Utrosque duplici anathematismo Damasus ab Ecclesia ejicit, 363, not. b.

Macedoniani, superstite Valente imperatore, cum vere Catholicis conjuncti, 199. Quo primum tempore, atque anno Macedoniani vocari coeperint, 198, 358, not. e.

Manichaei, Damaso instante, a Valentiniano lata lege repressi, 155. Vocati etiam Venustiani, et Paterniani, et cur, 156.

Marcello Ancyrano tributa haeresis a Basilio, 146, 174, 175. Ab ea vindicatur, 148 et seq. Ejus et Marcellianorum fidei formula Alexandrinae synodo oblata, et quo anno, 146, 147.

Marcelliani a S. Basilio postremis annis pro recte Catholicis habiti, 148.

Marcellus papa in exsilium missus ob canonicam adversus lapsos disciplinam, 270, 384. Titulos 25 instituit ob baptismum et poenitentiam, et quid hoc sit, 270, 276.

Marcelli Acta S. Petri spuria, 269.

Maximus sive Maximinus P. Annonae Damaso iniquus, 127.

Maximus Cynicus an fuerit Apollinarista, 211. An idem ad quem exstant Athanasii et Basilii litterae, 212. Damnatus a Const. concilio II, can. 3, seu 4, 221. Ante id tempus non venerat in Italiam, ibid. A Damaso episcopatu ejicitur, 211, 365. An adfuerit concilio Aquileiensi, 324 et seq. An alicui Italico concilio adfuerit, et ab eo receptus in communionem fuerit, 327 et seq. Quo anno in Italiam venit, 327. Damasi adversus ejus ordinationem litterae, 322, 365.

Maximus imperator imperio occupato curas ad Ecclesiam vertit, 260. Syricio rescribit in Priscillianistarum causa, ibid.

Meletius Antiochenus a Basilio commendatur Damaso, 146. Inter illum et Paulinum Antiochenae Ecclesiae dissidium, ibid. Ejus cum eodem Paulino concordia, et pactum juramento vallatum, 190. Hoc a Damaso confirmatur, 197, 212, 221, 222. Acacium Beroae in Syria episcopum Romam mittit cum actis Antiochenae synodi a se habitae, 191, 195 et seq. Auctor can. 5 Constantinopolitani concilii I, p. 93. Ad plenam Romanae sedis et Occidentalium communionem recipitur, 219. Synodum ex suo patriarchatu convocat, ejus synodi gesta, 190, 191. Illum cum Flaviano presbytero praesentem designat Nazianzenus Or. 221. Ortae post ejus obitum turbae, 222.

Meletii Lycopolitani schismatis initia, 317.

Mithrae spaeleum Romae in qua parte collocatum, 187, 188. Sacris Mithriacis Gentiles abuti soliti, ibid.

N

Nectarius ordinatur episcopus Constantinopolis, 238. A Damaso postulatur confirmatio, 239 et seq. Quae quinta sub eo Synodo decernitur, 247, 334, 335. Nazianzeni ad eum litterae quo anno et quam ob causam scriptae, 255.

O

Occidentalium voce designatus ab Orientalibus Romanus pontifex velut Occidentis metropolitanus et caput, 235, 334.

Olybrius P. U. Maximini P. Annonae consiliis utitur, neglecto Aginatio Vicario, 127. Ad eum rescripta Valentiniani pro Damaso, ibid.

Ordo trium primarum sedium constitutus ante Gelasii pontificatum, 241.

1243 Ordinum sacrorum praestituta antiquitus tempora, 113.

Orientales ad Constantinopolitanum concilium I soli convocati, 368, not. e. Res a se in eo gestas Damaso referunt, 238. Excusant sese, cur non accedant ad Romanum concilium, et legatos ad illud mittunt, 238, 239. A Damaso petunt ut Timotheus ab Ecclesia ejiciatur, 255. Ejus ad illos litterae quae illustrantur, 257, 370. Frequentes eorum ad apostolicam sedem recursus, 144, 162, 163, 173, 174, atque alibi. Corpora Ss. Apostolorum rapere et ad se transferre tentant, 268, 269.

P

Parmensis episcopus in Romana synodo depositus, Ecclesiam vi retinet, 263. Quis ille, ibid. Romano episcopo parebat, ab eoque, non a Mediolanensi pendebat, 228.

Patriarchalium trium sedium ordo an constitutus ante Gelasium, an vero a Damaso, 246, 247.

Paulinus Antiochenus a Lucifero ordinatus episcopus, 146. Ab Basilio ad sedem apostolicam delatus de Marcelli haeresi, 174, 351, not. a. In episcopatu Damasi litteris confirmatur, 168 seq. A Timotheo Apollinarii discipulo excommunicatur, 176. Ejus prae Meletio causa potior, 168, 176, 182, 183. Graves cum Vitali Antiocheno concertationes habet, 185. Adest Romanae S. synodo sub Damaso, 241. Ejus pontificis ad eum litterae illustrantur, 168 et seq., 197, 354, 357. Vindicatur a nota Montfauconii, et Chysostomi de illo locus explicatur, 344, 345.

Peregrini non ascripti ministerio Ecclesiae antequam probarentur, 113.

Petavionensis urbs, an quae antea Pataviensis, nunc Passaviensis dicitur, 224, not. e.

Petri et Pauli Aa. sacra pignora Romae prodigio servata, 267. Gregorii Magni ea de re testimonium Damasi carmine confirmatum, 267, 268.

Petri et Marcellini Ss. MM. acta a Damaso scriptis mandata, 113, 396.

Petrus episcopus Alexandrinus Athanasio succedit, 161. Duplex adversus illum persecutio, ob quarum alteram Romam confugit et quo anno, ibid. Benigne a Damaso excipitur, 162. Adest tertiae sub Damaso synodo, 175 et seq. Ejus cum Dorotheo presbytero Antiocheno concertatio, 178. Romanae ejus synodi decreta adversus Apollinaristas Alexandriam redux promulgat, ibid.

Priscillianus a synodo Caesaraugustana damnatus Romam confugit, ut se purget, 232. Illum Damasus a suo conspectu rejicit, ibid. A synodo quinta sub Damaso damnatur, 248.

Dupinius refellitur et notatur, 232, 296, 323.

Q

Quesnelli commenta, 232, 253, 323, 360, not. e.

R

Romanae Ecclesiae fides a Petro indeficiens, 194.

Romanae et Mediolanensis Ecclesiae conjunctio, et unde, 232.

Romanus pontifex unicus Occidentis olim Metropolitanus, 214, 334. Primus ejectos episcopos ad communionem recipit, 334. Episcoporum causas, in prima, ut aiunt, instantia per Italiam et Gallias cognoscit, 228, 229. Non transmissis prius, confirmatisque ab illo actis primarum sedium episcopi recipi ab haeresi ad communionem non possunt, 239. Vicarios apostolicos per Occidentem instituendi jus et origo, 215. Suprema ejus auctoritas ab Orientalibus saepe recognita, 144, 162, 163, 174, 181, 194, 255. Ab Imperatoribus confirmata, 194, 228. 236. Romanorum aliquot pontificum ad superstitem sanctissimum Benedictum XIV summa in eo rerum fastigio modestia ac temperantia, 120.

Romanorum pontificum Vitae scriptor Gallicus nuper Amstelodami impressus refellitur et notatur, 116, 119, 125, 145, 179, 210, 229, 260, 322.

Romanus idem saepe valet ac Latinus, 139.

Rufinus quo anno in Orientem profectus Alexandriam appulit, 157. Ejus de suburbicariis Ecclesiis judicium, 143. De Liberii lapsu dubius, 298.

S

Sabbatiani Novatianorum surculus quo tempore orti, 165. Pelluntur ab Urbe cum Donatistis et Luciferianis, quibus juncti erant, 166. Canon. 7 concilii Const. I, quo de illis agitur posterioris esse temporis, et synodi, 165.

Sabinus diaconus Mediolanensis Ecclesiae ad Athanasium et Basilium a Damaso mittitur, et quam ob causam, 151. Quo anno Alexandriam appulit, 152. Inde Basilium accedit, cui litteras affert, ibid. Redux in Occidentem ab eodem litteras ad Damasum retulit, quae illustrantur, 155. Quae ab eodem tamen Pontifice haud probatae et cur, 157.

Sabelliani aliquando per calumniam dicti Catholici, 358, not. f. Eam ab iisdem promulgato anathematismo Damasus amovet, ibid.

1244 Scripturarum sacrarum Canon per varios pontifices pro temporum necessitate auctus, 241.

Senatores christiani sub Damaso in magno numero, 234.

Silvester S. delatus a Donatistis apud Constantinum se purgat, et qua de causa delatus, 204.

Simplicianus Romanae Ecclesiae presbyter a Damaso ad Ambrosium mittitur, 171.

Simplicius vicarius Urbis, ad eum Valentiniani mandatum adversus rebaptizantes, 165.

Sirmiensis secunda formula quo anno erupit in lucem, 290. Scripta priori, aut altero mense anni 358, 291. An prodierit a synodo aliqua, et synodica dici possit, 285, 292. An promulgata ut in Occidente, sic per Orientem fuerit, 296. Ea nullo modo a Demophilo exponi Liberio potuit, ibid. Illam Ursacius et Valens ejurare coacti, 297, 298. Sirmiensis perfidia apud Hilarium quae, 285 et seq.

Sozomeni lib. IV, cap. 24, locus explicatus, ibid. Iterum lib. IV, cap. 18, 315.

Stephanus papa et martyr a Damaso laudatus, 270, 383. Actorum fides confirmata testimonio ejusdem Damasi, 270.

Suburbicariae regiones quae: et an idem sint, ac suburbicariae Ecclesiae, 141.

T

Terentius dux pro reintegranda inter Catholicos Antiochenos concordia rogatus, 169. Ab aula Valentis secedit, et quam ob causam, atque iterum ad eam redit, et quo anno, 170.

Tharsicius martyr, an forte diaconus, 276. Pro servanda Arcani disciplina moritur, 276.

Theodorus, ac Theodolus unum saepe idemque nomen, 147.

Theodoretus saepe Paulino Antiocheno iniquior, 222. Ejus ad Damasi et Illyricorum episcoporum litteras glossema, 184.

Theodosii Magni lib. II C. Theod. de Fid. Cath. affertur et illustratur, 194. Orientales episcopos ad Romanam synodum convocat, 235. Legatos ad eam suos mittit, et quam ob causam, 236, 240. Apollinaristas legibus coercet, 257. Iterum, et quam ob causam, 344. Ad Capuanum concilium ire Flavianum jubet, 339. Ambrosii, seu Syricii, ad illum in ea causa litterae, ejusque responsum, 339 et seq. A Damaso praeceptorem Arcadio puero postulat, 254. Orientales tantum episcopos ad concilium I Const. convocat, 367, not. b.

Tillemontius rejicitur, 182, 191, 201, 215, 218, 223, 254, 300, 336, 352, not. f.

Timotheus Apollinarii discipulus Romam pro secta mittitur, 175, 255. An episcopus Berythi fuerit, 255. A Damaso in communionem recipitur simulata fide, 176, 177. Ab eodem damnatus cum Apollinario magistro cum iterum Romam venit, 255. Redux in Orientem Petrum Alexandrinum, Basilium et Paulinum Antiochenum excommunicat, 177. Apollinaristarum post Apollinarium dux, 255. Auctor epistolae sub Julii papae nomine ad Prosdocium, 256. Relegatus Theodosii jussu, 257.

Tituli dicti basilicae omnes, sive aedes sacrae, 280. Tituli propter baptismum et poenitentiam a Marcello papa instituti quid praeterea, ibid.

Translationes a Damaso improbatae, 360, num. 369, not. g.

Tritheitae Catholici per calumniam dicti, 363, not. c.

V

Valens Arianus pseudoepiscopus Petavionensis deponitur in concilio Aquileiensi, 208. Ejicitur a clero et populo ab ea sede quam vi occupaverat, 224. Profugus Mediolani latet, societatemque jungit cum Ursino antipapa, 208, 225. Quo anno ad eam urbem confugit, 208.

Valens et Ursacius Ariani episcopi, Liberio adhuc exsule, ejurata Sirmiensi blasphemia, Ancyranam eethesim profiteri coguntur, 297. A Gallis episcopis post Sirmiensem blasphemiam, cujus auctores fuerant, extra communionem fiunt, 290, 291. Pridem a Damaso damnati, 131. A Constantio facultatem obtinet cogendi Occidentales episcopos ad Ariminensem formulam Constantinopoli promulgatam profitendum, 320. Quo anno ab ea Urbe discesserint in Occidentem reversuri cum eo mandato, 321. Imperatori auctores sunt, ut Hilarium in Gallias redire jubeat, ibid.

Valentiniani imperatoris pro Damaso adversus Ursinum antipapam rescripta, 124, 126, 127. Ejusdem Damaso inscripta lex, 140. Ad Maximum, sive ad Maximinum P. Annonae rescripta in Ursinianorum gratiam, 120, 121. Ad Arianos episcopos pro catholica fide litterae, 137. Contra Manichaeos lex, 155. Affertur et expenditur l. 20, tit. 36, lib. XI Cod. Theod., 164. Ejusdem rescriptum ad Simplicium Urbis vicarium illustratur, 165, 226. Damasi innocentiam probat, 206.

Valerianus Aquileiensis quo anno ordinatus, 347, not. a.

Venustiani haeretici iidem ac Manichaei, et unde sic dicti, 156.

1245 Victorini locus ex lib. de Fid. adv. Arian. explicatur, 305.

Vincentius Capuanus episcopus a Damaso laudatus, 349. Liberii legatus ad Constantium imperatorem an praevaricator fuerit, et ab Athanasii communione discesserit, 135.

Vitalis Antiochenus presbyter Apollinario se tradit, 167. Paulino episcopo adversatur et cur, ibid. De haeresi delatus Romam vocatur a Damaso: subdola fidei formula oblata communionem subripit, et cum litteris ad Paulinum dimittitur, 167, 168. Apollinarius illum episcopum Antiochiae consecrat sectae suae, 167, 185. An catholicus habitus a Hieronymo in litteris ad Damasum, 185. Ab eo pontifice damnatur, 360, not. d. In Capuano concilio de illo ad apostolicam sedem iterum delato agitur, 343. Chrysostomi locus explicatur, 344.

Vitalianus, Victor in Romana I sub Damaso synodo episcopi, 347, not. b.

1246 Ursinus sive Ursicinus antipapa: ejus electio excutitur, 118 et seq. Ordinatur die non legitima, 120. Roma ejicitur a Juventio P. U, ibid. Ab exsilio cum suis revocatur a Praetextato, et iterum ejicitur, 125. An Neapolitanus episcopus fuerit, 166. Exsul Romanos sollicitat adversus Damasum, 202, 203, 225. Mediolani residens societatem jungit cum Valente Petavionensi Ariano, 225. Exsul in Galliis, ibid. Gratianum accedit, ibid. Turbas iterum movit adversus Siricium, 251.

Ursiniani ex clero Urbano quot, 122. Roma ejiciuntur, 126.

X

Xyxti S. in martyrio comites, 408 et in addend.

Z

Zanobius Florentinus episcopus, 139.