Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Anno Domini CCCLV-CCCLVIII. Sanctus Felix Papa II.

 Anno Domini CCCLV-CCCLVIII. Sanctus Felix Papa II.

 Notitia Biographica De S. Felice Ex Libro Pontificali Damasi Papae Desumpta.

 Notitia Biographica De S. Felice Ex Libro Pontificali Damasi Papae Desumpta.

 Epistolae Et Decreta.

 Epistolae Et Decreta.

 De infestationibus Arianorum.

 Epistola II Felicis Papae II Ad Eosdem Et Ad Reliquos Domini Sacerdotes. De patienti sufferentia persecutionum et tribulationum.

 Anno Domini CCCLXVIII-CCCLXXXIV. Faustinus Et Marcellinus Presbyteri.

 Anno Domini CCCLXVIII-CCCLXXXIV. Faustinus Et Marcellinus Presbyteri.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 De Faustino Et Marcellino. (Ex Galland. Bibl., t. VII, pp. XIII-XV.)

 De Faustino Et Marcellino. (Ex Galland. Bibl., t. VII, pp. XIII-XV.)

 De Faustino. Ex Schoenemann Bibl.T. I, pp. 547-554.

 De Faustino. Ex Schoenemann Bibl.T. I, pp. 547-554.

 Saeculo XVI.

 Saeculo XVII.

 Saeculo XVIII.

 Faustini Presbyteri Ad Gallam Placidiam De Trinitate, Sive De Fide Contra Arianos.

 Faustini Presbyteri Ad Gallam Placidiam De Trinitate, Sive De Fide Contra Arianos.

 Faustinus Augustae Flaccillae.

 Caput Primum. De professione impia Arianorum.

 Caput II. De eo quod haeretici dicunt. Ex nihilo, inquiunt, Deus sibi filium fecit: si fecit eum ex nihilo, creatura est, et non filius.

 Caput III. Quod Dei filius sit omnipotens, et indemutabilis, et quod una sit omnipotentia Patris et Filii, sicut et una deitas: et de sacramento incar

 Caput IV. De hoc quod ait Filius: Pater Major Me Est.

 Caput V. Quod in Actibus Apostolorum legitur: Certissime Itaque Sciat Omnis Domus Israel, Quia Dominum Illum Et Christum Deus Fecit Hunc Jesum, Quem V

 Caput VI. De hoc quod Salomon: Dominus Creavit Me Initium Viarum Suarum In Opera Sua.

 Caput VII. De Spiritu sancto.

 Faustini Presbyteri Fides, Theodosio Imperatori Oblata, In Codicem Canonum Et Constitutorum Ecclesiae Romanae Recepta.

 Faustini Presbyteri Fides, Theodosio Imperatori Oblata, In Codicem Canonum Et Constitutorum Ecclesiae Romanae Recepta.

 Faustini Et Marcellini Presbyterorum Partis Ursini Adversus Damasum Libellus Precum Ad Imperatores Valentinianum, Theodosium Et Arcadium.

 Faustini Et Marcellini Presbyterorum Partis Ursini Adversus Damasum Libellus Precum Ad Imperatores Valentinianum, Theodosium Et Arcadium.

 Praefatio. De eodem schismate Ursini.

 Incipit Libellus Precum.

 Anno Domini CCCLXXXIV. Sanctus Damasus.

 Anno Domini CCCLXXXIV. Sanctus Damasus.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Epistola Dedicatoria.

 Epistola Dedicatoria.

 Lectori.

 Lectori.

 De Sancti Damasi Papae Opusculis Et Gestis.

 De Sancti Damasi Papae Opusculis Et Gestis.

 Caput Primum.

 Caput II. 366, Damasi 1, Gratiano Et Dagalaifo Conss. 367, Damasi 2, Lupicino Et Jovino Conss.

 Caput III. 368, Damasi 3, Valentiniano Et Valente Aa. II. Conss.

 Caput IV. 369, Damasi 4, Valentiniano N. P. Et Victore Conss.

 Caput V. 370, Damasi 5, Valentiniano Et Valente III Aa. Conss.

 Caput VI. 371, Damasi 6, Gratiano Aug. II Et Sexto Petronio Probo Coss.

 Caput VII. 372, Damasi 7, Modesto Et Arintheo Coss.

 Caput VIII. 373, Damasi 8, Valentinianus Aug. IV Et Valens Aug. IV Coss.

 Caput IX. 374, Damasi, 9, Gratiano Aug. III Et Fl. Equitio Coss.

 Caput X. 375, Damasi 10, Post Consulatum Gratiani Aug. III Et Equitii.

 Caput XI. 376, Damasi 11, Valens Aug. V Et Valentinianus Aug. Coss.

 Caput XII. 377, Damasi 12, Gratiano Aug. IV Et Merobaude Coss.

 Caput XIII. 378, Damasi 13, Valente VI Et Valentiniano II Aa. Coss.

 Caput XIV. 379, Damasi 14, Ausonio Et Olybrio Coss.

 Caput XV. 380, Damasi 15, Gratiano Aug. V Et Theodosio Aug. Coss.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII. 381, Damasi 16, Fl. Syagrio Et Fl. Eucherio Coss.

 Caput XIX.

 Caput XX. 332, Damasi 17, Syagrio Et Antonio Coss.

 Caput XXI.

 Caput XXII. 383, Damasi 17, Merobaude Et Saturnino Coss.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV. 384, Damasi Pontificatus Postremo, Clearcho Et Richomere Coss.

 Vita Et Actus B. Damasi Papae.

 De Ss. Martyribus Vitali, Martiali Et Alexandro.

 Diatribae Duae Illustrantes Gesta Quaedam Pontificum Liberii Et Damasi.

 Diatribae Duae Illustrantes Gesta Quaedam Pontificum Liberii Et Damasi.

 Diatriba Prima. De gestis Liberii exsulis.

 Diatriba II. An Damasus faverit aliquando Maximo Cynico adversus Gregorium Nazianzenum ac de duabus epistolis Italici concili nomine a Sirmondo editi

 Sancti Damasi Opuscula.

 Sancti Damasi Opuscula.

 Epistolae.

 Epistolae.

 Epistola Prima. Exemplum Synodi Habitae Romae Episcoporum XCIII, Ex Rescripto Imperiali.

 Monitum.

 Epistola.

 Epistolae II Fragmenta. Seu Expositio Fidei In Synodo Romana Sub Damaso Papa Edita Et Transmissa In Orientem.

 Monitum.

 Fragmentum Primum.

 Item Ex Parte Decreti.

 Fragmentum II.

 Item Ex Parte Decreti.

 Item Ex Parte Decreti.

 Epistola III. Damasi Papae Urbis Romae Ad Paulinum Episcopum Antiochenae Civitatis.

 Monitum.

 Epistola.

 Epistola IV. Confessio Fidei Catholica Quam Papa Damasus Misit Ad Paulinum Antiochenum Episcopum.

 Monitum.

 Confessio Fidei Catholicae .

 Epistola V. Damasi Papae Ad Acholium Et Alios Macedoniae Episcopos.

 Epistola VI. Damasi Papae Ad Acholium Thessalonicensem Episcopum.

 Epistola VII. Episcopis Orientem Regentibus Damasus.

 Epistola VIII. Damasi Papae Ad Hieronymum.

 Epistola IX. Damasi Papae Ad Hieronymum.

 De Explanatione Fidei. Ex concilio urbus Romae sub Damaso papa.

 Carmina .

 Carmina .

 Carmen Primum. In laudem Davidis.

 Carmen II. De Christo.

 Carmen III. De Ascensione Christi.

 Carmen IV. De Nomine Jesu.

 Carmen V. De eodem.

 Carmen VI. De cognomentis Salvatoris.

 Carmen VII. De S. Paulo apostolo

 Carmen VIII. De S. Andrea Apostolo

 Carmen IX. In Ss. Apostolorum Catacumbas .

 Carmen X. De S. Stephano P. et M.

 Carmen XI. De S. Marcello Martyre.

 Carmen XII. De S. Eusebio Papa.

 Carmen XIII. De S. Marco Papa

 Carmen XIV. De S. Laurentio .

 Carmen XV. De Sancto Felice

 Carmen XVI. Votum S. Damasi.

 Carmen XVII. De S. Eutychio

 Carmen XVIII. De S. Tarsicio

 Carmen XIX. De sancto Gorgonio

 Carmen XX. De S. Saturnino martyre

 Carmen XXI. De sancto Mauro

 Carmen XXII. De incerto martyre Graeco

 Carmen XXIII. De Ss. Marcellino et Petro.

 Carmen XXIV. De Ss. martyribus Felice et Adaucto.

 Carmen XXV. De Ss martyribus Nereo et Achilleo

 Carmen XXVI. De Ss. martyribus Proto et Hyacintho.

 Carmen XXVII. De eodem.

 Carmen XXVIII. De Ss. martyribus Chrysantho et Daria

 Carmen XXIX. De S. Agnete Martyre

 Carmen XXX. De S. Agatha martyre

 Carmen XXXI. Epitaphium Irene Sororis.

 Carmen XXXII. Epithaphium Projectae

 Carmen XXXIII. De sepulcro suo.

 Carmen XXXIV. Epitaphium papae Damasi quod sibi edidit ipse.

 Carmen XXXV. De templo sancti Laurentii A. S. Damaso instaurato.

 Carmen XXXVI. De fontibus Vaticanis.

 Carmen XXXVII. Ad fontes.

 Appendix Ad Opera Sancti Damasi Papae. (Carmina a Grutero ex cod. Palatin. edita.)

 Appendix Ad Opera Sancti Damasi Papae. (Carmina a Grutero ex cod. Palatin. edita.)

 Carmina dub.

 Carmina dub.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 Carmina Inedita. (Ex Anecdot. sac. D. de Levis, pag. 17, 20.)

 Carmina Inedita. (Ex Anecdot. sac. D. de Levis, pag. 17, 20.)

 Observatio.

 Carmen I. In Epistolas D. Pauli apostoli.

 Carmen II. In laudem B. Pauli apostoli.

 Carmen III. De poena Redemptoris.

 Addenda.

 Addenda.

 Monitum.

 Varia De Patria S. Damasi Testimonia.

 Varia De Patria S. Damasi Testimonia.

 Quarumdam Abbatis Terribilini Sententiarum Analysis.

 Quarumdam Abbatis Terribilini Sententiarum Analysis.

 Opera Apocrypha Sancti Damasi.

 Opera Apocrypha Sancti Damasi.

 Lectori.

 Epistola Prima.

 Epistola II.

 Epistola IV. Jubet ne per scripta in posterum, sed per legitimum accusatorem, quis ab eis judicetur: et causae etiam judicandae omnes ad apostolicam s

 Epistola V. Ad Hieronymum Presbyterum.

 Epistola VI. Damasus episcopus urbis Romae Hieronymo Presbytero.

 Anno Domini CCLVIII. Catalogus Romanorum Pontificum Sub Liberio Descriptus Cui Accedunt In Confirmationis Vicem Duo Martyrologia Ecclesiae Romanae Ne

 Anno Domini CCLVIII. Catalogus Romanorum Pontificum Sub Liberio Descriptus Cui Accedunt In Confirmationis Vicem Duo Martyrologia Ecclesiae Romanae Ne

 Prooemium Ex capite quarto citati operis excerptum, notionesque praevias gallico sermone concinnatas exhibens.

 Prooemium Ex capite quarto citati operis excerptum, notionesque praevias gallico sermone concinnatas exhibens.

 Catalogus Romanorum Pontificum.

 Catalogus Romanorum Pontificum.

 Lectio Aegidii Boucherii. Commentar. in Victorii Aquitani Canonem Paschalem,

 Lectio P. Gotofredi Henschenii. Acta Sanctor. Aprilis, Diatriba praeliminaris in Catalogos veteres Rom. Pontificum, ex antiquissimis codicibus accepto

 Lectio Emmanuelis Schelstratii. Antiquitas Ecclesiae illustrata,

 Disquisitio Gallice Adornata. De Praecedentis Catalogi Epocha, Auctore Et Auctoritate.

 Disquisitio Gallice Adornata. De Praecedentis Catalogi Epocha, Auctore Et Auctoritate.

 Depositio Episcoporum.

 Depositio Martyrum.

 Mense Januario.

 Mense Februario.

 Mense Martio.

 Mense Maio.

 Mense Junio.

 Mense Julio.

 Mense Augusto.

 Mense Septembre.

 Mense Octobre.

 Mense Novembre.

 Mense Decembre.

 Anno Domini CCCLXXX-CCCXCIV. Theodosius Magnus Et Pacatus.

 Anno Domini CCCLXXX-CCCXCIV. Theodosius Magnus Et Pacatus.

 Pars prima. Exhibens Panegyricum Pacati Theodosio Magno Dictum, In Vicem Praefationis Ad Illius Imperatoris Opera. (Ex Panegyric. Vett. Jacobi de la B

 Pars prima. Exhibens Panegyricum Pacati Theodosio Magno Dictum, In Vicem Praefationis Ad Illius Imperatoris Opera. (Ex Panegyric. Vett. Jacobi de la B

 Introductio Ad Panegyricum.

 Incipit Pacati Panegyricus.

 Theodosius Magnus Et Pacatus. Pars secunda, Complectens Selecta Theodosii De Religione Decreta.

 Theodosius Magnus Et Pacatus. Pars secunda, Complectens Selecta Theodosii De Religione Decreta.

 Lib. I. Tit. X. De Officio Comitis Sacrarum Largitionum.

 Lib. II. Tit. VIII. De Feriis.

 Lib. III. Tit. VII. De Nuptiis.

 Lib. V. Tit. III. De Bonis Clericorum Et Monachorum.

 LIV. V. Tit. V. De Postliminio.

 Lib. IX. Tit. VII. Ad Legem Juliam, De Adulteriis.

 Lib. IX. Tit. XXV. De Raptu Vel Matrimonio Sanctimonialium Virginum Vel Viduarum.

 Lib. IX. Tit. XXXV. De Quaestionibus.

 Lib. IX. Tit. XXXVIII. De Indulgentiis Criminum.

 Lib. IX. Tit. XLV. De His Qui Ad Ecclesias Confugiunt.

 Lib. XV. Tit. VII. De Scenicis.

 Lib. XVI. Tit. I. De Fide Catholica.

 Lib. XVI. Tit. II. De Episcopis, Ecclesiis Et Clericis.

 Lib. XVI. Tit. III. De Monachis.

 Lib. XVI. Tit. IV. De His, Qui Super Religione Contendunt.

 Lib. XVI. Tit. V. De Haereticis.

 Lib. XVI. Tit. VII. De Apostatis.

 Lib. XVI. Tit. VIII. De Judaeis, Coelicolis Et Samaritanis.

 Lib. XVI. Tit. X. De Paganis, Sacrificiis Et Templis.

 Appendix.

 Appendix.

 Epistola Concilii Constantinopolitani Oecumenici Ad Theodosium Imperatorem. (Labb. Concil. t. II, col. 945-946.)

 Epistola Concilii Constantinopolitani Oecumenici Ad Theodosium Imperatorem. (Labb. Concil. t. II, col. 945-946.)

 Anno Domini CCCLXXXI-CCCXCVIII. Sanctus Vigilius, Episcopus Tridentinus Et Martyr.

 Anno Domini CCCLXXXI-CCCXCVIII. Sanctus Vigilius, Episcopus Tridentinus Et Martyr.

 Prolegomena. Notitia Historica. Ex Gallandii Bibliotheca. tom VIII, p. X-XII.

 Prolegomena. Notitia Historica. Ex Gallandii Bibliotheca. tom VIII, p. X-XII.

 Sancti Vigilii Epistolae Duae. (Ex Gallandii Biblioth. tom. VIII, pag. 203-206.)

 Sancti Vigilii Epistolae Duae. (Ex Gallandii Biblioth. tom. VIII, pag. 203-206.)

 Epistola Prima. Ad Simplicianum Episcopum Mediolanensem. De martyrio Ss. Sisinnii, Martyrii et Alexandri.

 Epistola II. Ad S. Joannem Chrysostomum. De iisdem martyribus.

 Anno Domini CCCXXXVI. Monumenta Vetera Ad Arianorum Doctrinam Pertinentia.

 Anno Domini CCCXXXVI. Monumenta Vetera Ad Arianorum Doctrinam Pertinentia.

 Epistolae Et Decreta.

 Epistolae Et Decreta.

 Epistola Prima Constantii Ad Athanasium .

 Epistola Secunda Constantii Imperatoris Ad Athanasium.

 Epistola Tertia Constantii Imperatoris Ad Athanasium.

 Epistola Prima Constantii Ad Cleros Alexandrinos.

 Epistola Secunda Ejusdem Ad Eosdem.

 Epistola Ejusdem Ad Nestorium.

 Epistola Quarta Ejusdem Ad Athanasium.

 Anno Domini CCCXXXVII. Epistola Imperatoris Constantini Junioris Ad Alexandrinos.

 Anno Domini CCCXLIX.

 Anno Domini CCCLV.

 Anno Domini CCCLIX Vel CCCLX. Epistola Constantii Ad Synodum Ariminensem. Constantius monuit ne quid de orientalibus, qui seorsim convenirent Seloucia

 Epistola Secunda Synodi Ariminensis Ad Constantium. Petit synodus veniam Arimino discedendi ante hiemis asperitatem.

 Anno Domini CCCLXV.

 Anno Domini CCCLXX. Constitutio Valentiniani Imperatoris Ad Damasum Papam. Ex Coust. pag.

 Anno Domini CCCLXXVIII Vel CCCLXXXI. Epistola Romani Coust. p.

 Anno Domini CCCLXXX. Quo id omne prope conceditur, quod superiori epistola petitum est. Coust. p.

 Anno Domini 381. Epistola

 Anno Domini 385.

 Epistola Maximi Imperatoris Ad Valentinianum Augustum. (Labb. Concil. tom. II. col. 1031.)

 Sermonum Arianorum Fragmenta Antiquissima In Rescriptis Membranis Reperta Et Nunc Primum Cum Idoneis Refutationibus Edita .

 Sermonum Arianorum Fragmenta Antiquissima In Rescriptis Membranis Reperta Et Nunc Primum Cum Idoneis Refutationibus Edita .

 Fragmentum Primum.

 Fragmentum II.

 Fragmentum III.

 Fragmentum IV.

 Fragmentum V.

 Fragmentum VI.

 Fragmentum VII.

 Fragmentum VIII.

 Fragmentum IX.

 Fragmentum X.

 Fragmentum XI.

 Fragmentum XII.

 Fragmentum XIII.

 Fragmentum XIV.

 Fragmentum XV.

 Fragmentum XVI.

 Fragmentum XVII.

 Primus Capitulus Fidei Catholicae

 Fragmentum XVIII.

 Fragmentum XIX.

 Fragmentum XX.

 Fragmentum XXI.

 Sermonum Antiquorum Reliquiae Ex Alio Palimpsesto Bibliothecae Ambrosianae.

 Sermonum Antiquorum Reliquiae Ex Alio Palimpsesto Bibliothecae Ambrosianae.

 Fragmentum I. Incipit Sermo III

 Fragmentum II. Ex Sermone V.

 Fragmentum III. Incipit Sermo VI.

 Fragmentum IV. Incipit Homilia XXIV.

 Fragmentum V. Ex Homilia XXXIII.

 Fragmentum VI. Incipit Homilia XXXIV.

 Fragmentum VII. Ex Homiliis Incertis.

 Fragmentum VIII.

 Fragmentum IX.

 Fragmentum X.

 Fragmentum XI.

 Fragmentum XII.

 Fragmentum XIII.

 Contra Arianos Fragmentum.

 Contra Arianos Fragmentum.

 Sermones Dominicales IV .

 Sermones Dominicales IV .

 Sermo I. In Septuagesima.

 Sermo II. In Quadragesima.

 Sermo III. In Dominica Passionis.

 Sermo IV. In Dominica Palmarum.

 Expositio Fidei .

 Expositio Fidei .

 Breviarium Fidei Advebsus Arianos Haereticos, In Quo Trium Divinarum Personarum Aequalitas Plurimis Scripturae Sacrae Locis Et Argumentis Liquido Comp

 Breviarium Fidei Advebsus Arianos Haereticos, In Quo Trium Divinarum Personarum Aequalitas Plurimis Scripturae Sacrae Locis Et Argumentis Liquido Comp

 Kalendaria Duo Antiqua A Furio Dionysio Philocalo An. CCCLIV, Et Polemeo Silvio An. Cccciil, Conscripta, Et Ex Codice Ms. Joannis Cuspiniani Desumpta.

 Kalendaria Duo Antiqua A Furio Dionysio Philocalo An. CCCLIV, Et Polemeo Silvio An. Cccciil, Conscripta, Et Ex Codice Ms. Joannis Cuspiniani Desumpta.

 Praefatio Editoris.

 Praefatio Editoris.

 Kalendarium Antiquum Furii Dionysii Filocali Anno CCCLIV Conscriptum.

 Kalendarium Antiquum Furii Dionysii Filocali Anno CCCLIV Conscriptum.

 Mensis Januarius.

 Februarius.

 Martius.

 Aprilis.

 Maius.

 Junius.

 Julius.

 Augustus.

 September.

 October.

 November.

 December.

 Kalendarium Antiquum Polemei Silvii Anno Cccciil Conscriptum.

 Kalendarium Antiquum Polemei Silvii Anno Cccciil Conscriptum.

 Mensis Januarius.

 Februarius.

 Martius.

 Aprilis.

 Maius.

 Junius.

 Julius.

 Augustus.

 September.

 October.

 November.

 December.

 Natales Aliquot Sanctorum Ex Fastis Consularibus Excerpti.

 Natales Aliquot Sanctorum Ex Fastis Consularibus Excerpti.

 Anno Domini CCCLXXI. Lucifer Episcopus Calaritanus.

 Anno Domini CCCLXXI. Lucifer Episcopus Calaritanus.

 Epistola Dedicatoria.

 Epistola Dedicatoria.

 Praefatio .

 Praefatio .

 Luciferi Episcopi Calaritani Vita.

 Luciferi Episcopi Calaritani Vita.

 Joannis Tilii Epistola Ad Pium V. P. Quae Exstat In Fronte Operum Luciferi Ab Eodem Tilio Anno 1568. Editorum.

 Joannis Tilii Epistola Ad Pium V. P. Quae Exstat In Fronte Operum Luciferi Ab Eodem Tilio Anno 1568. Editorum.

 Sancti Patris Nostri Luciferi Episcopi Calaritani Pancratii Presbyteri Et Hilarii, Legatorum Sedis Apostolicae Epistola Ad Eusebium Episcopum Vercelle

 Sancti Patris Nostri Luciferi Episcopi Calaritani Pancratii Presbyteri Et Hilarii, Legatorum Sedis Apostolicae Epistola Ad Eusebium Episcopum Vercelle

 Liberii Papae Ad Luciferum

 Liberii Papae Ad Luciferum

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani De Non Conveniendo Cum Haereticis, Ad Constantium Imperatorem Liber Unus.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani De Non Conveniendo Cum Haereticis, Ad Constantium Imperatorem Liber Unus.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani De Regibus Apostaticis, Ad Constantium Imperatorem, Liber Unus.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani De Regibus Apostaticis, Ad Constantium Imperatorem, Liber Unus.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani Pro Sancto Athanasio Ad Constantium Imperatorem Libri Duo.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani Pro Sancto Athanasio Ad Constantium Imperatorem Libri Duo.

 Liber Primus.

 Pro Sancto Athanasio Liber Secundus.

 Florentii Ad Luciferum Ep. Calaritanum Epistola.

 Florentii Ad Luciferum Ep. Calaritanum Epistola.

 Epistola.

 Luciferi Episcopi Calaritani Ad Florentium Epistola.

 Luciferi Episcopi Calaritani Ad Florentium Epistola.

 Epistola.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani De Non Parcendo In Deum Delinquentibus, Ad Constantium Imperatorem, Liber Unus.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani De Non Parcendo In Deum Delinquentibus, Ad Constantium Imperatorem, Liber Unus.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani, Moriendum Esse Pro Dei Filio, Ad Constantium Imperatorem, Liber Unus.

 S. P. N. Luciferi Episcopi Calaritani, Moriendum Esse Pro Dei Filio, Ad Constantium Imperatorem, Liber Unus.

 Athanasii Ad Luciferum Epistolae Duae.

 Athanasii Ad Luciferum Epistolae Duae.

 Epistola I.

 Epistola II.

 Appendix.

 Appendix.

 De Professione Fidei S. Luciferi Ep. Calaritani.

 De Professione Fidei S. Luciferi Ep. Calaritani.

 Ex Membranaceo Codice Ms. Bibliothecae Ambrosianae signato I, 101, in parte superiori.

 Ex Membranaceo Codice Ms. Bibliothecae Ambrosianae signato I, 101, in parte superiori.

 Anno Domini CCCXCVII. Sanctus Pacianus Barcilonensis Episcopus.

 Anno Domini CCCXCVII. Sanctus Pacianus Barcilonensis Episcopus.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Sancti Paciani Epistolae Tres Ad Sympronianum Novatianum.

 Sancti Paciani Epistolae Tres Ad Sympronianum Novatianum.

 Epistola I. De Catholico nomine. Pacianus Symproniano fratri salutem.

 Epistola II. De Symproniani litteris.

 Epistola III. Contra tractatus Novatianorum.

 Sancti Paciani Paraenesis, Sive Exhortatorius Libellus, Ad Poenitentiam.

 Sancti Paciani Paraenesis, Sive Exhortatorius Libellus, Ad Poenitentiam.

 Sancti Paciani Sermo De Baptismo.

 Sancti Paciani Sermo De Baptismo.

 Anno Domini CCCXCVII. Q. Julius Hilarianus.

 Anno Domini CCCXCVII. Q. Julius Hilarianus.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Q. Julii Hilariani Chronologia Sive Libellus De Mundi Duratione.

 Q. Julii Hilariani Chronologia Sive Libellus De Mundi Duratione.

 Quinti Julii Hilariani

 Quinti Julii Hilariani

 Epilogus.

 Anno Domini CCCXCVIII. S. Siricius Papa.

 Anno Domini CCCXCVIII. S. Siricius Papa.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Vita Et Regnum Siricii Papae.

 Scripta, Et Eorum Editiones, Siricii Papae. Ex Schoenemanno, ubi supra.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 VI.

 VII.

 VIII.

 IX.

 XI.

 XII.

 XIII.

 XIV.

 S. Siricii Papae Epistolae Et Decreta. (Constant. Epist. Rom. Pont. t. I, col. 623.)

 S. Siricii Papae Epistolae Et Decreta. (Constant. Epist. Rom. Pont. t. I, col. 623.)

 Epistola I. Siricii Papae Ad Himerium Episcopum Tarraconensem.

 Appendix. Ex pervetusto codice Corbeiensi.

 Epistola II. Valentiniani Imperatoris Ad Pinianum, Qua Siricii Romani antistitis electionem approbat.

 Epistola III. Maximi Imperatoris Ad Siricium Papam.

 Epistola IV . Siricii Papae Ad Anysium Thessalonicensem Episcopum. Ut nullus in Illyrico episcopum sine Anysii consensu ordinet.

 Monitum In Epistolam Sequentem.

 Epistola V. B. Siricii Papae Ad Episcopos Africae.

 Monitum In Epistolam Sequentem.

 Epistola VI, Siricii Papae Ad Diversos Episcopos.

 Monitum In Epistolam Sequentem.

 Epistola VII, Siricii Papae Ad Diversos Episcopos Missa Adversus Jovinianum Haereticum Ejusque Socios Ab Ecclesiae Unitate Removendos.

 Epistola VIII , Seu Rescriptum Ambrosii, Aliorumque Episcoporum Ad Siricium Papam De Causa Supradicta.

 Monitum In Epistolam Sequentem.

 Epistola IX, Siricii Papae Ad Anysium Thessalonicensem Aliosque Illyrici Episcopos.

 Monitum In Sequentes Canones.

 Epistola X , Seu Canones Synodi Romanorum Ad Gallos Episcopos.

 Addenda.

 Addenda.

 Epistola Synodica

 Epistola Synodica

 Decretorum Damaso I Papae Ascriptorum Censura.

 Decretorum Damaso I Papae Ascriptorum Censura.

 Duo Carmina A Quibusdam Insuper Damaso Papae Ascripta.

 Duo Carmina A Quibusdam Insuper Damaso Papae Ascripta.

 Epitaphium Sisennii Presbyteri. (Apud Gruter. pag. 1172, n. 9.)

 Ad Quemdam Fratrem Corripiendum .

 Monitum In Sequens Kalendarium. (Ex Analect. Mabilon. p. 163.)

 Monitum In Sequens Kalendarium. (Ex Analect. Mabilon. p. 163.)

 Kalendarium Antiquissimum Ecclesiae Carthaginensis.

 Kalendarium Antiquissimum Ecclesiae Carthaginensis.

 De Sanctitate Siricii Papae Dissertatio.

 De Sanctitate Siricii Papae Dissertatio.

 Index Analyticus Operum Sancti Damasi.

 Index Analyticus Operum Sancti Damasi.

 Index Analyticus Operum Luciferi Calaritani.

 Index Analyticus Operum Luciferi Calaritani.

 Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 S. Felix Papa II.

 Faustinus Et Marcellinus Presbyteri.

 S. Damasus Papa.

 S. Damasi Opuscula.

 Carmina.

 Opera Apocrypha S. Damasi.

 Theodosius Magnus Et Pacatus.

 Sanctus Vigilius Tridentinus.

 Monumenta Vetera Ad Arianorum Doctrinam Pertinentia.

 Dionysius Filocalus Et Polemeus Sylvius.

 Lucifer Calaritanus.

 S. Pacianus.

 S. Siricius Papa.

 Addenda.

 Finis Indicis Rerum.

Caput Primum.

I. S. Damasi genus, et patria. Lector a puero in basilica S. Laurentii. II. Diaconus Liberium in exsilium euntem sequitur, et quem usque ad locum? Cur deinde ad Urbem revertitur, et an Felicis eligendi auctor clero fuerit. III. Presbyter ordinatus, an a Liberio, an potius a Felice; Baronii sententia. IV. Proaemium ad preces Faustini et Marcellini, falsi arguitur, et Damasus vindicatur. V. Quo loco ac pretio sub Liberio reduce ad suam sedem deinceps fuerit.

0111D

0112D I. Damasus natione Hispanus dicitur ab Anastasio: Hispanum vero praecise eum vocat Baronius, Franciscus Pagius, Ciacconius, aliique multi, qui etiam de eo Hispaniae loco certant, cui sit adscribendus. Hos 0113A fuse recenset Jo. Tamajus Salazar in Martyrologio Hispano ad diem 11 Decembris.

His, si in Hispania natum Damasum affirment, repugnat Tillemontius, ac dubitare posse censet, Damasum, ejusque sororem Irenem, Romae natam. Nec fortasse immerito. Pater enim in S. Laurentii basilica primo exceptor, tum lector fuit, qui sunt primi puerorum in Ecclesia gradus. A teneris igitur annis Damasi pater sacrae militiae tirocinium in ea basilica posuisse videtur. Praeterea ipse etiam Damasus ejusdem basilicae, a puerili aetate tum lector fuit, tum in caeteris omnibus sacris ordinibus meruit. Nam, ut Eghinactus ait , Cum aetate puerili sub magistro ministraret, et ad magnum cresceret rerum culmen, tunc Romana Lector in ecclesia, Acta sanctorum 0113B martyrum Petri et Marcellini ex ore Dorothei percussoris excepit, collegitque, ac ad posteros transmisit. Pueros autem ad gradum lectoris assumi solitos tum ex Siricii et Innocentii epistolis, tum ex variis a Thomassino et Bonarrotio allatis exemplis constat. Agebat itaque Damasus tunc temporis annum saltem decimum tertium, quia vero fere octogenarius obiit, anno 384, in lucem profecto prodiit circa annum 304, ac Romam cum patre ac matre venisse debuit quadriennis, aut quinquennis infans. Fac igitur ea illum aetate tanto ferendo itineri idoneum, an vero Antonius pater, novus prorsus ignotusque homo, nomen Ecclesiae dedisse potuit, statim ac Romam venit, ac notarius statim, lectorque ejus basilicae creatus est? Id erat profecto 0113C ab eorum temporum disciplina alienum: nam primo baptizari ac deinde aliquo temporis intervallo probari debuit, an dignus esset, qui clero adscriberetur. Postremo in minorum ordinum exercendis officiis, aut novennium, aut septennium saltem insumere debuit; quo elapso tempore, si quis sese idoneum probaverat, ad altiores gradus evehi poterat . Huic autem novennio, aut septennio, quod Antonius in minoribus ordinibus exercendis transegisse debuit, si alios annos quinque aut sex addas, quos filium natum esse oportuit ante Romanum iter, ac priusquam pater clero adscriberetur, jam accedes ad aetatem illam, in qua Damasus positus erat, cum acta Ss. martyrum audiit, et memoriae mandata descripsit. At vero tunc temporis jam lector fuisse 0113D videtur. An itaque in inferioribus ordinibus positi, pater et filius, uno fere eodemque tempore, atque eadem in ecclesia? Hoc alii judicent. Non diffiteor legi in Vita S. Damasi ex ms. cod. Vaticanae basilicae, a Sarazanio edita, ut S. martyrem Laurentium, 0114A sic Damasum ipsum gente Hispanum fuisse, quos ideo una genitos patria, una promotos Ecclesia, una in terris basilica cultos, unoque in coelis Deo coronatos ait. Dubitari enim vehementer potest, an ipse etiam Laurentius Romae ortus sit. Nam in veteri Sacramentario, quod Cl. Joseph Blanchinius edidit, atque auctorem habere censuit S. Leonem Magnum, Romanus nascendo civis dicitur .

II. Post lectoris itaque officium, Damasum ad diaconi gradum evectum scimus; an vero a Julio, an a Liberio, incertum. Si tamen cum Liberius electus est, agebat Damasus annum 48, vix inducor, ut credam ejus ordinationem, ultra praestitutum a Canonibus spatium tam diu dilatam. Videtur itaque verosimilius gradum hunc sub Julio consecutum, 0114B actisque sub eodem pontifice magnis rebus interfuisse. Id, ut ego facilius credam, facit praeterea familiaritas illa, qua Damasum cum Athanasio junctum fuisse colligo ex ejus Epistola ad Afros, et ex Basilii ad Athanasium ipsum litteris; quae tunc coepisse debuit, cum Alexandrinus praesul Romae sub Julio moram traheret, ac sacris ecclesiasticis ejus urbis conventibus interesset, qua etiam inter caeteras causa se detineri aiebat Liberius, quominus in ejus damnationem deinde subscriberet . Quo vero loco apud Liberium Damasus interea fuerit, hinc conjicere possumus, quod eum in exsilium abeuntem secutus fuerit, atque hac de causa factum puto, ut Liberii diaconus aliquando dictus sit, quia nempe pontifex ille ejus potissimum opera, et ministerio uteretur, ac 0114C denique inter eos esset, qui uni papae adstabant, palatini diaconi posterioribus saeculis dicti ; sed Luciferiani, et schismatici scriptoris verba hoc loco afferenda a me sunt, ut impositam hac occasione Damaso ambitus et perjurii calumniam amoveam. Agit itaque auctor praefationis ad Marcellini et Faustini preces, quisquis ille sit, de persecutione, qua Liberius, Eusebius Vercellensis, Lucifer Calaritanus, et Hilarius Pictaviensis, exsulare coacti sunt, atque haec ait: Hi ergo mittuntur in exsilium pro fide servanda. Cum Liberio Damasus, diaconus ejus, se simulat proficisci: unde fugiens de itinere, Romam rediit ambitione corruptus. Sed eo die, quo Liberius ad exsilium proficiscebatur, clerus omnis, id est presbyteri, et archidiaconus Felix, et ipse Damasus diaconus, et cuncta 0114D Ecclesiae officia, omnes pariter, praesente populo Romano, sub jurejurando firmaverunt, se, vivente Liberio, pontificem alterum nullatenus habituros . Duo itaque statuit, ut vides, hic auctor, quae sese mutuo destruunt: primo Damasum, deserto episcopo suo in 0115A itinere posito, Romam clam rediisse, ambitione corruptum, qua nempe summum pontificatum animo conceperat; secundo ea die, qua Liberius in exsilium proficiscebatur, clericos omnes jurasse, se nullatenus habituros alium pontificem, vivente Liberio ipso, eidem juramento jurando Damasum quoque adfuisse. At si hoc ille juramento spem sibi omnem praeciderat, qui fieri potest, ut una tantum ambitione corruptus episcopum suum deseruerit, et ad Urbem reversus sit? Constat itaque Damasum episcopo suo in exsilium abeunti bono sinceroque animo socium se dedisse; at incertum est, quem usque ad locum comitatus illum fuerit, et quare ad Urbem reversus deinde sit. Onuphrius Panvinius illum Mediolanum usque deducit, ac ex ea urbe a Liberio benevole 0115B dimissum scribit in Ecclesiastica ms. historia, ex qua Schelstratius haec recitat: Eum in certum exsilium abeuntem Damasus diaconus, qui postea episcopus Romanus fuit, Mediolanum usque comitatus est; quem ubi relegatum in Thraciam vidit, Romam rediens, cum nulla ejus restitutionis spes esse videretur, auctor clero fuisse dicitur, ut alium pontificem in Liberii locum eligerent; quod tamen nonnulli intelligunt, ac si Damasus hujus consilii clero dandi ex ipso Liberii mandato auctor fuerit . Alii vero Beroeam usque, illum Liberio socium fuisse scribunt. At cum omnes veterum testimoniis solidaque aliqua conjectura destituantur, hac de re nihil a me statuendum puto. Hoc tamen ego non concedam, Damasum, cum rediit, auctorem clero fuisse, ut 0115C alter in absentis episcopi locum eligeretur, cum mihi prae omnibus potior sit auctoritas Athanasii scribentis : Constantium Epicteto ministro usum, adornato in Ecclesiae locum palatio, cum tres castratos populorum vice sibi adesse jussisset, demum tres improbos catascopos, haud enim episcopi nominandi, adegisse, ut Felicem quemdam, ipsorum moribus dignum hominem, episcopum ordinarent. Unus itaque Constantius imperator, unus Epictetus, et, ut Hieronymus ait, Acacius Caesareae, hujus tunc illegitimae atque adulterinae electionis auctor, ac nullae in ea aut suadenda, aut paranda, Damasi et cleri Romani partes fuerunt. Quamobrem si quid a Liberio Damaso ipsi mandatum est, si quid egit ille pro Felice, illud est dumtaxat, ut curaverit eum recipi 0115D loco Vicarii ab eodem Liberio constituti, ex recepta persecutionum tempore disciplina, ut Papebrochio placet: Liberium namque Pontificiam semper retinuisse potestatem vix ullus negaverit, qui epistolas in exsilio, ac quo imprimis tempore frangi ac cedere visus est, ab eo scriptas legat, quas huc afferre supervacaneum puto.

III. Damasus itaque medio interea tempore ad presbyteri gradum evectus dicitur, an vero a Felice, ut Baronius censet , an, ut aliis videtur, a Liberio 0116A reduce, minime constat. Una tantum conjectura est, quae Baronii opinionem prae altera mihi potiorem efficit. Siquidem eum presbyterum fuisse legimus, cum Liberius, ut irae Constantii se subduceret, in coemeterio Ostriano latitare coactus est; atque ideo non omnino verosimile videatur, intermedio hoc tempore, turbulento prorsus, molestiisque gravissimis impedito, quod a Liberii reditu ad ejus iteratum secessum interjacet, ordinari illum potuisse. Fieri itaque facile potest, ut inter eos, quos a Felice promotos Liberius, restituta jam tranquillitate, in propriis locis reliquit, ille fuerit.

IV. Quod vero ad perjurii calumniam attinet, clerum Romanum fidem Liberio in exsilium abeunti suam jurejurando obligasse probat etiam Hieronymus 0116B haec in Chronico scribens: Liberio in exsilio ob fidem truso, omnes clerici juraverunt, ut nullum alium susciperent: quae fere verba Prosper exscribit. At cum altum apud illos de Damaso silentium sit, valde admodum dubito, ne schismaticus auctor istud quoque ad alia quae de eo mentitur, adjecerit; atque hoc ut ego facilius credam, facit Ammiani Marcellini testimonium aperte asserentis, Liberium aegre, populi metu, qui ejus amore flagrabat, cum magna difficultate, noctis medio asportari potuisse . Nam si Liberius clam, ac noctis medio cum magna difficultate ob populi metum in exsilium raptus est, qui fieri potuit, ut juratum fuerit eo die, quo ille in exsilium proficiscebatur? alio itaque die, quam quo scribitur, 0116C juratum fuerit oportet, atque, ut Hieronymus ait, Liberio in exsilium jam truso: quod si verum sit, Damasus eidem abeunti comes adjunctus jurejurando adesse non potuit; frustraque Tillemontius medicam huic loco manum adhibet .

Fac tamen praestitum a Damaso juramentum illud, nihil hoc obstare potuit, quominus Felici Romanus clerus deinde accederet, ejusque consilii tunc Damasus auctor fuerit. Id vero factum arbitramur, nisi nos his in rebus circumfusa caligo fallit, anno 358 nondum adulto, ac postquam Liberius exsilio frangi, et ad Arianorum partes atque haeresim transire visus est; ac demum postquam Ariani episcopi Sirmii constituti litteras scripserunt Felici, et clero ejusdem Ecclesiae ut Liberium ipsum reciperent, atque ambo 0116D pariter apostolicam sedem administrarent . Tunc enim idem clerus certior factus de iis, quae Liberius animo praeconceperat, ac palam etiam fecerat, auctaque deinde et confirmata calumnia Liberianae haereseos, ab eo forte recessit, ac sub capite illo esse se diutius non posse censuit, quod ad Catholicae Ecclesiae corpus pertinere non videbatur; hinc postquam ille ad Urbem reversus est, clerus ipse cum primis aegre a Felice divelli potuit, qui quantum ad religionem spectat, omni prorsus reprehensione carebat 0117A , ac res eo venit, ut seditio aliqua clerum inter, ac populum, et proceres, aliis Felici, aliis Liberio adhaerentibus, orta fuerit .

Dixi calumniam Liberianae haereseos, cum primae tantum Sirmiensi formulae subscripserit, quod salva fidei integritate fieri potuisse doctiores plerique censent. Nam qui illum secundae Sirmiensi formulae, sive Arianae perfidiae subscripsisse putant, manifeste falluntur, sive Catholici, quamquam oppido pauci, sive ii a nobis alieni sint; quorum numerum potius quam vires nuper auxit anonymus ille, qui pudorem cum cucullo exuit, historiamque summorum pontificum infeliciter consarcinatam, ac tribus voluminibus recenter impressam, Amstelodamensium typis edidit. At ne lectorem plus aequo detineam, consulat 0117B is, si voluerit, peculiarem de Gestis Liberii exsulis Diatribam, in qua de iis omnibus, quae huc pertinent, actum a nobis est.

Cum vero idem Liberius statim ac rediit, omnem de se suspicionem sustulisset, cum denique Felix amore pacis, ac ne diutius sui causa Ecclesia turbaretur, pontificatu interea cessisse videri posset , Damasus cum reliquo clero ad illum, a quo bona fide discesserat, bona quoque fide rediisse potuit, ut etiam fecit citra aliquam pristinae existimationis, et gratiae jacturam; siquidem constans traditio est, monumentis etiam confirmata, fuisse illum vicarium a Liberio Ecclesiae Romanae datum, cum ille post abrogatum Ariminense concilium, iterum secessit ab Urbe, seque in coemeteriorum latebras recepit, 0117C ut Arianorum furorem declinaret; qua de re vide, si lubet, Baronium, ac Gesta Liberii exsulis, cap. ultim.

V. Quid praeterea Damasus sub Liberio tum diaconus, tum vicarius egerit, incompertum est. In ejus ex Archivo Vaticanae Ecclesiae mss. actis scribitur, illius potissimum opera effectum, ut omnes episcopi, quos imperitia, aut metus in Ariminensi concilio fecerat deviare, ad fidem catholicam remearent; atque eos ipsum, favente sibi Hilario Pictaviensi, contra sententiam Luciferi, qui se diviserat, in communionem et consortium recipi consuluisse. Quidquid horum sit, ego minime dubito, quin ad Ecclesiastica quaeque graviora negotia adhibitus fuerit. Nam si quis epistolas, quae ante exsilium, et quae post exsilium a Liberio scriptae sunt, attente legat, ac deinde 0117D eas conferat cum illis, quae exsilii tempore ab eo pontifice exaratae supersunt, facile cognoscet, quanto aliae ab aliis differant. Priorum namque magna in sententiis vis est, et gravitas, nitidus praeterea fluensque stylus, ac Damasiano similis: posteriorum vero inconcinna, et salebrosa prorsus oratio; cujus equidem rei unam hanc rationem fuisse puto, quod Damasum, cujus opera tum ante, tum post exsilium usus fuisse videtur, tunc praesto non habuerit, cum in exsilio scriberet.