Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale752

In utilitatem mulierum carcere detentarum anno 1866 condidit Congregatio-

nem Sororum III Ordinis Sancti Dominici a Bethania, ut mulieres vix e

carcere egressas ad bonam frugem reciperet, et, si quaedam ex illis indicia

vocationis ostenderent, eas uti Sorores apud Institutum ipsum admitteret.

Inceptum hoc, quod inusitata res videbatur quoad illam aetatem, innumeras

attulit illi difficultates et inclementias, quas tamen fortitudine suffultus op-

petivit et superavit. Etenim Servus Dei studio ducebatur tam animas ser-

vandi quam Regnum Christi diffundendi. Eodem tempore vitam spiritualem

summopere excoluit, progredi in Christi imitatione et in virtutum exercitio

iugiter expetens.

Vixit sub lumine fidei, quam testatus est vitae et apostolatus sanctitate,

eamque diffudit defenditque ab innumeris erroribus qui in illis historicis

grassabantur adiunctis in quibus ille versabatur. Firmiter credidit in verita-

tes revelatas. Dominum dilexit et artam cum Ipso nutrivit communionem per

celebrationem divinae Liturgiae, lectionem et meditationem Sacrarum Scrip-

turarum, actuositatem pastoralem et varia pietatis exercitia. Nocturnam

Eucharistiae adorationem ferventer participabat ceterosque hortabatur ad

Sanctissimum Sacramentum adorandum. Sublimi affectu prosequebatur

Beatissimam Virginem Mariam, quam cotidie invocabat per recitationem

Rosarii. Cultum promovit ad Sanctum Ioseph, ita ut insistenti studio nite-

retur ut eius nomen insereretur in Canonem Romanum ipseque proclamare-

tur Patronus Ecclesiae, nec non ad Sanctam Mariam Magdalenam. In prae-

dicatione curabat docendum amorem Dei erga homines et inde necessitatem

Eum redamandi. Spem semper posuit in divina misericordia et constanter in

Dei gratiam fiduciosum se exhibuit. Diligenter inserviit confratribus et pa-

terno animo sollicitum se praebuit erga filias spirituales, nec non benevolum

erga pauperes et egenos.

Prudens exstitit sive in condendo sive in moderando Instituto. Notissi-

mus fuit uti moderator spiritualis. Adamussim observavit Constitutiones et

Regulas sui Ordinis, superioribus obtemperavit et accurate pastoralia sua

peregit officia. Gratum professus est animum benefactoribus. Suaviter ac

fortiter innumera obiit incommoda et aegritudines, quibus inde a iuventute

vexabatur. Sensus castigavit per voluntarium paenitentiae exercitium. Vi-

tam gessit in paupertate; affectavit servavitque castitatem et prudentiam in

conversatione cum mulieribus quibus occurrebat suo in implendo ministerio.

Aegrotavit anno 1868, tempore quo se dabat contionibus quadragesima-

libus; perrexit tamen suum ministerium. Statim postea, valetudinis condicio-