Congregatio de Causis Sanctorum 755

Hic praesertim in fraternam caritatem fovendam incubuit eaque, quippe

quae Instituti Regulam ad unguem observaret, inter ceteras eminuit.

Praeterea Dei Famula in ludo, qui conventui adiunctus erat, muliebrium

operum magistra fuit; quo quidem munere fungens, semet ad docendum

ostendit aptissimam. Fuit eadem organi modulatrix, ipsaque, quoad pluri-

mae infirmitates eius ferebant, vel in fullonica operam praestabat. Haud

miram ergo quam studiose, quam sedulo omnia sibi delata munera obiisset.

Cum autem anno 1921 in adiutricem et consiliariam electa esset, « alterum

novitiatum » qui fertur movit, singulare sane inceptum, quo prioris novitiatus

fervorem religiosae mulieres vividum servarent. Ceterum varia bona, quae

Dominus in spiritum eius effuderat, ipsa laeto humilique corde accepit. Insimul,

cum aliquando etiam per animi tenebras ambularet, huiusmodi aerumnas Do-

mino offerebat, cui quidem confisa satis valebat ad sustinendum. Etenim la-

tendo, divinae voluntati parendo, suae condicionis officia assidue praestando,

lectissima haec virgo, dum cunctas christianas virtutes assidue, delectabiliter,

studiose adhibuit, ad sublimia perfectionis evangelicae fastigia pervenit.

Quae, veluti filia, vinculo pietatis cum Domino coniuncta, sua voluntate

prorsus neglecta, se Eidem donavit. Ea enim fide, quae animo alte haereret,

incitata, firmiter credidit quaecumque vera Deus revelavit et quidquid edo-

cebat Ecclesia, adeo ut, quod ipsa catholicam coleret fidem, Deo gratias

palam ageret sociasque ad idem faciendum hortaretur. In orando assidua,

Augustissimum altaris Sacramentam, Beatissimam Virginem Deiparam, Sa-

cratissimum Cor Iesu flagranti pietate prosecuta est. Quae fortissima femina

ne tunc quidem, cum in angustiis constituta esset, animo frangi patiebatur,

sed potius divinae Providentiae fidenter se tradebat. Eadem socias dilexit

iisque serviit, in malis solacium attulit, earumque animis, sacram conversa-

tionem amplexatis, vires addidit.

Bonis ac talentis, quae Dominus ei contulerat, prudenter fruita, si quis ab

ea consilium peteret, semper magni iudicii exstitit. Fide studioque iustitiae

egit nec ullam prorsus mendacii formam toleravit. Porro patiens fuit Ancilla

Dei cum in ferendis doloribus compluribus, ex infirma eius valetudine proce-

dentibus, tum, quod nonnumquam contigerat, in aliorum neglegentia sub-

eunda. Placidam constantiam usque servavit, cum admodum sui suaeque

voluntatis et naturae compos facta esset. Quae, dum bona huius saeculi

calcabat, multis voluntariis paenitentiis semet ipsam discruciabat: incommo-

da enim ab ineunte aetate toleravit nec postea, cum in asceterio viveret,

paupertatem umquam deploravit. Parentibus, operis conductoribus, superio-