First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
VITERBIEN. 7
turam induere verarum distributionum, quae pro rata servitii impenduntur.
Quin aliquid relèvent ea quae pro contraria sententia ad- ducuntur; et praeprimis quod quaedam capitulares Consti- tutiones , et conformiter ad eas camerarius Capituli in suis litteris grossam hanc massam appellent. Sane istarum Constitutionum auctoritas magni facienda non est : quia ea- rumdem origo ignoratur, neque originalis textus invenitur, et competenti auctoritate numquam approbatae fuerunt.
Verum parumper ea admissa, adhuc tamen argumentum ex nomine desumptum ad consequentiam trahi non posse videtur. Siquidem cum in viterbiensi Capitulo, praeter hanc massam, aliae etiam minores existant, e. g. illa anni versa- to rum, cuius mentionem facit art. 8 §. II Constitutionum, non inconcinne supponitur illam grossam appellatam fuisse ad distinctionem aliarum, et quia antiquior et pinguior est, non vero quia in sensu canonum grossa revera sit. Porro haec obvia nominis explicatio acceptanda videtur: cohaeret enim cum natura rei, et nomina rebus inservire debent, non autem nomini res.
Ulterior difficultas est in facto cuius meminit Episcopus, nempe dictae massae partem non distribui pro rata servitii, sed ab absentibus quoque acquiri : verum huic obiectioni res- pondit Episcopus aiens : id ortum fuisse ex causis extrinse- cis, triginta circiter abhinc annis, cum fundi massae aucti fuerunt. Sed hoc accidisse in minima parte, certum est; ideo natura massae haud immutari potuit per hoc accessorium.
At demum verius dicendum videtur, hunc distributionis morem contra antiquitatis legem triginta abhinc annis mo- litum, indicium potius esse de prava agendi ratione Capituli, quam de praebendali natura massae in quaestione; massa enim distributionibus pro servitio assignata in alium usum converti non potest, ceu tradit Benedictus XIV Inst. Ec- cles. 107 num. 42; remissione in hac re aut collusione quacumque prohibita « Conc. Trid. sess. 25 cap. 12 de re- form, cohaerenter ad cap. ult. de Cleric. non resident.