First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
3 6 VALLISOLETANA
Disceptatio iSynoptiea GRATIA DENEGANDA VIDETUR. Iamvero contra Archiepi-
scopi petitionem notandum occurrit, quod ad sanctum Missae sacrificium eadem die bis offerendum ex communi theologorum sententia requiritur vera et gravis necessitas. Statuit enim Innocentius III cap. Consuluisti De celebrat, missar. quod «excepto die Nativitatis Domini, nisi causa necessitatis » suadeat, sufficit sacerdoti semel in die unam Missam so- » lummodo celebrare » Et Fagnanus in cap. In ordinando de licentiis bis celebrandi tradit, quod « id nonnisi ex magna necessitate fieri debet et magna cautela. » Cui prudenti disci- plinae adhaesit S. C. C. gratiam iterationis pluries negando, ut constat ex Nicien. 27 Novembris 1790, aliisque; semper ac evidens et magna necessitas iterandi Missam non apparuit.
Porro in themate haec necessitas abesse videtur. Siqui- dem oppidum nec sacerdotibus caret, nec copia sufficienti missarum: pro eius enim plebe Episcopus Missas iterari non postulat; sunt 4 monasteria, et quidem pro eo casu tan- tummodo si Capellanus infirmetur, quae beneficium ex petita facultate obtinerent.
Verum, Capellano infirmo, monasteria possent ex vi- cinis oppidis sacerdotem quaerere, sicut, testante Episcopo, hoc anno semel factum fuisse constat. At insuper videndum sedulo est utrum, in oppido Metimna sacerdotes missam in monasteriis celebrare recusent , ne cetera christiana {plebs exinde Missa carere cogatur, an potius ne damnum sibi obveniat: in prima namque hypothesi equidem necessitas binandi adstaret, praesertim si ex alia urbe sacerdotes de- duci nequirent, non vera in secunda. Tunc enim Episcopus magis quam dispensationem legis quaerere, damnum sacer- dotibus in monasterio celebrantibus obventurum removere aut impedire deberet. Cum igitur gravis necessitas aut absit, aut non appareat, petita gratia deneganda videtur.
GRATIA CONCEDENDA VIDETUR. Contra autem recolendum est veteri ecclesiastica disciplina absolute non prohiberi ite- rationem Missae; quod liturgicis documentis innixus probat Thomassinus De vet. et nov. eccl. discipl. p. 1 C 3, aliique passim. Sequiori aetate Missae iteratio prohibita absolute fuit; quod evenisse videtur, tum quia sacerdotum numerus plurimum inereverat, tum' quia suspicio orta erat, ne sacer-