First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
P ARMEIS. 455
Ast omissa quoque taciti huius contractus quaestione , aequitas saltem superesse videtur, quae postulat, ut Fabri- cae administrationi, cui praeter vetera, nova onera in dies imponi solent, reditus non subtrahantur. Nam defunctus E- piscopus iubens saepe ut novae fierent sacrae functiones, Fa- bricae administrationi occasionem praebuit novum aes alie- num contrahendi. Praeterea animadversum quoque fuit, quod Fabrica per decem annos, ut Episcopi desideriis indulgerei, extraordinarias tulerit expensas , et insuper capsis eleemo- synarum privata fuerit, ex quibus, ut plurimum, libellas quingentas annuas retrahebat.
IURA LEGATARIORUM. Pro altera vero parte haec reco- lenda sunt: temporibus quae procul a nobis recesserunt, dum clerici vitam communem habebant, ipsi testari quidem non poterant, ut loquitur can. Nolo quaest. 1. Ast solutis cle- ricorum communitatibus, et Ecclesiae bonis inter Episcopum, clerum, fabricam et pauperes divisis, iam, iuxta id quod legitur Cap. I. tit. de Testam., testari clericis concessum est de omnibus quae ecclesiastici proventus naturam non ha- berent: haec siquidem fuerunt exclusa.
Neque haec facultas amplius sublata reperitur, imo po- tius Gratiani et Decretalium tempore confirmata et clarius explicata apparet. Ita enim legitur can Episcopi 19, caus. 12, q. 4\ « Episcopi de rebus propriis vel acquisitis, vel » quidquid de proprio habent, haeredibus suis, si voluerint, » derelinquant. » Et clarius Innocentius III cap. Quia nos 9, tit. de testam.: « Consultationi tuae respondemus, quod » clerici de his quae paternae successionis vel cognationis » intuitu aut de artificio sunt adepti, seu dono consangui- » neorum aut amicorum, non habito respectu ad Ecclesiam » provenerunt ad ipsos, libere disponere valeant. De his ta- » men quae consideratione Ecclesiae perceperunt nullum de » iure facere possunt testamentum. »
Ubi verba « quae consideratione Ecclesiae perceperunt et habito respectu ad Ecclesiam pervenerunt ad ipsos > intelligi deberent de rebus naturam ecclesiasticam habenti-