First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
PARMEN. 459
Iamvero in praesenti quaestione si spolium de omnibus sacris supellectilibus indistincte fieri consuevit, id evenisse potest aliquando ex haeredum aliorumque ignorantia ; quia scilicet per errorem putabant, id esse ex Const. s. Pii V Romani Pontificis praeceptum, quod tamen (ceu videtur et explicat recens Const. Quum illud) verum non est. Ast tunc isti actus ex erronea opinione necessitatis positi, iuxta superius adducta, parum ad consuetudinis effectum valerent. Quod quidem aequum in genere videtur; si enim quidam ignorantia erraverunt, hoc sibi imputent: et ipsorum factum ipsis, non vero aliis nocere debet iuxta reg. 74 et 155 iur. c iv.
Aliquando vero, si omnia supellectilia spolio concessa fuerunt, id accidisse potest, quia haec mensae proventibus coempta fuerant aut credebantur. Ast tunc spolii confectio actum constituisset legitimum ac necessarium; neque ex eo argumentum deduci ferme posset, quo evinciatu-r, etiam u- tensilia privato aere confecta spolio subiici posse: consuetu- dinis actus enim uniformes non essent. Et quamvis deter- minari non possit quoties et quando acciderit ut supellex ecclesiasticis proventibus fuerit confecta , tamen suspicari potest pluries id evenisse, quod ad consuetudinis vim infir- mandam, et ad iniiciendum dubium circa eius valorem suf- ficere videtur.
Tandem si pro adversa parte rationes quaedam admini- culativae habentur, eae pro hac quoque parte profecto mili- tant. Praeter quam quod enim eleemosynae aliaque pia ope- ra a defuncto Episcopo confecta merito ipsi esse debent, ut extrema eius voluntas, quoadusque possibile sit, observetur: recolendum etiam est quod controversa legata ad pias cau- sas et ecclesiasticas personas sunt constituta, scilicet favore Episcopi pro tempore Parmensis, Abbatis Bassanensis et prae- sertim duorum dioecesis Parmensis seminariorum; porro ne- minem latet quanto favore testamenta ad pias causas ius prosequatur ceu habet Reiffenstuel in tit. De testament. §. VI, num. 137 seqq