First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
84 VARMIEN.
sertim si Dioecesis, ut in casu, ampla non s i t , ut tempus statutum pro postulatione paroeciae vacantis sit non unius diei, sed trium hebdomadarum.
Nec improbandus est usus linguae vulgaris in responsione ad quaestiones Examinatorum. Quamvis enim praeceptum sit a Benedicto XIV, ut omnes responsiones, excepta con- ciuncula, lingua latina scribantur, non tam grave praece- ptum putandum est, ut non possimus contra ipsum legitimae consuetudini introductae indulgeri, praesertim si universalis sit in aliqua regione, et pluribus eiusdem abrogatio foret obnoxia difficultatibus. Quod innuitur quoque implicite saltem ab ipsis Trid. P P . qui in fine eiusdem c. 18 potestatem faciunt Synodo provinciali, si qua in supradictis circa examinationis formam addenda, remittendave esse censuerit, providere.
PRAXIS IMPROBANDA VIDETUR. Ex altera autem parte plura obstant quominus toleretur praxis dic ¿2. -ds Varmiensis. Edicti enim propositio necessaria est 1. quia omnes, qui volunt parochiam vacantem ambire debent certiores fieri de ipsius Ecclesiae vacatione medio canonico et certo.- Media vero adhibita a Curia Varmiensi nec canonica sunt, ut patet, nec certa ; per ephemerides enim multa incerta ac falsa evulgari exploratum est; 2. quia dato etiam quod legi exa- minis obtemperetur per concursus annuales, isti solam re- spiciunt doctrinam. Concilium autem Trid. vult ut non so- lum circa doctrinam sed et circa ceteras qualitates ac dotes, ad regendam parochialem Ecclesiam necessarias, examen instituatur. Hinc ex hoc saltem respectu edictum evulgan- dum est.
Damnandus praeterea videtur usus linguae vulgaris in responsis ad quaestiones, nam conveniens imo necessarium est, ut qui praeficiuntur alicui Ecclesiae linguam, quae propria Ecclesiae est, calleant. Nec valet consuetudo, nam haec, utpote quae ex dictis ministros inidoneos paroeciis praefici patiatur, minime est toleranda.
Hisce perpensis quaesitum fuit quid esset de Oratoris precibus iudicandum.