First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
quam numerari poterunt, cum de his prorsus dicat Legislator qui vel quae opem, consilium, favorem a c . scienter dederint; at mulieres prae- gnantes in casu opem acciperent, non darent, medicamenta sumerent, non porrigerent. Sed neque inter principales, cum hi sint personae a praegnantibus mulieribus diversae ut ex textu patere paulo superius animadvertimus. Caeteris demum praetermissis, non negabunt adver- sarii dubiam admodum rem esse, an Xistus inter principales mulieres praegnantes recensere voluerit, at- que recensuerit; at ex lege dubia neque obligationem oriri neque poenam incurri ipsi optime nove- runt.
Exinde vero ruit U alterum ar- gumentum, quo statuebatur mulie- res praegnantes uti causas princi- pales abortus esse habendas, ideoque et in veteri iure excommunicationi subigendas; primum enim lex poe- nalis non potest extendi de casu in casum neque ob identitatem ra- tionis; deinde, non principales qui- libet, sed illi prorsus qui uti prin- cipales in lege recensentur sunt poenis obnoxii ; at potest ne dici Xistus inter principales abortus au- ctores mulieres praegnantes annu- merasse? nisi grammaticalem ver- borum sensum pervertere velimus, id affirmari non potest. Ergo quam- vis mater, seu mulier praegnans, sit causa principalis abortus, cum inter principales, de quibus Xistus loquitur, comprehendi non possit,
M
numquam excommunicationi erit M b i i c i e n d a .
Dubium est iuridice an com- prehendatur? Lex dubia non obli- gat: dubium est de facto ? In du- bio favendum est reo. In antiquo igitur iure mulier praegnans abor- tum utcumque procurans non po- terat excommunicationi subiici, eo- quod , ut parum dicamus, opinio graviter probabilis ab excommuni- caiione eam eximebat.
Quid autem in novo iure? quid post Pianam Constitutionem? Com- mentatores non pauci , quos inter noster Avanzini, excommunicationi mulierem praegnantem submittunt, si abortum procuret. Hisce .*M vero nituntur argumentis:
1. Quia lex generalis est , et cum non distinguat, nec nos di- stinguere debemus.
2. Quia aperta legislatoris vo- luntas est, abortum impedire; quo igitur pacto supponi potest voluissse matres ab excommunicatione exi- mere , quae plerumque aut sunt, aut certe esse possunt abortus cau- sae principales ?
3. Quia cum in Piano capite non comprehendantur faventes, consulentes, si ipsae mulieres prae- gnantes excludantur, lex impune violari poterit. Possent enim prin- cipales suadere mulieri ut specia- libus mediis abortum procuret, at- que ita omnes excommunicationem effugerent, et legem inutilem red- derent,
4. Praetermittimus argumentum