First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
' ° ANDRIEN.
reliquerint, nihilque de annuis redditibus 50 ducatorum ab eis expensum fuerit, sponte veluti sua sequi videtur contro- versam summam eisdem adiudicari haud valere.
Ceterum addunt Parochi quod etiamsi concederetur falsa hypothesis alicuius expensae ab eorum praedecessoribus de proprio peractae, iam isti abunde refecti essent, et summa controversa adhuc integra maneret. Re quidem vera duo ex memoratis praedecessoribus Vicarii iugiter fuerunt, num- quam parochi, prouti testatur Episcopus; et alii tres quam- vis Canonici Cathedralis Ecclesiae sub finem anni 1871 re- nuntiat! fuerint, nihilominus paroecias retinuerunt uti Vicarii usque ad annum 1879. Hoc autem posito, intelligi haud datur quonam pacto isti, toto tempore quo Vicarii fuerunt, retinere sibi potuerint, praeter omnia emolumenta adventitia, integram quoque praebendam parochialem. Quandoquidem exploratum in iure est, Vicariis parochialibus per Episcopum assignari debere tantummodo congruam portionem fructuum. Id expresse tradit Conc. Trid. cap. 2 sess. 6, cap. 5 et 7 sess. 7, cap. 4 et 6 sess. 21, cap. 18 sess. 24, cap. 16 sess. 25 de Reformât. Quanam vero quantitate assignanda sit ista fructuum portio declaravit s. Pius V in Constit. Ad exequendum - ibi - « Praelatorum arbitrio facienda ita se » continere et arbitrari debere, ut non maior centum, nec » minor quinquaginta scutorum annuorum summa, compu- » tatis etiam incertis emolumentis et aliis obventionibus com- » muniter percipi solitis, eis omnino assignetur ». Idque statutum pariter fuisse a Rege utriusque Siciliae docet Li- beratore in opere cui titulus Polizia Ecclesiastica, pag. 35.
Iamvero explorati facti esse aiunt Parochi, Congruam uniuscuiusque paroeciae ab eorum praedecessoribus perceptam plurimum excedere maximam portionem centum scutorum.
Neque regerere iuvat Constitutionem s. Pii V Ad exe- quendum minime respicere memoratos parochorum praede- cessores, ex eo quod ipsi fuerunt Vicarii non perpetui sed ad nutum amovibiles. Quae enim in praefata Constit, sta- tuta sunt de Vicariis perpetuis, quoad congruam portionem,