First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
410 ORDWIS S CRUCIS
earum Indultum non proferatur, cum antiquissima constantique traditione innitantur ac tacita vel expressa Romanorum Pontificum confirmatione roborentur ». Cuius rei duplex adducit exemplum, In dulgentiae scilicet Portiunculae, et Indulgentiae plenariae quoti- dianae, quae dicitur quidem, sed probari nullatenus potest, rogatu Constantini Imperatoris a s. Silvestro concessa cuilibet in statu gratiae Lateranensem Ecclesiam invisenti ; sed tamen tacita Roma- norum Pontificum confirmatione iamdudum habebatur ut valida : quamvis enim, ut animadvertit Papebrochius, ab ipso Benedicto X I V allegatus, nequeat efficere Pontifex ut a Silvestro datae sint indul- gentiae, quae datae non fuerunt, facere tamen potest ut eae revera nunc obtineantur aeque ac si ab ipso Silvestro promanassent. u Cui quidem firmissimae rationi adhaerentes (concludit Pontifex) Nos in Nostra Constitutione, quae incipit Assiduae sollicitudinis §. 7 ubi res est de Indulgentiis ipsius Ecclesiae Lateranensis, ita sta- tuimus : Omnes ct singulas Indulgentias . . . quae iamdudum, ip- sis Romanis Pontificibus sci ntibus et consentientibus, publice in eadem Ecclesia proponi consueverunt, etiamsi de illarum primaeva concessione certa monumenta nunc non appareant . . . approbamus et confirmamus, eidemque Basilicae jerinde ac si per praesentes ex integro ipsi concederentur, sine ulla contradictione competere declaramus atque decernimus ».
Huic innixus doctrinae, ait Consultori licet Gregorius XVI et Pius IX efficere non potuerint ut a Leone X datae sint indulgen- tiae, quae datae minime fuerint, potuerunt tamen efficere, ut eae revera, post sua rescripta, nunc obtineantur, ac si ab ipso Leone promanassent. Etenim de indulgentia agitur, quae iam a tribus saeculis bona fide. colorato saltem titulo, authentica putabatur, iam post nova rescripta tacite atque implicite, scientibus et consea- tientibus Romanis Pontificibus, tamquam ex integro instaurata cen- seri potest. Addidit autem rescripta Gregorii X V I et Pii IX esse ipsius directe indulgentiae seu privilegii benedicendi Rosaria cum indul- gentia 500 dierum pro singulis Pater et Ave nova ampliatio adeo- que nova concessio, ut legentibus patet.
Quoad secundum dubium quaesivit Consultor, utrum ea indul- gentia revocanda sit uti iniiscrefrt, seu ratione indiscretae con- cessionis; censuitque respondendum: Ni gative. Enimvero indulgen- tia revocari potest uti indiscreta, vel quia ex ipsa indiscretione ut notat Benedictus X I V de indulgentiis inillewrrum annorum loc, cit. n. VIII satis apparet, eam non esse authenticam ; vel quia,