First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
ALBIEN. 477
rumdem, animarum regimini consulendum est. Cuius rei exemplo sunt resolutiones in Derthonen. Peinte gr ationis in Paroecia 21 Iulii 1879 ; in Chamberien. eiusdem tituli 26 Iulii 1880 et aliis. Receptum quidem est apud S. C. C. parochum esse officio suo privandum propter odium et inimi- citias parochianorum, si eae iustae et rationabiles sint.
Ceterum quamvis nec valide propter levem culpam, nec prudenter propter lethalem, quae gravioribus non accensea- tur, poenam suspensionis irrogari moneat Benedictus XIV de Synodo dioec. I. 10 cap. 1 n. 3; attamen probe idem Pontifex, seq. cap. 3 perpendit, contingere posse ut res, quae in se spectata levis esse videtur, gravis ob adiunctas circumstantias appareat; quo quidem in casu censuris, si alius non suppetat modus, uti licet Episcopo.
Post haec frustra Parochus lamentatur quod non habue- rit monitiones. Omisso enim quod loco monitionum stare po- terant anteriores animadversiones, quas ipse ab Archiepi- scopo antea habuerat, quando censura consideratur uti poena, monitiones possunt omitti, ut communiter sentiunt DD. Bar- bosa Cap. Pomana de sent. excom. in 6; Schmalzgr. in Decr. lib. 5 tit. 39 n. 30; Reiffenst. eod. tit. num. 28; Monacell. Formul, leg. Part. 3 tit. 2 form,. 8 n. 21>Pi- gnatell. tom. 10 cons. 1.62 num. 1, 16, 17.
At non solum quoad intrinsecum verum etiam quoad extrinsecum sustinenda videtur Curiae Albiensis sententia, quia iuris communis sanctioni conformis. Sane inquisitione super imputationibus a Promotore peracta, institutoque tr i- bunali iuxta synodales leges, reus peremptorie citatur ut se defendat; contumax, iterum vocatur; verum denuo inobe- diens punitur per prolationem definitivae sententiae. Reus enim contumax ob inobedientiam, habetur pro praesente in suum praeiudicium auth. qua in provincia §. eo autem C. ubi de crim. ag. oport., et pro confesso secundum quod ei magis praeiudicii est , L. de aetate 11 §. qui tacuit 1 ff. de interro g. et ius facien., Schmalzgr. Tom. 2 P. 2 tit 14 n. 54.