First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
458 PARMEN.
Iamvero haec effusa charitatis ratio, quae mensae Epi- scopalis reditus non modo absumebantur, sed et praetergre- diebantur, excludit ceu videtur hypothesim, quod sacra su- pellex mensae reditu fuerit coempta. Et firmat cap. Cum in officiis 7 t i t de testam., ubi ad cognoscendum ex qui- busnam reditibus originem habuerint bona a beneficiario re- licta, haec traditur regula: si, detractis iis quae ad vitam beneficiati ac familiae suae pro alimentis requiruntur, nec- non ceteris necessariis expensis, aliisque pro eleemosynis ac piis operibus nihil amplius superesse debere probetur; cete- ra quae forsan apud beneficiatum poterunt inveniri sive ex patrimonio, sive ex aliquo privato officio seu lucro obve- nisse censenda esse, neque proinde spolio subiici posse; Cfr. Panimol. in 4 cap. et Ferraris v. Spolium. Concludi igitur posse videtur quod Apostolicis Constitutionibus inspectis, le- gata Episcopi Parmensis iuridice subsistant, et obiecta ibi recensita spolio subiici nequeant.
Ast quia pro altera parte validius forsan argumentum est in consuetudine, observari potest quod ut consuetudo vim legis obtineat, quibusdam conditionibus satisfacere de- bet. Sic iuxta Suarez de leg. 1.71 c. 9. aliosque DD. requi- ritur ut populus actus ponat, non quidem tamquam merae facultatis et devotionis, sed tamquam necessarios, requiritur scilicet ut agat opinione necessitatis; et quidem non eo sen- su quatenus per errorem putet talem actum esse aliunde praeceptum; uti si fideles alicuius Dioecesis ieiunium certa die observarent, putantes id esse lege generali Ecclesiae prae- scriptum, dum revera non est. Sed agere populus debet opi- nione necessitatis eo sensu, quatenus cognoscens quidem hos actus lege non esse praeceptus, tamen putat esse ponendos, veluti si essent praecepti. Uno verbo iuxta De Angelis Praelect. in tit. De Consuetudine n. 7 actus a populo po- ni debent cum intentione saltem interpretativa sibi indu- cendi ius. Insuper isti actus, ex quorum frequentia consue- tudo exoritur, debent esse uniformes iuxta citatos DD. sci- licet similes et univoci.