First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
400 >A«TËN. ET OftTONËN.
solere, ut quis, renuente proprio Episcopo, ex una in alte- ram Dioecesim se transferre valeat ad effectum ordines sive minores sive maiores suscipiendi. Eruitur id ex innumeris resolutionibus S. C. C. et praesertim ex Neapolitana excar- dinationis 15 Iulii 1848, Burgi S. Sepulcri Irregulari- tatis ex defectu scientiae 23 Februarii 1875 Aniden. Ordinationis 23 Martii 1778 Boianen. et Termularum Ordinationis seu Excardinationis 20 Maii 1882. Iamvero legitimae causae, quae oratorem gratia donandum suadent, in casu haud exulare videntur. Adsunt praeprimis oratoris boni optimique mores, quos in huiusmodi gratiis iudulgendis S. C. C. magno in pretio habere solet. Adsunt bona super- nae vocationis indicia. Adest sacerdotum inopia, qua Orto- nensis Dioecesis laborat. Adest peculiaris circumstantia, quod nempe Orator supernae vocationi ad statum ecclesiasticum valedicere deberet, si gratia expetita haud donetur. Cum enim ipse bonorum fortuna fere omnino destituatur, ad sol- vendam Seminarii pensionem par non est, sed indiget potius ut quis eius inopiam sublevet, prouti nunc laudabiliter prae- statur a Canonico Theologo Ortonae. Quod explicare videtur cur orator haud se receperit ad Seminaria ab Administra- tore Vastensi designata in sortem Domini vocatis.
Nec oggerere iuvat tarditatem ingenii oratoris, cum sacri canones minime praescribant ut sacerdotes sint etiam docto- res, sed ut illam scientiam habeant, qua populum christia- num in lege Domini erudire valeant. Orator hinc si pugnam committere haud queat cum religionis hostibus, manebit saltem ad sarcinas , ubi etiam ipse de spoliis inimicorum partem recipiet et offeret Domino.
Ceterum obtenta ab oratore adscriptione in Ortonensem Dioecesim, non amplius Vastensis Administrator, sed Admi- nistrator Ortonensis, qui inter suae Dioecesis Clericos ora- torem admittere haud dedignatur, de ipsius ingenio ac vitae ratione coram Deo et hominibus respondere tenebitur.
Tandem periculum reditus oratoris in Dioecesim originis facile evanescet, si gratia ei concedatur hac sub lege; quod