First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
MONTISALTl 233
» dubia non potest parere obligationem certam. Nec niino- » ris ponderis apud sacros DD. est illud aliud effatum, quo » dicitur: in dubiis minimum esse tenendum. » Id magis magisque suadet causa erectionis, quae fuit ut incolae facilius sacrum audirent, quo in casu a s. C. C. semper ex- clusum fuit onus applicationis; Amostaz de causis piis I. 3, cap. 3, num. 46 et 52; s. Congregatio in Novarien. 22 No- vembris 1727, et in Spoletana 18 Septembris 1751.
M I S S A VIDETUR A P P L I C A N D A . Contra compertum apud omnes est sacra celebrari non posse sine applicatione; im- posita igitur celebratione, censeri quoque iniunctam appli- cationem, nisi haec expresse exclusa fuerit; Pignatel. con- sult. 139, num. 15, tom. 1. Iuvat insuper animadvertere: cum res tota pendeat ab interpretatione voluntatis testato- ris, bene occurrit ad hanc manifestandam testimonium alte- rius fratris, qui fidem facit impositam fuisse etiam applica- tionem. Nec urgenda nimis est regula discretivae; cum enim applicatio sequatur semper celebrationem, tenenda potius est alia regula in obscuris inspiciendum esse quod est vero- similius, 55 Iur. in 6. et verosimilius est, eum, qui cele- brationem missae mandavit, etiam suffragium animae suae respexisse. Quod semper praesumendum est, nisi testator contrariam voluntatem patefecerit; Benedictus XIV. de sa- cri f. Missae lib. 3, cap. 9.
Quoad autem absolutionem super praeteritis omissioni- bus, quatenus EE. P P . censuerint impositum onus applica- tionis in casu adesse, oratori favet bona fides, quam iustam concedendae condonationis causam semper reputavit S. Con- gregatio , ut in Tudertina Reductionis et Absolutionis 27 Aprilis 1805.
Ad alteram vero supplicis libelli partem i. e. petitionem commutationis voluntatis, animadvertendum praeprimis no- vum non esse ut Sedes Apostolica, suprema auctoritate qua pollet, commutationi voluntatis indulgeat, quoties iusta cau- sa suadeat: Conc. Trid. Sess. 22, cap. 6, de Reform. Et revera haec in casu concurrit. Demortuo enim Sacerdote