First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
f t l P A N A 1 4 1
* praeterea, secuta non esset, ita ut revera unica parochia » esset dicta antiqua, seu matrix, moderna vero per quam- ^> dam improprietatem, potiusquam proprie dicta filialis, esset » adiutrix, eiusque pars vel membrum: consequenter sacer » dos in ista praepositus non rector, sed vicarius seu adiutoi » rectoris dicendus est ».
Tandem quoad dimidium emolumentorum stolae, vicario tributum per rescriptum diei 31 Augusti 1787, animadvertit sententia episcopalis Curiae, Parochum illius temporis apud Episcopum proprium reclamavisse propter aequivocationem in rescripto incursam: etenim dici debuit, quarta pars, loco dimidii. Praeterea hanc divisionem numquam ad actum in- ductam fuisse notatum fuit: hinc nec ex consuetudine, quae deest, cogi potest Parochus matricis nuncium mittere iuri parochiali; id quod numquam fecerunt eius praedecessores. Hisce ergo innixus argumentis expetit Parochus matricis ut sententia Curiae episcopalis plene confirmetur.
DEFENSIO VICARII C U R A T I . Duplex, ait iste, est vica- riorum genus: sunt enim in iure canonico vicarii tempora- nei, et vicarii perpetui; quorum indolem determinat, Fer- raris V. Vicarius parochialis. « Vicarius perpetuus dicitur » qui auctoritate Episcopi canonice est institutus ad de- » serviendum alicui Ecclesiae loco. principalis rectoris , » cum assignatione congruae portionis fructuum, quos inde » percipere debet. Dicitur canonice institutus, nam vicarii » perpetui habent verum titulum. Vicarius vero temporalis » dicitur qui auctoritate Episcopi pro peragendo ecclesia- » stico servitio, in locum alterius, ad tempus, sive ad volun- » tatem constituentis sufficitur ».
Vicarium s. Pii V esse perpetuum erui ex canonica in- stitutione ab Episcopo facta, absque ulla clausula, quae in- nuat officii amovibilitatem; quin Parochus matricis sese in- gerere queat in eius praesentationem aut nominationem. Eadem res eruitur quoque ex conventione adstipulata prae- standi emolumentorum dimidium, et ab onere sibi invicem coadiuvandi in casu necessitatis.
Quoad iura vicarii perpetui animadvertendum est quod vicarius perpetuus in Ecclesia parochiali canonice institutus acquirit ius in re, verumque titulum canonicum in tali beneficio.