First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
RIPANA. 1 3 7
ficatas. Pontifex Pius VI aliquam ingenti ruinae ferre cu- piens medelam, onus Architecto dedit, ut in solidiori basi novae eximerentur domus, inter litus maris et montis ra- dices; ubi paroecialis Ecclesia immota mansit. Apud domus, iussu Pontificis noviter ex solo excitatas, in bonum spiri- tuale christifidelium Ecclesia constructa fuit, et s. Pio V dicata anno 1785. Ne spiritualis deficeret adsistentia, Pre- sbyter constitutus fuit in nova Ecclesia cum onere Missam celebrandi diebus festis, doctrinam christianam pueros edo- cendi, catechismum peragendi, sacramenta in genere admi- nistrandi , et infirmis adsistendi. Anno 1787, ut firmiori ratione fidelibus consuleretur per Vicarium curatum, congrua eidem quinquaginta scutatorum constituta et, dimidium emo- lumentorum stolae concessum fuit, ex audientia SSmi.
Parvae inter Parochum et Vicarium curatum, successu temporis, agitatae fuerunt controversiae, quae insolutae manserunt. Nunc autem praesens prudentiae EE. Iudicum supponitur quaestio cuius haec est species. Marchio Laureati, divitiis et pietate conspicuus, humilitatis gratia, iussit ut proprium cadaver in Ecclesiam s. Pii V more pauperum efferretur. Post eius mortem, dispositio haec religiosam con- secuta est executionem, neque Parochus obstitit. Quum ta- men eidem innotuerit, marchionis filios, die trigesima, no- bile velle funus pro anima patris explere, sibi solummodo, ait, ius esse funera, intra suae paroeciae limites peragendi; ita ut si haec in Ecclesia s. Pii explerentur, illuc accede- ret ad sacrum explendum ritum. Huiusmodi declaratio Vi- cario Parocho haud arridens, lis inter eos nata est, a quo ritus solemnis conficeretur. Episcopalis Curia interdum, prudenti consilio, Parocho s. Ioannis Baptistae litteras dedit, ut sacram perficeret functionem, nomine et delegatione Episcopi. Dein iussit utramque partem deductiones facere, in sui iuris tutelam ; quae deductiones haud respiciebant solemne funus tantum, sed indolem in genere et indepen- dentiam a parochia, nec non relationes Parochum inter et Vicarium curatum. Quibus expletis, eadem episcopalis Curia sententiam protulit, quoad quinque quaestiones principales, qua iura Ecclesiae matricis prorsus servantur. Constituit enim sententia, ad parochum huius Ecclesiae, ceu unicum Parochum, pertinere ius funera explendi etiam in Ecclesia