First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
98 PAPIEN.
Quibus praemissis, quaesitum fuit ab Emis Patribus, quomodo preces Episcopi essent dimittendae.
RESOLUTIO. Sacra Cong. Concilii, re cognita, sub die 2 Iunii 1 8 8 3 , censuit respondere:
Dilata ad annum; et post annum clericus recurrat commendatus ab Episcopo, et cum testimonio medici cu- rantis.
I N D U L T I
Die 2 Iunii 1883.
COMPENDIUM FACTI. Sacerdos Aloysius Cathedralis Ec- clesiae N. canonicus, acri ac diuturno aurium morbo laborans, saepe a sua residentia abfuit, et longas in urbe moras traxit ut heic curaretur. Non semel autem, sub infirmitatis prae- textu, ultra tempus, sibi superioris consensu largitum, ab- sentiae induisisse videtur. Ita quum die 11 februarii elapsi anni 1 8 8 2 a S. C. C. mensis indultum obtinuisset, absen- tiam intra tempus sibi concessum non coarctavit, sed usque in praesens protraxit, quin facultatem prorogari curaret. Ideo- que Episcopus eum de residentiae lege monuit, et ad re- deundum compulit.
Tum vero Abbas s. Pauli sese interposuit, Episcopo fa- vore sacerdotis Aloysii scribens, et S. C. Congregationi supplicem libellum die 7 Aprilis volventis anni offerens, in quo aiebat: « Preces ardentissimas porrigo ut mihi fas sit praedictum canonicum apud me per biennium retinere, quin ipse cen- suris compellatur ad residentiam ». Cui petitioni causam dederat non tam praefati canonici infirmitas (de qua tamen exhibebatur iurata medici fides), quam opus favore Basilicae s. Pauli ab eo susceptum. Conquisitus enim ab Abbate, quasdam inierat tractationes, ut bona Basilicae Ostiensis, quae tamquam religiosae familiae Cassinensis propria, iam pridem a gubernio fuerant confiscata, vindicaret. Et iam,