First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
494 URB AMEN
» sens consequi debeat ea, quae vere praesentibus tribuun- » tur, Ioann. Ándr. in cap. Cum in tua n. 3 et 4. »
Praeterea si indultum iubilationis suffragatur pro par- ticipatione omnium fructuum et distributionum, etiam ex- traordinariarum, ut declaravit S. C. C. in Burgi S. Don- nini 19 Aprilis 1704; imo si suffragatur ad percipienda, praeter distributiones ordinarias , quaecumque alia emo- lumenta, ut in Aquipendii 27 Septembris 1659 ad dub. 2; nulla pretiosa ratio suppetere videtur ad id denegandum Ca- nonico Parocho, qui, dum animarum curae incumbit eadem ratione pro praesenti et interessenti habetur, Q&vc.part. 3 cap. 2 n. 334.
Neque difficultatem facere videtur in themate quod onus curae animarum Canonicis Oeconomis superadditum fuerit ab Episcopi auctoritate, non vero sit adnexum ipsi Dignitati, aut Canonicis incumbat praecise uti Canonicis. Hoc enim non re- quiritur ad lucrandas distributiones, sed sufficit quod hoc munus, interveniente legitima causa, sit a proprio superiore impositum, ut in casu accidit. Audiatur sane Castropalaus, qui in Tract. 7 disp. 3 punct. 9 §. 5 ad quaesitum « quid » dicendum de aliis Canonicis, qui tempore divinorum con- » fessiones audiunt? » respondit: « Si ex devotione huic » muneri incumbunt, credo nullo modo pro praesentibus choro > esse habendos; quia eorum officium sic assumptum, etsi » cedat in utilitatem populi, regulariter cedet in damnum > Ecclesiae et in diminutionem divini cultus. At si ex man- » dato seu assigatione Superioris huic officio incumbunt, satis » probabile reputo fructus et distributiones lucrari sicut > Poenitentiarius » Quod revera confirmatum fuit a S. C. quae quamvis in Neritonen. 22 Iunii 1624 et in Macera- ten. 14 Februarii 1766, proposito dubio, « An Canonici » quibus non incumbit uti Canonici onus audiendi confes- » siones, si pro iis audiendis absint a chori servitio, lu- > crentur quotidianas distributiones » imposuisset « non lu- crari »; tamen in Lucen. IO Martii 1635 eadem S. C. censuit « oratori (oui ab Episcopo substitutus erat Poeni<