First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX SACRA RITUUM C O N G R É G A M E
P I N N E N . E T A T R I E N . 127
F I N N E N . E T A T R I E N . 1 2 9
P I N N E N E T A T M E N . 133
43 4 P I N N E N . ET A T R I E N .
P I N N E N . E T A T R I E N . 138
136 P I N N E N ET A T R I E N .
1 4 6 OPPICI A VOTIVA PER ANNUM
160 OFFICIA VOTIVA p i r annus
170 O F F I C I A vor iv JtER ANNUM
OFFICIA VOTIV. P E R A N N U M 1 7 1
O F F I C I A VOTIVA P E R ANNUM
E P I S T O L A ENCYCLICA 2 4 7
250 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
256 A R G E N T I N E N . E T A L G E R I E N .
AUGËNï'lNEN. ËT ALGERIEN. 2 >7
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - •• -
3 8 4 fit ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX AÔTIS CONSIST IRIALIBUS 356*
3 S 6 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
EX ACTIS COXI METROPOLITANAM ECCLESIAM
EX ACTIS cor IST0RIALIBÜS 36 i
362 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Martínez y Vigil er Ordine Prae- dicatorum.
392 C E N T T M C E I X AR' / M
396 C E N T U M C E L L A R U M
464 6 R A T I A N 0 P O L I T A N A
S. C. INDULGEN 1 I A K t! M 5H
S. G. I.NDULÜE..NTÍ.UIVM 5 1 9
VIGLEVANEN. ET MEDIOLANEN» 83a
530 VIGLEVANEN E! M E n I.Ol. NEV.
INDEX GENERALIS CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE
RIMENS IMPEDIMENTUM EXISTAT AL
MODI STATU M »RALI VERSARI SUPPO-
30 » § 7. Insuper, ut immanissimi
TUR MATER MORI, UT VITAM FILIO TEM-
DESSET PROLI ABSTINENTIA A REMEDIIS,
VÌI ra, 2. criminis natura, 3. perso- nae quae in novo iure excommu- nicationem incurrunt.
s.o, quia sunt actiones quae iam praecesserunt.
C O M M E N T A R I I P A R S Q U A R T A
6â c u m p e r S a c r o s a n c t u m Eucharistiae E x i n d e f a c t u m certe est, u t
CORPORA CONDERENTUR. (Î) IBI ENIM
68 » AD EIUSMODI LOCUM EFFERAT UR CUM
» SUINI IUR SEPULTURA IN HAC TERTIA
UNA EIUS PARTE EXCOMMUNICATIO CON-
72 » CHRISTIANUS, INQUII RITUALE ROMA-
» EST II ECCLESIA, VEL COEMETERIO,
HOC UT SEPULTURA UTI ECCLESIASTICA
> rato ria super ipso haeresis crimine » inerii promulgala. »
ALIA ' fe i C' QUACUMQUE RELIGIONE AG-
TUR AC CONTRA HAERETICOS, UT PATET
VERBORUM SENSU ET LEGIS POENALIS
D IO A U LEM MALII IESIA IN RE ESSE
» NUS CUM SÁNCHEZ ADDIT NEC SUF-
impedientes pag. 5l7 n. 6 , EX- COMMUNICATIONI SUPPONIT cogentes
88
Verum eiusmodi sententia in re nostra lei.cieihla videtur.
Et i. praemisso, quo 1 interdi- ctum sit CENSUI a ecclesiastica^ qua homo arcetur a participatione quo rumdqm sacramentorum, ab omni- bus OFFICIIS divinis, e! ab ecclesia- stica sepultura; novit certe Legis- lator triplex esse interdictum ; lo- cale quod directe fertur in locum, quatenus in eo proh benlur cele- brationes missarum, divinorum of- ficiorum etc.; personale quod im- mediate et directe feilur in per- sonam, per quod videliet persona arcetur a participatione quorumdam sacramentorum, divinorum officio- rum, sepulturae ecclesiasticae in quocumque loco; huiusmodi enim interdictum quocumque personam sequitur: mixtum denique, quo simul locus et personae talis loci interdicunlur.
Cum itaque Legislator de per- sonis locutus sit, de interdicto per- sonali sermonem habuit. Hoc igitur interdictum vel supponendum est latum, ex mente legislatoris in per- sonas singulares, vel in communi- talem; atqui non in communitatem; etenim addit personas sepultura ec- clesiastica pronibendas esse.debere nominatim interdictas; quo adver- bio ipsum personale interdictum, quod ferri etiam potest in commu- nitatem, aliumque coetum quemli- bet, coarctare ad individuas perso- nas videtur.
2. In alicuius legis interpreta- tione recedendum non est ualuraii
tae interdicti sententiae subiacent N. N. et N. N. vel eorum officia, munia, dignitates quae interdictis tantum personis conveniunt desi emantur. Ex. gr. si Pontifex inter- diclo supponeret aliquam Dioece- sim, nominatim interdicti censendi essent Episcopus, Vicarius genera- lis, Capituli Prior, atque Seminarii Rector, si hos per officia quae exer- cent, nominaret; ea enim illis tan- tum et non aliis competunt.
Quid vero si interdicto suppo- natur corpus aliquod morale, s e i hominum societas, aut u r b s aliqua num ne nominatim interdicti ha- bendi essent singuli eam compo- nentes, aut inhabitantes?
Salebrosa quaestio, in qua de- finienda doctores discrepant.
Bonae i na De Censuris aliisque poenis ecclesiasticis Disp. Y, punct. V. «. 20 affirmat societatis, vel illius coetus interdicti singulos uti nominatim interdictos esse haben- dos: « Ratio est, inquit, tum quia » singuli sufficienter censentur de- » nuntiati per nomen communila- » tis, quae nihil aliud est, quam » singuli homines; tum quia fere » impossibile est, interdicendo com- » munilatem nominare singulos; tum » quia in interdicto locali generali » non est necessaria expressa et par- » ticularis denuntiatio singularum » Ecclesiarum , sed sufficit nomen » collective,quo totus locus compre- » hendatur, ut si dicatur: singulae » ecclesiae maneant interdiclae. Er- » go neque in interdicto personali.»