95. De sancto Aeniiliano.

1 a. Aemiliani extollamus
hodie magnalia,

1 b. Cuius devote colimus
festiva sollemnia.

2 a. Migrat sanctus et portatur
Ad caeli palatia
Et cum sanctis collocatur,
Ubi pax et gloria.

2 b. Adulescens frequentabat
Libenter ieiunia
Et immunem se servabat
Ab omni lascivia.

3 a. Felix confessor

Aemilianus est ortus
Minori Britannia,

3 b. Teste scriptura

mediocrium est ortus
Parentum prosapia.

4 a. Cuius fulgebat
animus nobili

clementia,
Pauperibus impendebat

multa beneficia.

4 b. Necnon imbutus
misericordiae

flagrantia
Ad opera caritatis

promptus erat omnia.

5 a. Cum mutus [quidam]

adduceretur

Ad sanctum Dei

nec aliquid loqueretur,
Reddidit eloquia.

5 b. A muliere,

dum torqueretur
Atque gemino

daemone obsideretur,
Eiecit daemonia.

6 a. Panis in lignum mutatur,
Cumque panis reformatur,
Patent mirabilia.

6 b. Intrat fumum nec crematur,
Sed illaesus conservatur
Divinali gratia.

7 a. Quaedam venit excaecata,
Luce tamen restaurata
Rediit ad propria.

7 b. Fontis parere parata
Lympha, via permutata,
Sancto venit obvia ;

8 a. Cursum de valle mutavit
Currens ad contraria,

8 b. Versus montem inundavit
Recta relicta via.

9 a. Aemiliane (pater) beate,
Digna precum ubertate
Nostra dele vitia,

9 b. Nos ab hac captivitate
Supernorum civitate
Perducas ad gaudia.

10. Amen dicant omnia.