144. De sancto Claudio.

la. Iubilemus exsultantes,
Ore, corde personantes
Magna cum laetitia,

1b. Oscitemus adplaudentes.
A puero inchoantes
Claudii miracula.

2 a. Hic in cunis adhuc iacens,
Velut Christo totus nascens,
Fert signa sanctitatis,

2b. Amplexatur adulescens
Terrigena pertimescens
Semitas aequitatis.

3 a. Nobilibus hic exortus

Pernobiles egit actus

Ex more nobilium,

3b. Namliterasstatimamplexatus
In doctrinis evasit perdoctus
Supra morem gentium.

4 a. Et insuper factus praesul,
Ex quo gaudet omnis consul
Bisuntinae structurae;

4 b. Sed tristatur tunc exsul,
Quod Claudius sic praesul
Moret iusto opere.

5 a. Bonis studet opem dare,
Vitiosos increpare
Cunctis zelans gloriam;

5 b. Evitavit maculare

Vitam sanctam seque dare
Christo vovit hostiam.

6 a. Renuendo haec caduca
Ingressus est sacra loca,
Augendi coenobium.

6 b. Non algescit velut rocca,

Sed flagrascit ut festuca,

Quam rapit incendium.

7 a. Affligitur corpus sacrum
Et redditur castigatum
Duris paenitentiis ;

7 b. Recipiunt ob id factum
Fratres cuncti virum sanctum
Abbatem pro meritis.

8 a. Demum acto curriculo
Derelicto corpusculo
Caelum mens ingreditur ;

8 b. Conservatur a populo
Corpus clarens miraculo,
Quod integrum cernitur.

9 a. Quis nesciat sacerdotem
Exorantem Christi matrem
Pro perdito lumine

9b. Audivisse respondentem:
Surge, adi nostrum fratrem
In Iurensi limine?

10 a. Festinavit illuc ire

Non desperans invenire,
Quod sperabat exhaurire,
Salutis obsequium.

10 b. Consequitur illud in re,
Quod praedictum fuit mire
Unde laudat et de iure
Sanctissimum Claudium.

11a. Gloriose praesul Claudi,
Assistentes tuae laudi
Et rogantes te nos audi
Impetrando veniam,

11b. Ne daemonis arte claudi
Adhaerendo suae fraudi,
Quam suggerit vano cordi,
Possimus in gehennam.

12 a. Miles Christi sanctissime,
Te vocantes rectissime
Assequantur amplissime,
Quod postulat aequissime
Largitori munerum.

12 b, Te rogamus, praesul summe,
Ut nos stantes hic infime
Tu subleves in sublime
Sociando caeli turtnae
Sanctorum spirituum.