103. De 8S. Andochio, Thyrso, Felice.

1. Salve, radix Iesse,
quem sol, mare,
tellus et luna

2 a. Sed et caelorum cuncta
simul collaudant agmina;

2 b. Qui es martyrum palma
et sacerdotum gloria,

3 a. Dans in utroque
virtutum praemia,

3 b. Alteri fidem,
alii constantiam.

4 a. Quas cum ceteris tuus
miles adeptus fuerat

4 b. Beatus Andochius,
petra fundatus solida.

5 a. Qui velut claris

oliva pomis uberrima

5 b. In domo tua

fudit pretiosa germina.

6 a. Nam divina
secus hortatum
capiens monita

6 b. Transmarina
deserens loca
venit ad Gallias.

7 a. Ubi talenta

divinitus sibi credita

7 b. Dans ad usuram
multiplicabat negotia.

8 a. Cuius fama

circumquaque [lata]
divulgabatur maxima.

8 b. Sed e contra
in eum valida
hostis torquentur spicula.

9 a. Contigit ergo,
ut Eduoram
petens moenia

9b. Principis ductus
est cum sociis
in praesentia.

10 a. Qui furore
nimio motus
fremuit in athletas ;

10 b. Quos suspendens
distendi iussit
rotis saxeis membra.

11a. Sed, cum sic superare
sanctos, Christe, tuos
non valerent verbera,

11b. Fornax eis (prae)paratur
candens, qua proiecti
tibi reddunt gratias.

12 a. Adhuc plus infremuit
Caesaris insania;
eorum colla ferreis
caedi iussit vectibus,
sicque reddunt animas.

12 b. Quorum sacri sanguinis
candidata passio,
per quam tanta diei
huius festa rutilant,
nobis sit propitia,

13. Ut laude fruamur
aeterna.