113. De sancta Anna.

1. Mater matris Domini,
Felix felicissimi
Ioachim consocia,

2 a. Singulari studio
Pauperum solacio
Conferens subsidia,

2b. Anna, diu sterilis,
Apud Deum humilis,
Propter virum anxia;

3 a. Qui turbatus nimium
Triste per eloquium
Datum ad altaria,

3 b. Propter verba praesulis

Iuxta vicem exsulis
Fugit ad ovilia.

4 a. Quem caelestis nuntius,
Pulcher et propitius,
Blanda per eloquia
Solvit a miseria,

4 b. Per exempla veterum
Cor fovens et miserum
Reducens ad gaudia
Veraci prophetia.

5 a. Confortavit
Et monstravit,
Quod Mariam
Egregiam

Gigneret ex te, pia.

5 b. O parentes,

Quam gaudentes,
Quam laudatos,
Quam beatos

Vos facit haec filia !

6 a. Haec est rosa
Gratiosa,

Quae de spinis
Et ruinis

Et truci invidia

6b. Antiquorum
Iudaeorum
Fuit nata,
Nobis data
Iuxta vaticinia.

7 a. O quam bene genuistis
Et quam mundo profuistis,
Et quam sublimi gloria
Vobis plaudunt caelestia!

7 b. Caeli arcem obtinetis,

Quo iam mortem non timetis,
Sed habetis omnia
Desiderabilia.

8 a. Quo trahatis nos laudantes
Vos et vobis famulantes,
Licet rei
Simus, Dei

Confisos clementia.

8 b. Ut sit nobis coadiutrix
Vestra nata, Dei nutrix,
Quae nos ponat
Et coronet

In caelesti patria,

9. In qua simus coronati
Cum Christo in gloria.