333. De sancta Ursula.

1. Gaudeat ecclesia

de triumpho martyrum,
Iubilet tripudians

de corona virginum,
Quae concives faetae sunt

agminum caelestium.

2 a. Summi regis, summi patris
desponsatur filio,
Cum quo fide sunt depactae
virginali thalamo.

2 b. Mundo corde, sine labe
natum matris virginis
Prosequuntur nec relinquunt
in die certaminis.

3 a. Imitantur patriarcham
exeuntes Abraham,
Ut cum eo veram terram
possideant Chanaam.

3 b. Sic undenas ascendentes
trieras cum gaudio
Vota sua persolvebant
in chordis et organo.

4 a. Austro flante tunc secundo
maria velificant
Et famosam Agrippinam
simul omnes applicant.

4 b. Hic laboris meta sui
iam praefixa fuerat.
Et hoc ipsum vox divina
Ursulae praedixerat.

5 a. Regionem devastabat

dux Hunnorum impius,
Ferox dirus et superbus,
quo nil est scelestius.

5 b. Detruncantur et procumbunt
corpora virginea,
De cruore purpuratur
ipsa caro lactea.

6 a. Holocaustum medullatum
offerunt de integro,
Vita morte comparatur
felici commercio.

6 b. Mox caelestis adest sponsus
cum caelorum civibus,
Has assumit, offert patri,
sociat caelestibus.

7 a. Gentem fugat infidelem
caelestis militia,
Et sic nece puellarum
liberatur patria.

7 b. Legiones virginales,
impetrate veniam
Universis, qui nunc vestram
celebrant victoriam.