Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale586

Fides, oratio et Decalogus

46. Alia duo elementa essentialia exstant in fideli transmissione memo-

riae Ecclesiae. In primis oratio Dominica, Pater noster. In ipsa christianus

eandem spiritalem Christi experientiam communicare discit et Christi oculis

videre incipit. Ab Ipso sumpto initio, qui est Lumen de Lumine, ex Filio

Unigenito Patris, nos quoque Deum cognoscimus et accendere possumus in

aliis desiderium ad Eum accedendi.

Praeterea magni quoque est momenti conexio inter fidem et Decalogum.

Fides, ut diximus, percipitur tamquam iter, via nempe percurrenda aperta ad

occursum cum Deo vivente. Quapropter sub lumine fidei, e fiducia totali in

Deum Salvatorem Decalogus suam obtinet altissimam veritatem, quae con-

tinetur in exordio decem praeceptorum: «Ego sum Dominus Deus tuus, qui

eduxi te de terra Aegypti » (Ex 20, 2). Decalogus praeceptorum negantium

non est coacervus, sed certa indicia ad « ego » deserendum quod in se ipsum

inclinatur, in se ipsum conclusum, ut cum Deo dialogus instituatur, eius

misericordia nos complectatur, ad ipsius misericordiam deferendam. Fides

ita confitetur Dei amorem, originem et omnium rerum fulcimentum, quae

hoc amore permoveri sinit ut progrediatur ad plenitudinem communionis

cum Deo. Decalogus respicitur tamquam iter gratitudinis, responsionis amo-

ris, quod fieri potest quoniam in fide apertos nos praebemus experientiae

amoris Dei transformantis erga nos. Et hoc iter novum recipit lumen ex iis

quae Iesus docet in Sermone Montano (cfr Mt 5-7).

Tetigimus itaque quattuor elementa quae comprehendunt thesaurum me-

moriae ab Ecclesia traditae: fidei Confessionem, Sacramentorum celebratio-

nem, Decalogi iter, orationem. Circum quidem illa ex traditione composita

est catechesis Ecclesiae, addito Catechismo Catholicae Ecclesiae, quod validum

est instrumentum huius communitarii actus per quem Ecclesia totam fidei

doctrinam communicat, « omne quod ipsa est, omne quod credit ».39

Unitas et integritas fidei

47. Ecclesiae unitas, sive in tempore sive in spatio, cum fidei unitate

coniungitur: «Unum corpus et unus Spiritus, [...] una fides » (Eph 4, 4-5).

Hodie videri potest hominum unitas factibilis communi studio, mutua

caritate, eiusdem sortis participatione, communi proposito. Sed admodum

39 Conc. Oecum. Vat. II, Const. dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, 8.