Acta Francisci Pp. 577

cum Altero et ceteris occursui patet, tunc a singulorum clausura erepta

permanet et boni communis partem habere potest. Cum sit amoris veritas,

non est veritas quae vi imponitur, neque veritas quae singulos opprimit. Si

ex amore oritur, ad cor pervenire potest, ad intimum cuiusque personae

spatium. Clare sic perspicitur fidem non esse intolerantem, sed crescere in

convictu qui alterum veneratur. Qui credit insolens non est; e contrario,

veritas eum humilem reddit, dum pro comperto habemus, potius quam

eam possideamus, ipsam nos amplecti nosque possidere. Ne animum obdure-

mus, securitas fidei in iter nos inducit atque facit ut testimonium et dialogus

cum omnibus institui possint.

Ceterum lumen fidei, quatenus cum veritate amoris coniungitur, minime a

mundo materiali alienum est, quia amor in corpore animaque semper agitur;

lux fidei est lux incarnata quae a fulgida vita Iesu procedit. Materiam etiam

illuminat, suo ordine confidit, novit in ipsa iter concordiae et comprehensioni

latius in dies aperiri. Prospectus scientiae hoc modo a fide beneficium accipit:

haec enim personas scientiis deditas hortatur ut apertae perstent realitati in

eius integra inexhausta ubertate. Fides sensum criticum excitat quatenus

impedit quominus inquisitio suis satietur formulis et praestat ut intellegat

naturam usque maiorem esse. Fides, ad stuporem invitans prae rerum

creatarum arcano, ampliores reddit rationis prospectus ad mundum melius

illuminandum qui ad scientiarum studia panditur.

Fides et Dei inquisitio

35. Lumen fidei in Iesum iter etiam illuminat omnium Deum quaeren-

tium et propriam offert operam christianae doctrinae in dialogo cum diver-

sarum religionum asseclis. Epistula ad Hebraeos ad nos de testimonio loqui-

tur iustorum qui, priusquam foedus pangeretur cum Abraham, iam fide

Deum quaerebant. De Henoch dicitur: « Testimonium accepit placuisse

Deo » (Heb 11, 5); quod fieri nequit sine fide; « credere enim oportet acceden-

tem ad Deum quia est et inquirentibus se remunerator fit » (Heb 11, 6). Sic

enim intellegere possumus iter hominis religiosi transire per confessionem Dei

qui de illo sollicitus est et fieri non potest ut non inveniatur. Quamnam aliam

mercedem Deus possit praebere quaerentibus eum, praeterquam Ipsemet

inveniri patiatur? Adhuc retrovertentes, figuram invenimus Abel, cuius fides

etiam laudatur et ob fidem Deo placuerunt eius dona, oblatio primorum

fructuum (cfr Heb 11, 4). Homo religiosus recognoscere cupit signa Dei in