Acta Francisci Pp. 585

memoriae, hodierna confectio mysterii, in quo praeteritum tempus, sicut

eventus mortis et resurrectionis, suam ostendit facultatem futurum aperien-

di, extremam plenitudinem anticipandi. Liturgia nos de hoc admonet per

suum « hodie » mysteriorum salutis. Ceterum hic invenitur etiam axis qui

de mundo visibili in invisibilem ducit. In Eucharistia celsitudinem rerum

conspicere discimus. Panis et vinum in corpus et sanguinem Christi conver-

tuntur, qui praesens efficitur suo in paschali itinere ad Patrem: hic motus

introducit nos, corpus et animam, in motum universi creati versus Dei

plenitudinem.

45. In Sacramentorum celebratione Ecclesia suam tradit memoriam,

praecipue per fidei professionem. In ea non agitur tantum de assensu

praestando abstractarum veritatum collectioni. E contra, in fidei confessione

omnis vita iter ingreditur ad plenam communionem cum Deo Vivente.

Asserere possumus in Credo hominem credentem invitari ut in mysterium

ingrediatur quod profitetur utque eo transformari sinat quod profitetur. Ut

sensum intellegamus huius affirmationis, cogitemus ante omnia de his quae in

Credo continentur. Datur in eo structura trinitaria: Pater et Filius coniun-

guntur in Spiritu amoris. Homo credens affirmat itaque centrum exsisten-

tiae, altissimum omnium rerum secretum divinam esse communionem.

Credo insuper continet quoque confessionem christologicam: mysteria vitae

Iesu percurruntur, usque ad eius Mortem, Resurrectionem et Ascensionem in

caelum, donec tandem veniat in gloria. Dicitur ergo hic Deus communio,

amoris permutatio inter Patrem et Filium in Spiritu, historiam hominis am-

plecti posse eumque suum in dynamismum communionis inducere, qui a

Patre suam trahit originem suamque ultimam in eo habet metam. Qui fidem

profitetur, veritate implicatur quam profitetur. Ille quidem verba symboli

Credo in veritate proferre nequit, quin hac de causa non transformetur, quin

immittatur in historiam amoris qui eum amplectitur, qui eius extendit exsi-

stentiam eumque participem efficit ingentis communionis, ultimi subiecti

Credo pronuntiantis, videlicet Ecclesiae. Omnes veritates quae creduntur

mysterium novae vitae fidei declarant tamquam iter communionis cum

Deo Vivente.