Acta Francisci Pp. 565

potest, qui in Christi Passione, Morte ac Resurrectione cumulate revelatus

est.

18. Plenitudini, cui Iesus affert fidem, aliquid decretorii subest. In fide

Christus non est tantum Is in quem credimus, summa amoris Dei manifesta-

tio, verum etiam Is quocum coniungimur ut credamus. Fides non modo

Iesum contuetur, sed ex parte Iesu, eius oculis, contuetur: ipsius rationis

videndi est participatio. In tot vitae vicibus aliis personis committimus

nos, qui melius quam nos res noverunt. Architecto confidimus, qui nostram

domum aedificat, pharmacopolae qui nobis medicamenta ad sanationem ob-

tinendam praebet, advocato qui apud tribunal nos defendit. Indigemus etiam

aliquo qui in rebus Dei credibilis sit et peritus. Iesus, eius Filius, se ostendit

ut is qui nobis Deum patefacit (cfr Io 1, 18). Christi vita, eius ratio Patris

cognoscendi, in necessitudine cum Eo penitus vivendi, novum dat locum

humanae experientiae et nos illuc ingredi possumus. Sanctus Ioannes mo-

mentum ostendit personalis necessitudinis cum Iesu pro nostra fide per varios

verbi credendi usus. Una cum « credere » verum esse quod dicit Iesus (cfr Io 14,

10; 20, 31), Ioannes locutione utitur « credere Iesu » atque « credere in Iesum ».

« Iesu » credimus, cum eius Verbum, eius testificationem accipimus, quia

verum dicit (cfr Io 6, 30). « Credimus in » Iesum, cum Eum nostram in vitam

personaliter recipimus atque Ei nos tradimus, Ei in amore adhaerentes

Eumque in via persequentes (cfr Io 2, 11; 6, 47; 12, 44).

Ut nos eum cognoscere, recipere ac sequi sineret, Dei Filius nostram

carnem sumpsit, atque sic eius Patris visio humana etiam ratione per tem-

poris iter cursumque effecta est. Christiana fides in Incarnationem Verbi est

fides atque eius in carne Resurrectionem. Fides est in Deum, qui sic proximus

est factus ut in nostram historiam intraverit. Fides in Dei Filium hominem

factum in Iesu Nazareno a realitate nos non seiungit, sed sinit ut percipiamus

altissimam eius significationem, detegamus quantopere Deus hunc mundum

adamet eundemque continenter ad Se dirigat; et id requirit ut christianus

operosius terrestre iter tenere studeat.

Per fidem salus

19. Ab hac videndi rationis Iesu participatione sumens initium, Paulus

apostolus suis in scriptis de credentis exsistentia descriptionem reliquit. Qui

credit, fidei donum recipiens, in novam creaturam convertitur, novam natu-

ram, naturam filialem suscipit, in Filio fit filius. « Abbà, Pater » prae omnibus