acta apostolicae sedis c o m m e n t a r i u m o f f i c i a l e
160 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
162 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
164 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
166 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
168 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
170 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
172 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
174 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
176 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
178 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
180 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
182 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
184 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
186 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
188 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
190 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
192 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
194 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
196 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
198 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
200 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
202 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
204 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
206 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
208 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
210 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
212 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
214 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
216 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
218 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
220 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
222 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
224 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
226 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
228 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
230 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
232 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
234 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
236 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
238 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
240 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
242 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 243
244 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 245
246 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 247
248 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 249
250 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 251
252 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 253
254 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
256 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
258 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
260 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
262 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
264 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
266 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
244 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
etiam Stephanus Sándor domum salesianam relinquere et opus iuxta
typographiam in pago Szolnok suscipere debuit, cum Pubblicae auctoritates eum Budapestium miserunt ut iuvenum parentibus orbatorum et iuvenum
tironum in operibus suscipiendis et inchoandis institutor esset. Hoc in officio
Servus dei potius quam regiminis atheis placitis faveret, prudenti actione
in principiorum christianae religionis institutione sustinuit, ad iuvenum ani-
mos in fidem catholicam impellendos. Hoc autem adeo molestum regimini
videbatur ut inspectioni Publicae auctoritatis occulte subiectus esset.
dominus aloisius adam, qui illo tempore Provinciae Salesianae inspector
exstabat, statuit ut Stephanus Sándor vitam religiosam extra fines Hungariae
perducere posset; attamen Servus dei hac opportunitate uti noluit sed vitam
suam ad Hungaricam iuventutem servandam, etiam martyrio interveniente,
vovere maluit. Sacrificium sui dare ostendebat conscientiam fidei in deum
et in vocationem salesianam, quae semper eum ad magnum et summum
finem persequendum eo loco, quod Providentia adsignaverit, excitabat.
tamen, interceptis epistulis, actio occulta Servi dei detecta est et die
28 mensis iuiii anno 1952 Stephanus in vinculis deprehensus est. tam
inhumanis interrogationibus, ferocibus tormentis, psychologicis violentiis,
quae conscientiam debilitabant et voluntatem circumveniebant, subiectus est
ut prorsus et falsas et absurdas accusationes contra seipsum agnosceret,
scilicet de participatione in conspiratione contra regimen democraticum et
etiam de perduellione, necnon de aliis sceleribus, quae poena capitalis sanci-
rentur. Servus dei etiam in vinculis christo semper adhaesit, totis viribus
orans et domino dolores suos offerens. Praeterea quamvis conscius esset
sibi tempus supplicii paratum esse, tamen singulari serenitate captivitatis
sociis consolationem afferebat. die 12 mensis martii anno 1953 publice
sententia capitali damnatus est et die 8 mensis iunii eodem anno ad sus-
pendium traditus est.
etiamsi Servi dei memoria, una cum nonnullis sodalibus vexatis et in-
terfectis a communistorum regimine, accurate servabatur, attamen causa
beatificationis et canonizationis tantum 19 mensis maii anno 2003 prima
incepta habuit. inquisitio dioecesana apud archidioecesim Strigoniensem-
Budapestinensem a die 24 mensis maii anno 2006 ad diem 8 mensis de-
cembris anno 2007 acta est, cuius iuridicam auctoritatem haec congregatio
de causis Sanctorum agnovit per decretum die 24 mensis novembris anno