CAPUT XI.

Quod non bene dixit Empedocles de generatione naturali.

Multum autem difficilius est tradere secundum dicta Empedoclis de generatione naturali. Quae enim naturaliter generantur, aut multum, aut semper, aut frequenter generantur. Ea autem quae sunt praeter semper, aut multum, sicut ea quae fiunt raro, ab eventu fiunt, sive casu, et a fortuna, sicut dictum est in secundo Physicorum. Quaeramus autem ab Empedocle, si generatio non est nisi congregatio elementorum manentium sine transmutatione, quae sit causa qua ex homine generatur semper homo velut mul- tum, sive frequenter, et quare ex frumento generatur frumentum, et non. oliva ? semper enim generatum est in forma generantis nisi peccatum naturae propter naturae aliquem defectum fiat : et secundum Empedoclem non potest causari, qui dicit generatum non habere aliquam formam, sed remanere elementa congregata in ipso in suis formis : si enim hoc verum est, tunc ex homine posset esse asinus, vel equus, vel homo : quia utrumque eorum non est nisi congregatio elementorum : et homo generans non habens formam, non inducit eam in generato, nec unum generatum convenit cum aliquo in forma.

Aut iterum quaeramus ab Empedocle si componitur os ex quacumque congregatione elementorum, quae contingere potest casu, sicut ipse dixit? Si enim ita fit, ut ipse dicit, quod scilicet os et caro et alia congonerantur ex elementis, contigit a casu contingentibus, tunc nihil omnino generatur : sed tantum in his quae videntur generata, quaedam est relatio elementorum, non mixtorum, sed compositorum ad invicem : quae ergo est causa horum, quod ex homine semper generatur homo, et ex frumento frumentum, cum ea quae casu fiant, raro fiant? hujus enim causa non potest esse ignis, aut terra, quia hujusmodi materialia sunt in quacumque positione.

Licet autem Empedocles dicat esse duo motiva , scilicet amicitiam et litera,tamen ista duo non possunt esse causa horum : amicitia non est causa nisi congregationis : Iis autem causa est solum segregationis, et neutrum horum est forma rei quae facit hominem esse hominem, et os esse os, et carnem esse carnem. Forma enim est substantia uniuscujusque : et ideo non solum est in re mixtio, hoc est, com-

positio congregatorum, et separatio eorum, quemadmodum dixit Empedocles, sed est forma : in tali enim congregatione et segregatione nominatur ab Empedocle forma, et non ratio aliqua sumpta penes formam quae est species rei : secundum Empedoclem enim est misceri res ut contingit per casum et fortunam, et non aliqua ratione, cum tamen natura quae est forma, sit causa entium quare ita se habet, quod ab homine semper vel frequenter fit homo : et in particulari quae est forma uniuscujusque, natura est, hoc est, quod constituit ipsum in tali vel tali esse. Et de hoc nihil dicit Empedocles de natura formali, cum tamen ipsa sit bonum et optimum uniuscujusque rei, bonum quidem in se, et optimum in. ordine universi: sed Empedocles solum laudat mixtionem quae non dicitur proprie mixtio, sed compositio. Quia quod elementa segregantur a composito in quo sunt salvata, hoc non facit Iis, sed amicitia quae vult ea congregare ad homogenia sibi et ad loca sua : et haec elementa Empedocles dixit priora esse quam sit Deus. Quia hoc dicit esse Dei : eo quodDeum etiam elementa componunt. Deum autem vocavit orbem qui creditur ex elementis componi.