ARTICULUS IV.

Utrum creatio sit communicabilis alii a Deo ?

Ad quartum sic proceditur :

1. Sicut dicit Augustinus, quod majus est de impio facere pium, quam creare caelum et terram. Sed in justificatione impii aliquid operatur creatura sicut gratia, vel etiam homo sanctus impetrans alii justificationem virtute orationum suarum. Ergo videtur, quod multo fortius communicabilis sit alicui creaturae actus creationis.

2. Praeterea, Plus est operari beatificando, quam creando : quia beatum esse est majus et melius est quam esse. Sed communicat Deus actum beatificandi : quia dicit beatus Dionysius , quod quidam Angeli purgant et illuminant et perficiunt alios Angelos. Ergo etiam communicabilis est actus creationis.

In contrarium est, quod operatio infinita non potest fieri a virtute finita : sed educere aliquid de nihilo in esse est infinitum : ergo non est comparabile eductioni de potentia.in aliquid quae est finita : et hoc contingit propter incomparabilitatem potentiae ad nihil. Sed sicut dicit Philosophus in IV Physicorum , quod omne finitum omni finito comparabile est. Et ibidem, quod entis ad non ens non est proportio vel comparatio, sicut quatuor comparantur ad tria, et duo ad unum, sed ad nihil nihil comparatur. Ergo eductio alicujus de nihilo in esse non est operatio finita : ergo non erit nisi virtutis infinitae et numquam finitae : quia sicut se habet opus finitum ad virtutem finitam, ita opus infinitum ad virtutem infinitam.

Solutio. Dicimus, quod creatio est actus incommunicabilis, et non convenit nisi Deo, sicut probat ultima ratio.

Ad primum quod contra hoc est, dici-. mus quod non est simile de justificatione et creatione : justificatio enim major dicitur creatione quantum ad circumstantia justificationem quae non sunt essentialia justificationi, sicut est voluntas mala quae contrariatur Deo justificanti, quae non est in creatione, ubi nihil contrariatur Deo : sed creatio major est justificatione quantum ad essentialia : termini enim inter quos est mutatio, essentialia principia sunt mutationis : et illi in creatione sunt nihil et ens : sed in

justificatione de ente in potentia fit bene ens actu secundum gratiam : quod est solutio ad sequentem quaestionem.