ARTICULUS VI.

Utrum omnium compositorum sit una materia ?

Ad sextum proceditur sic :

1. Supra , in diffinitione materiae quae sumitur ex libro I de Generatione et Corruptione, dicitur, quod alio modo est subjectum in aliis transmutationibus, quam in generatione et corruptione : ergo omne quod transmutatur, habet materiam : sed omne corpus est transmutabile : ergo omne corpus habet materiam, secundum hanc rationem, quod materia est subjectum transmutationis : et ita videtur materiam unius rationis habere omne corpus.

item, In fine primi Physicorum ponuntur principia rei mobilis generaliter, et non hujus vel illius : et ibi ponitur materia pro subjecto : ergo materia erit subjectum in omni mobili in quantum est mobile : et ita cum mobile sit corpus corruptibile et incorruptibile, materia erit subjectum in utroque.

2, Item, Quorumcumque passio una est unius rationis, illa passio supponit unam rem subjecti sui in illis, ut habere tres angulos aequales duobus rectis, supponit unam rationem trianguli : sed transmutatio est passio communis omni corpori naturali : ergo subjectum transmutationis secundum unam rationem erit commune omnibus corporibus : sed hoc subjectum est materia : ergo una est materia in omnibus corporibus.

3. Hoc idem videtur haberi ex Praedicamentis, ubi dicitur, quod proprium secundum sui mutationem esse susceptibilem contrariorum, cum sit una et eadem numero.

Contra :

Dicit Aristoteles , quod potentia non dicitur secundum unam rationem de potentia quae est ad ubi tantum, et de potentia quae est ad formam : ergo materia non erit unius rationis in caelo et in generabilibus et corruptibilibus.

Solutio. Dupliciter contingit loqui de materia corporum, scilicet logice, et secundum esse rei. Logice secundum quod accipitur universale abstractum ab hoc et ab illo : et secundum hujus rationem communem consuevit dici, quod una est materia corporum. Sed Averroes in commento super XI Metaphysicae culpat hunc modum intelligendi materiam, sic dicens : Formae communes in quibus inveniuntur universalia, sunt entia in potentia : et ideo scire aliquid secundum quod est universale, est scire in potentia tantum : communitas igitur quae est in formis communibus intellecta, non habet esse extra animam, nisi in potentia : ista autem communitas quae intelligitur in materia, est pura privatio, cum non intelligatur nisi secundum ablationem formarum individualium ab ea materia : ergo non haberet intellectum extra animam secundum hunc modum secun- dum quem est communis : et cum ita sit, oportet quod habeat determinationem aliam, scilicet quod sit subjectum individui sensibilis quod videtur, non id quod intelligitur ex ea : et haec est perfecta imaginatio materiae . Loquendo ergo realiter de materia et non logice, adhuc contingit loqui dupliciter de materia. Uno modo prout super ipsam opetur creator opus distinctionis et ornatus, quod determinatur in operibus sex dierum : et sic Ipsa est una in substantia differens secundum esse quod accipit per ornatum et distinctionem a creatore : et sic de ea loquuntur Sancti super primum capitulum Genesis. Aliter loquunratur Philosophi de materia, scilicet secundum quod est principium corporis mobilis, in quantum hujus principium dico ut subjectum : et secundum hoc differt materia per esse secundum quod differunt mobilia in genere, secundum quod quoddam mobile est secundum locum tantum, et quoddam transmutabile secundum formam : et secundum etiam hunc modum differt potentia materiae, ut habitum est in auctoritate Philosophi.

Et ex his patet solutio ad omnia quaesita : quia omnes illae rationes sunt logicae et communes, non considerantes ipsam secundum esse quod habet in corpore naturali.