30. De sancto Alberto.

O mi sancte pater, Alberte, vir inclite, salve,

Salve, dans miseris saepe salutis opem.
Salve, dulce decus, salve, spes magna tuorum,

Virtus nostra, vale, vir pietatis, ave.
5, Sit tibi laus, tibi dignus honor, tibi gratia detur,

Qui, licet indignis, das bona saepe reis.
Infirmis medicus, tu sors praegnantibus et spes,

Naviticis portus naufragiisque salus.
O quot saepe malis, quibus hostibus atque periclis
10. Nos, pater, ereptos prosperitate foves.

Nil, tibi quod dignum, pater optime, reddere quimus,

Qui nostris votis saepe favere soles.
Mitis mire pater, miseris miserere benigne,

Ut potes atque soles, auxiliare tuis.
15. Esto tuis monitor Carmelitisque magister,

Ut vitium vitent, posce, beate pater.
Ut cito proficiant, pro servis iugiter ores,

Ut meritis valeant praemia iusta sequi.
Nosque tuo Domino servos fac esse fideles
20. Et duplicata sibi ferre talenta sua,

Sicque tuis precibus mereamur gaudia vitae,
Quae dabit ipse suis dicturus fine "Venite".