69. De sancta Birgitta.

1. Salve, decus feminarum,
Gemma lucens matronarum,
Forma vivens viduarum,

Birgitta de Suecia,
Tu de stirpe regum nata,
Matris alvo praeservata,
Signo nubis declarata

Noctis hora media.

2. Te primaevam declaravit
Virgo, sibi quam aptavit
Et in partu liberavit
A pressura gemitus.

Aetas prima dum duravit,
Usu linguae te privavit,
Quem quaitenni reformavit
Natura subtilius.

3. Christus passus praedicatur,
Eius quando recordatur,
Cor puellae sauciatur

Doloris aculeo,
Cui Christus sic: ingrati
Me configunt aspernati,
Cum decrevi mortem pati

In crucis eculeo.

4. Sponsam daemon dum temp-
tavit,
Se in monstrum transforniavit,
Haec ad Christum convolavit,

Et cessant insidiae.
Tandem coepit desponsari
Viro stirpe, voto pari,
Quibus placet coartari
Freno pudicitiae.

5. Sponsum castum per timorem
Dei duxit in amorem,
Cuius fecit et cultorem

Sacris lectionibus ;
Post hoc ambo decreverunt
Caelibatum, quem voverant,
Et sic simul commanserunt

Carnis spretis actibus.

6. Natos, Deus quos donavit,
Tam sincere educavit,
Quos per doctos informavit

Vita, fide, moribus
Deum fortiter amare,
Matrem Christi honorare,
Sanctos omnes collaudare

Votis et operibus.

7. Carnem domans ieiunavit,
Quam cilicio substravit
Stratu duro maceravit,

Frixuris et unguibus.
Vitam suam non palpavit,
Se despectam peroptavit
Ut placeret, quem amavit,

Sponso in caelestibus.

8. Cor in fletu cruciavit,
Confitendo se purgavit
Et emendans consummavit

Partes paenitentiae;
Nec se solam contristare,
Sed et cunctos scit plorare,
Quos a culpa vult salvare

Ex motu clementiae.

9. Haec tres partes facultatis
Dat in usus pietatis,
Aequa lance suis natis,

Templis et pauperibus;
Dum sic dando inardescit,
Opus dextrae laeva nescit,
Fessa manus non quiescit

A strictis operibus.

10. Tandem viro vita functo
Nexu thori iam seiuncto
Sponsa voto cordis cuncto
Christum sponsum ad-
petit,
Cuius flagrans in amore
Vocem audit in candore:
Nubis pro fetu maiore,
Sic hanc Christus provehit.

11. Christus enim, quos vocavit,
Illos et magnificavit
Et insignes demonstravit

Virtutum potentia.
Sic te sponsam, quam dilexit,
Vita moribus direxit
Et ad summa te provexit
Virtutum insignia.

12. Tu languorum curativa,
Sanitatum collativa,
Leprosorum mundativa

Sacro medicamine,
Fractos sanas a laesura,
Curvos erigis statura,
Caecis removes obscura

Humili precamine.

13. Tu laborans in orando,

Cordi linguam conformando
Perseveras contemplando

Fixis terrae genibus,
Cuius cordi inspiratur
Forma, qua Deus colatur,
In qua Christi reseratur
Poena cum doloribus.

14. Missa Romam festinavit
Sponsa, sancta frequentavit,
Cuius semper aestuavit

Mens invicta taedio.
Loca plura perlustravit
Nec labores formidavit,
Quia amor, quem gestavit

Non torpebat otio.

15. Terram sanctam visitavit,
Ubi Christus revelavit
Sibi mortem, quam gustavit,

Et partum virgineum,
Tandem post loca sanctorum
Urbem redit Romanorum,
Semper ardens beatorum
Ad regnum aethereum.

16. Ubi coepit infirmari,
Gravi febri fatigari,
Ex languore molestari

Destituta viribus.
Quam apparens salutavit,
Vitae finem praesignavit
Et futura praemonstravit

Christus suis vocibus.

17. Quamvis corpus fatigatur,
Sponsae mens exhilaratur,
Quia sponsus sibi fatur:

Veni, coronaberis ;
Die quinta hoc momento
Sumpto meo sacramento
Corpus tradens monumento

Tu caelum ingrederis.

18. Coram ara vestieris,
Ut non solum appelleris
Sponsa mea, sed tu eris
Mater Watzstenensium.

Die quinta ad altare
Sumens sacrum salutare
Coepit spiritum efflare
Manibus astantium.

19. Hoc vult quidam sic probari:
Vidit lectum sublimari,
Sponsam lecto transportari

In caelestem requiem.
Quam instanter deprecemur,
Ut peccatis absolvemur
Et per ipsam transformemur

De fide ad speciem.

20. Salve, sponsi regis castrum,
In planetis fulgens astrum,
Ebur nitens, alabastrum,

Spes, res es pulcherrima.
Salve, morum inductiva,
Secretorum susceptiva,
Vitiorum correctiva.

Cos, ros, dos gratissima.

21. Salve, redux reproborum,
Tu solamen oppressorum,
Advocata miserorum,

Lux, nux, dux prudentiae,
Salve, splendens margarita,
Christi sponsa redimita,
Sponsum sequens clara vita,

Ius, tus, rus fragantiae.

22. Salve, speculum virtutis,
A pressura servitutis
Duc nos ad portum salutis

In superna patria.
Salve, sponsa summi Dei,
Nos ab aestu huius spei
Tranfer ad promissa rei
Sempiterna gaudia.