177. De sancto Mauritio.

1. Turba Christi fidelium
Veniat ad spectaculum;j
En, Thebaeorum legio
Proponitur in medio.

2. Hi testantur constantia,
Quod fides nostra solida,
Pro qua superlaetissime
Decreverunt occumbere.

3. Nec minis nec blanditiis
Neque ullis suppliciis
Separari ab aliquo
Potuerunt a Domino.

4. Christus horum hic vivere
Spesque futurae gloriae,
Pro ipso quisquam perpeti
Optat medullis animi.

5. His fundum dedit fidei
Iacobus frater Domini
Praedicans ductu spiritus
In orientis partibus.

6. Per ipsum Christum noscere
Merentur et induere,
Fide magis quam antea
Urbs Thebaea fit inclita.

7. Quae perfida tam celebris
Rebus, portis ac populis,
Fidelis quidni ditior,
Clarior ac famosior?

8. Quam fideles sunt incolae,
Horum fit notum undique
Per Christo adversarium
Saevum Diocletianum

9, Missis huius epistolis
Singulis in provinciis;
Ut Christi sit negatio,
Miser scribit pro nihilo,

10. Ad haeo a Christi populo
Redditur nec responsio,
Nuntios mittunt vacuos,
Fide plus firmant animos.

11. Ast imperans, ut veniant
Romanisque subveniant,
Rebelles fiant subditi
His, ad hoc sunt promptissimi.

12. Docti erant catholice:
Quae Dei, Deo reddite,
Et Caesari, quae Caesaris
In honestis et licitis.

13. Hinc electa ex populo
Clara militum legio
Velut Augusto subdita
Comparet in urbe Roma,

14. Non, ut fidei detrahant
Seu fidelibus noceant,
Sed uti justis Caesari
In bellis sint praesidii.

15. A Marcellino, inclito
Urbis Romae episcopo,
Monentur mori potius
Quam nocere fidelibus.

16. Dux ipsorum Mauritius,
Signifer erat Candidus,
Armis viri magnanimi
Fideque constantissimi.

17. Hi cum comilitonibus
Probant palam operibus,
Quod mens horum firmissima
In fide sit catholica.

18. Iussi, ut libent idolis
Resistantque christicolis,
Segregant ab exercitu
Se perfidorum ac ritu.

19. Maximiano Caesari,
Collegae Diocletiani
Remandant cum constantia
Se respuere idola

20. Nec posse cruciatibus
Ad hoc flecti aliquibus,
Ut spreto Christo Domino
Sacrificent diabolo.

21. Statim missis militibus
Singulis horum decimus
Viva Christi fit hostia
Spiculatorum framea.

22. Praebentes prompti capita
Cum ingenti laetitia
Contendunt pie mutuo,
Quis prior cadat gladio.

23, Quantoque hoc fit crebrius
Tanto gaudent uberius,
Ut Christo hoc retribuant,
Quod ab ipso acceperant,

24. En, flammescit calidius
In tuis [his] militibus
Ignis, quem terrae mittere
Venisti tu, rex gloriae,

25. Qui nullius astutia,
Suasu, paenis, saevitia
Valet in ipsis minui
Seu extingui seu dirimi.

26. Id tua operatio,
Iesu, nostra salvatio,
Unde laus, honor, gloria
Tibi sonet in saecula.