110. De sancto Hugone.

1. Salve, norma monachorum,

Gemma Carthusiensium,
Gloria episcoporum,

Hugo, pater egentium,
Flos decorus puritatis,

Tu castitatis Ulium,
Omnis spretor vanitatis

Amorumque carnalium.

2. Caritatis fervens cultor,

Pius cunctis, affabilis,
Delinquentum amans ultor,

Regibus venerabilis,
Humilitatis speculum,

Te ipsum mente spernens,
Honores, pompas, saeculum,

Nil nisi Christum cernens.

3. Pro quo, pater, non abnuis

Leprosos osculari,
Pauperum plantas abluis,

Cunctis scis misereri,
Ut Tobias sollicite

Defunctos sepulturae
Tu munus tradis siccine

Christi vacans culturae.

4. Tu Samuel a puero

Es in religione,
Sed Moyses in studio

Ac contemplatione,
Frugalitas et castitas

Te ornant Danielis,
David sed et humilitas

Ac virtus Misaelis.

5. Prozelaris ut Phinees

Offensas Dei tui,
Per quod probatus dignus es

Pontificatus sui,
Gemmas gestans in pectore

Nomenque salutaris,
Fronte festitus podere

Cum Aaron infularis.

6. Cum Helia miraculis

Clares in veste dura
Non parcisque piaculis

Regum sub mente pura,
Iam assumptus in gloria

Cum sanctis exaltaris,
Transscensa mundi scoria

Cum angelis laetaris.

7. Videns trinum et unicum

Hic multum concupitum
Deo fruens in saeculum

Tenes in infinitum,
Utens caelo deliciis

Ob abstinentiarum
Victum proque ciliciis

Amictu gloriarum.

8. Tu virginum aureolam,

Coronam monachorum
Portas, pater, et auream

Omnium beatorum,
Cadis cum quater senibus

Sex mittens ante thronum
Suis coronam pedibus,

Adoras Deum bonum.

9. Illuc, senior, dignare

Fratres tuos perducere,
Ut possimus Deum clare

Tecum semper aspicere,
Summa frui bonitate

Ac aeternis dulcoribus,
Comprehensa maiestate

Fungi diis amoribus,
Ubi pater vitam confert

Et filius illuminat,
Flamen sanctum pacem adfert,

Sanctos quoque laetificat.