274. Status Clericalis aliis praeferendus.

1. Vide fabrum, fili mi,

quomodo sit pictus
In vultu carbonibus,

viliter amictus,
Nam de die in diem

sudat propter ictus,
Ut sit ei modicus

et non lautus victus.
2. Vide carpentarium,

qualiter intentus
Sit labori manuum,

prout dat iuventus ;
Nil valet in senio,

quia tunc est lentus,
Et tunc lucrum deperit

ei quasi ventus.

3. Videas pellificem

male coloratum,
Fere prae vigiliis

oculis orbatum,
Nunquam habet requiem,

nisi super stratum,
Dum quiescit modicum,

dicit se beatum.
4. Sutoremque videas,

qualiter sit unctus,
Manibus et pollice

saepe male punctus,
Soccis atque subulis

tota die iunctus,
Apparet in facie

quasi sit defunctus.

5. Licet satis utiles

mundo sint textores,
Sunt tamen hominibus

cunctis viliores,
Quamvis lucrum habeant,

non tamen honores,
Nam corrupti furfures

propinant livores.
6. Mercatores videas,

quali cum labore
Vivunt, ut familiae

praesint cum honore,
Undas maris transvolant

magno cum timore,
Ubi res et corpora

perdunt cum dolore.
7. Piscatoras videas,

qualiter in mari
Et in aquis aliis

solent naufragari,
Arte cum laboribus

vix queunt ditari,
Quorum, dum nil capiunt,

dies sunt amari.
8. Vide tabernarios

nequiter viventes,
Ipsi sunt divitias

male possidentes,
Ad aeterna gaudia

non adponunt mentes,
Sed per mundi spatia

sic defraudant gentes.

9. Laborare proprium

est agricolarum,
Quamvis bonum opus sit,

tamen est amarum
Fame, siti, frigore,

aestu pluviarum,
De quorum miseriis

non est loqui parum.
10. Vide, fili, comites

et barones terrae,
Qui semper in armis sunt,

quod est durum ferre,
Et semper conveniunt

interesse guerrae,
Hanc autem miseriam

dolor est referre.
11. Vide, fili, clericos

purpura splendentes,
Ipsi sunt divitias

vere possidentes,
Ad dolores aliquos

non adponunt mentes,
Ipsi cantant altius

nummos possidentes.

12. Dum matronae veniunt

ad altare flentes,
Ipsi possunt inopes

iuvare parentes,
Ipsi sacrificia

sunt suscipientes,
Sunt, qui fiunt clerici,

vere sapientes.