259. Adhortatio ad paenitentiam.

1. Tempus acceptabile

tempus est salutis,
Tempus est excutere

regnum servitutis,
Accingamur igitur

gladio virtutis
Resistentes fortiter

hostibus hirsutis.

2. Quasi leo rugiens

hostis investigat,
Variis contagiis

animos fatigat,
Quaerit, quos decipiat,

et deceptos ligat,
Ut aeternis morsibus

miseros adfligat.

3. Graviter offendimus

regem maiestatis
Qui nos per clementiam

summae trinitatis
Suam nobis gratiam

conferendo gratis
Sanet a languoribus,

mundet a peccatis.

4. Res infelicissima,

cur non confiteris?
Die tuas malitias,
ut iustificeris,

Steriles indutias
et inanes quaeris

Exspectando senium,
forte cras non eris.

5. Carnis pestilentiae

restringamus lora,
Si quae bona facta sunt,

fiant meliora,
Erigamur igitur

ad honestiora,
Ne nos ad interitum

trahat ista mora.

6. Forte tamen cogitas.

vivam decem annis,
Tunc me durioribus

castigabo pannis
Et induar vestibus

Pauli vel Iohannis,
Sic exspectat rusticus,

donec fluat amnis.

7. Quisquis ergo paenites,

lacrimis abunda,
Et corde et opere

tua facta munda,
Istos David lapides

posuit in fanda,
Haec est post naufragium

tabula secunda.

8. Cogitate, clerici,

qui vel quales estis
Et quid in iudicio

dicere potestis,
Non erit alicui

locus in digestis,
Idem erit Dominus

iudex, actor, testis.

9. Iudicabit iudices

iudex generalis,
Nihil ibi proderit

dignitas papalis,
Sed foetorem sentiet

poenae gehennalis,
Sive sit episcopus

sive cardinalis.

10. Nihil ibi dabitur

bullae vel scriptori,
Nihil camerario

sive ianitori,
Sed dabuntur praesules

pessimo tortori,
Quibus erit vivere

sine fine mori.

11. Vobis ergo praecipit

conditor eaelorum,
Ut vos sitis quilibet

socii iustorum,
Ut columbae simplices

ad exempla morum,
Consortes si fieri

vultis angelorum.

12. Vestros, ait Dominus,
renes accingatis,
Quod est absque dubio
zona castitatis,

Ac lucernam etiam
manibus feratis,

Ut exemplum populo
bonum praebeatis.

13. Viri venerabiles,

servientes arae,
Vobis iubet Dominus

plebem castigare,
Informare moribus,

in spe radicare,
Ut et vos cum populo

possit laureare.

14. Sacerdoti convenit

legem sacram scire,
Plebem vita, moribus,

verbis erudire,
Ut, cum tandem venerit

illa dies irae,
Piam vocem Domini

possit hanc audire:

15. Sacri vos presbyteri,

sacri vos prophetae,
Quod vobis paratum est,

regnum possidete,
Quod vobis paratum est

sine metu metae,
Benedicti filii,

mecum congaudete.

16. Fertur dies Domini

quasi fur venire,
Hic dies miseriae

atque dies irae,
Ad hanc quisque studeat

sese praemunire,
Ut ad caeli gaudia

possit pervenire.