38. De sancta Anna.

1. Ave, Anna, radix Iesse,
Ex te orta est expresse
Virga, quae produxit florem,
Qui salubrem dat odorem
Dulcedinis vivificae;

Ave, caelum, ex quo stella
Luxit, quae in sua cella
Clausit verum solem Christum,
Qui illustrat mundum istum
Interne ac deifice.

2. Salve, arca urnam gestans,
Quae est manna verum praestans,
Vena fontis in Bethlehem,
Quem sitit rex Ierusalem

Prae cunctis claris poculis ;
Salve, benedicta tellus,
In qua requievit vellus,
In quod sicut ros descendit
Deus, pacem qui rependit

Iucundam nostris oculis.

3. Gaude, stirps praeclara David,
Unde nobis pullulavit
Tam ingens, tam multus fructus,
Quo fugatur omnis luctus,

Dans dona vitae suavia;
Gaude, namque beatorum
Quinque tu apostolorum
Atque Ioseph, iusti viri,
Sed et summi Dei miri

Carissima es avia.

4. Eia, gaude summa laude,
Quia sanctae tuae plantae,
Tres Mariae, nobis piae
Hanc septenam Deo plenam

Enixae sunt prosapiam;
Cunctis nuptis plus beata,
Infecundis plus ditata,
Inter matres mulierum
Nulla par est, hoc est verum,

Hinc salutem capiam.

5. Fac me. Anna, dignum manna,
Asta suavis et a pravis
Me tuere, fac habere
Dulce omen tuum nomen,

Quod idem est, quod gratia.
O patrona pia, bona,
Cum tam grata stirpe nata
Me guberna ad superna,
Quo rex praepos tuus nepos

Dat omnibus solacia.