40. De sancta Anna.

1. Salve, salve, praclecta
Trinitati, es effecta

Summi regis filia,
Anna, benedicta mater,
Summi regis matris mater,

Stirpe nata regia.

2. Ante te tunc non est nata
In Iudaea certe nata

Maior et felicior,
De te tamen mundo data
Nata creatori grata,

Multo te beatior.

3. Cuius fructus fructus suavis,
Cunctis levis et non gravis,

Ipsum degustantibus,
Cuius fructu mundus plenus,
Ipsum gustat omne genus,
Se praebet egentibus.

4. Unde vernans paradisus,
In qua noster viret visus,

Diceris, sanctissima,
In qua arbor crevit laeta,
De qua Daniel propheta,

Lata et altissima.

5. Sub qua ferae habitabant,
Peccatores quae signabant,

Aves in ramusculis,
Per quas boni figurantur,
Qui ab ea saturantur
Virtutibus et esculis.

6. Ad hanc omnes quidem currunt
Dcgustantes et recurrunt

Multis cum virtutibus,
De hac, cara, me gustare
Fac, ut eam adamare

Possim suis nutibus.

7. Ex te surgit flos decoris,
Ex te fluit fons dulcoris,

Omne, quod est optimum,
Tu es, Anna, terra grata,
De qua est aroma nata,
Quod patrum est antidotum.

8. Tu Ezechielis rota,
In qua trinitas hinc tota

Pie reformaverat
Casum facto paradiso
Protoplasto ex eliso,

Quam post te formaverat.

9. Ex te vas illud refecit,
Nec in illo quid defecit

Intus et exterius,
Totum illud deauravit,
Nam in illo laboravit

Trinitas virtutibus.

10. Da, ex vase bibam isto
Virtutes, per quas cum Christo

Regnem in caelestibus,
Ubi sanctus nunc sanctorum
Regnat superno caelorum

Sanctis cum spiritibus.

11. Arca tu es, sancta Anna,
Testamenti, in qua manna

Virgamque recluserat
Moyses, propheta Dei,
Cum ad terram Amorrhaei

Populum deduxerat.

12. In te virga reservata
Fuit, quippe tua nata,

Nata virgo sanctissima,
In qua manna latitavit,
Quod egressum recreavit

Corpora lassissima.

13. Cuius mannatis me, pia,
Participem fac in via,

Cum abhinc abicro,
Ut hinc meum sit conductum
Auferatque a me luctum

Et det, quod desidero.

14. Sidus tu es, quod lucernas
Saeculo donavit ternas,

Natas dum genueras,
Dignior vero duabus
Est Maria filiabus,

Quam amavit trinitas.

15. Per quam Dei verbum, pater
Cuius pius, noster frater

Factus amantissimus,
Quem tu nunc ad me inclina,
Eius de gustu propina,

Qui est suavissimus.
16. Felix luc, qui hunc degustat,
Mundus istum non onustat,

Sed hunc semper sapere,
Fac me ipsum degustare,
Ut hunc queam adamare

Ore, corde, opere.

17. Eia, benedicta ava

Christi, memet tu nunc lava

Cum hac sancta filia
A peccatis et me laete
Adiuvate et docete,
Ut spernam odibilia.
18. Anna, sancta Christi ava,
In extremis me a clava

Daemonis tu libera,
Ut cum tuae natae nato
Gaudens caelo in stellato
Regnem super sidera.

19. Eius vultum et contempler
Secum regnans nunc et semper,

Qui est amoenissimus,
Et ibidem me coronet
Et cum suis dona donet

Iesus benignissimus.