43. De sancto Antonio.

1. Antoni, pater sanctissime
Ac monache mitissime,
Pius adesto servulo
Te deprecanti sedulo.

2. In extrema vitae hora
Me defende sine mora,
Palmes sacer, dulcis uva,
Eidem sitientes iuva.

8. Ex tuae sanctitatis ramo
Mitte guttam , quam reclamo,
In camino vitiorum
Stabilivi mihi thorum.

i. Ex tuo fonte pietatis
Funde rorem caritatis,
Cuius sacrum per liquorem
Tu exstinguas hunc ardorem.

5. Aut per specialem facem
Prorsus uras hanc fornacem,
Magna flamma iam surrexit,
Multus fumus inde exit.

6. Ita fumi foetor olet,
Sulphur ut olere solet,
Inimicus ob reatum
Talem dedit odoratum.

7. Sed tu, Antoni, prece pia
Custodi me in ista via,
Fac calere solem vitae
Et pruinam hanc remitte.

8. Ipsum solem interpella,
Per quem lucet omnis stella,
Ut in sole, quem rogamus,
Tabernaculum ponamus

9. Et per ipsum doceamur,
Per quod iter gradiamur.
Tu, Abba, altissimum
Exora Dei filium,

10. Qui salus est humilium,
Ne nos pro nostro vitio
Inflexibili iudicio
Subiciat supplicio,

11. Sed nos tua sancta prece
Mundans a peccati faece
Collocet in lucis domo;
Amen dicat omnis homo.