ARTICULUS I.

An caelum empyreum sit corpus ?''

Quod ipsum non sit corpus, videtur : quia

reum est salvativum Angelorum : sed spiritus non dependet ad corpus quantum ad rationem salvandi in esse : ergo caelum empyreum non est corpus.

Juxta hoc quaeritur, Utrum Angeli possint esse, caelo empyreo destructo per positionem impossibilis ?

Videtur, quod non. Et videtur, quod destructo caelo empyreo destruentur Angeli : quia

1. Dicit Glossa super Genesim, quod caelum empyreum statim ut factum est, sanctis Angelis est repletum : est autem repletio ut locus locato : sed destructo loco destruitur locatum, cum sit salvativus locati : ergo destructo caelo empyreo non remanebunt Angeli.

2. Item, Angeli diffiniuntur : ergo cessante diffiniente cessabit diffinitum : ergo cessante loco caeli empyrei, cessabunt Angeli.

Solutio. Dicimus, quod caelum empyreum est corpus nobilissimum inter omnia corpora simplicia. Et propter hoc dicunt Sancti, quod sit igneum, non propter ardorem, sed propter lumen corporale quod habet.

Ad primum quod contra hoc objicitur, dicendum quod continens diffinitive non de necessitate est simplicius contento, sed continens circumscriptive solum, ut patuit supra in quaestione, quid sit coelum secundum diffinitionem ?

An aliud dicendum, quod Angeli non implent caelum empyreum sicut locatum locum, sed implent ipsum secundum distinctionem hierarchiarum et chororum et mansionum, quae in domo Patris multae sunt, sicut dicitur in Evangelio Joannis : ''et ideo caelum non est locus eorum nec salvans eos in esse, sed potius quia magis congruit in genere corporum actui beatitudinis et contemplationis eorum, ut dicetur infra.

Ad id quod quaeritur, Utrum Angeli manerent in esse non existente caelo empyreo ? jam solutum est : quia dicimus quod manerent, cum a loco corporeo non salventur in esse : finirentur enim adhuc inter limites suae essentiae et continentiae a Deo ipso existente in eis per praesentiam, essentiam, et potentiam, sicut est in omnibus creaturis.